روزنامه شرق روز ۲۰ آذر در گزارشی تحلیلی با عنوان «باغ کشی»، از کاهش یافتن مساحت باغ‌های شهر تهران در طول چهار دهه گذشته به یک هشتم خبر داد و نوشت، تهران قربانی «انحصار زمین» شده است.
پیش از این، واژه‌هایی مانند زمین‌خواری، هواخواری، کوه‌خواری و دریاخواری، توسط رسانه‌های ایران برای توصیف فساد و رانت و سوء مدیریت در کشور استفاده شده بود، و اینک «باغ‌کشی» به این اصطلاحات اضافه شده است.
در گزارش روزنامه شرق نوشته شده است: تهرانی که امروز در آن زندگی می‌کنیم، هیچ شباهتی به شهری که روزی «باغ شهر» بود ندارد. در تمام طول تاریخی که بر این شهر گذشته، باغ‌ها از عناصر برسازنده هویت تهران بودند. حال با چند دهه بی‌تدبیری در قانون گذاری، تهران به شهر بی‌هویتی بدل شده که نه تنها چیزی از باغ‌های آن باقی‌نمانده، بلکه پیامدهای تخریب‌های گسترده، راه تنفس شهر را نیز بسته است.
بر اساس این گزارش، تهران در اوایل دهه ۶۰ خورشیدی بیش از ۱۴ هزار هکتار باغ و اراضی مشجر داشت. طرح ساماندهی باغات و اراضی مزروعی شهر تهران که در سال ۸۹ انجام شد، نشان داد که مساحت باغات در شهر تهران از ۱۴ هزار و ۱۶۷ هکتار در سال ۶۸ به ۱۰ هزار و ۲۸۶ هکتار در سال ۸۱ کاهش پیدا کرده است.
به عبارتی چهار هزار و ۲۰۰ هکتار از باغ‌های تهران تنها در دهه ۷۰ از بین رفت.
به نوشته شرق، این تمام ماجرا نبود و سال‌های بعد نیز زیر سایه طرح جامع شهر که با تعیین محدوده شهری و گران کردن زمین‌های داخل محدوده، در حکم سند تخریب قانونی باغ‌های تهران عمل کرد، تهران وضعیت اسفناک‌تری را تجربه کرد.
امروز، بنا به گفته رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، از گستره ۷۳۰ کیلومتر مربعی تهران، تنها حدود هزار و۷۰۰ هکتار، معادل دو درصد از این شهر را باغات و اراضی مشجر تشکیل می‌دهند.
