سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در کانال تلگرامی خود بازداشت، تعقیب، حبس و پرونده سازی علیه فعالان‌کارگری و‌دیگر فعالان صنفی از جمله معلمان در ایران را نشان دهنده کارگر ستیزی حکومت جمهوری اسلامی دانست.
این تشکل کارگری با اشاره به عضویت ایران در سازمان بین المللی کار، آی ال او، و امضای بسیاری از مقاوله نامه های مربوط به قوانین‌کار و‌حقوق کارگری افزود که دولت موظف است اساسنامه و موازین سازمان بین المللی کار را رعایت کند، اما چنین نیست و از جمله ناقضین دائمی مقاوله نامه های آی ال او است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در این ارتباط نوشت: با‌وجود سرکوب، ضرب و شتم، اخراج و حبس بسیاری از اعضای فعال خود، کماکان در دفاع ازحقوق حقه خود و همکاران کوتاهی نکرده است و اشاره کرد: لیست طولانی ای از اعضای سندیکا در حدود دو دهه گذشته که بازداشت و اذیت و آزار شدند و مورد تهدید و تعقیب قرار گرفتند، وجود دارد.
این تشکل کارگری در ادامه به داود رضوی، رضا شهابی و حسن سعیدی، از اعضای خود اشاره کرد که در سال گذشته بازداشت شدند و با اتهام های واهی و به ناحق در حبس به سر می برند.
این گونه برخوردها با اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و دیگر تشکل های کارگری و صنفی مانند اتحادیه آزاد کارگران ایران و شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران انتقادهای گسترده سندیکاها و اتحادیه های کارگری و معلمان در جهان را به دنبال داشته است.
سندیکا با اشاره به اعتصاب بزرگ رانندگان و کارگران شرکت واحد تهران در چهارم دی ۱۳۸۴ و دستاوردهای آن افزود: همکاران ما با آگاهی یافتن نسبت به حقوق خود توانستند تا سال ۹۰ بخشی از مطالبات خود را بدست بیاورند؛ مانند طبقه بندی، رتبه بندی، لباس کار، شیر و کیک و حتی بسیاری از کارگرانی که۴ یا ۵ سال ازطرف کارفرما معلق از کار بودند، تمامی مزایا را بطور یک جا دریافت کردند.
اما به گفته این تشکل کارگری، از سال ۹۰ تا به امروز، همکاران برای دستیابی به مزایا چالش های بسیاری داشته اند و به دلیل جو خفقان و سرکوب نتوانستند مجمع عمومی برای تشکل مستقل خود تشکیل دهند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه تاکید کرد که حاکمیت در ایران از تشکلات مستقل کارگری و هرگونه تشکل مستقل بیزار است و هیچوقت اجازه نمی دهد سندیکاها و شوراهای مستقل جهت احقاق حقوق مردم درجامعه وجودداشته باشد.
غلامرضا غلام حسینی، عضو سابق سندیکا، ساکن کانادا، در گفتگو با صدای آمریکا با اشاره به اعتصاب چهارم دی، آن را روزی نامید که در تاریخ مبارزات کارگری ایران به عنوان یکی از درخشان ترین روزهای این دفتر ثبت شده است.
او پس از اشاره به پیدایش سندیکای کارگران شرکت واحد در سال ۱۳۸۳ اضافه کرد: کارفرما و نیروهای امنیتی دولت دست به کار شدند تا از تشکل و آگاهی اعضای سندیکا و کارکنان شرکت واحد نسبت به حقوق حقه خود جلوگیری کنند و یا اینکه آن را به بیراهه بکشند.
آقای غلام حسینی تاکید کرد: «اگر چه دولت و نیروی های سرکوب و کارفرمایان به طور کلی موفق نشدند اما هزینه فعالین کارگری و اعضای سندیکای شرکت واحد را هم تا حدودی بالا بردند» و به بیکار کردن این فعالان و اعضا و صدور «احکام نا عادلانه» طی بیش از دو دهه گذشته اشاره کرد.
وی در عین حال گفت که «از سال ۸۴ تا سال ۹۰، بخش عظیمی از حقوق حقه کارگران که با گذر زمان به فراموشی سپرده شده بود با تحت فشار قرار دادن کارفرما و دولت به رسمیت شناخته شد و آنها محیور شدند برخی از مطالبات کارگران مانند تامین لباس کار یا شیر، کیک روزانه و بن کمک هزینه را تحقق بخشند.»
غلامرضا غلام حسینی با تاکید بر این موضوع که نباید فقط به این اندک مزایای ظاهری بسنده کرد» ایجاد تشکل های مستقل کارگری به دست کارگران و مزدبگیران را بسیار مهم دانست.
او با اشاره به این موضوع که دولت های مختلف جمهوری اسلامی به عنوان اصلی ترین کارفرما در ایران اقدام به انجام نوعی «کودتای نظامی در سطح مدیریت میانی مشاغل دولتی» زده است، اضافه کرد: «این نظامی سازی مشاغل از سال ها قبل از تشکیل سندیکای شرکت واحد، در دولت اکبر رفسنجانی آغاز و در دولت محمد خاتمی رسما اعلام شد که تاکنون هم ادامه دارد.»
این عضو سابق سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران در مورد تاثیر اجرای سیاست خصوصی سازی در ایران که «در واقع، دولت رانتی را برای نظامیان سپاهی به وجود آورده است» افزود: «در هر کارگاه و اداره دولتی شاهد هستیم که مدیر و اعضای هئیت مدیره، سپاهی هستند و این مدیران فاسد سپاهی که از مدیریت به جز دزدی و غارت اموال عمومی چیزی نمی دانند، چه بر سر جامعه و طبقه کارگر آوردند.»
آقای غلام حسینی در این مورد به تجربه شرکت واحد اتوبوس رانی تهران پرداخت و گفت که «کارفرمایان سپاهی شرکت واحد با همکاری مقامات امنیتی، از ابتدای تشکیل سندیکا تا امروز، با اتهامات واهی در بی دادگاه های جمهوری اسلامی، احکام طولانی مدت برای مبارزان کارگری صادر کرده است که اکنون سه تن از همکاران من و عضو سندیکای شرکت واحد، آقایان رضوی، شهابی و سعیدی در زندان هستند.
با این همه، به اعتقاد وی، «مبارزان طبقه کارگران در مقابل این حجم از بی حقوقی های حکومتی، لحظه و ذره ای از مطالبات خود، یعنی رهایی طبقه کارگر از ظلم و جور حکومتی، عقب نمی نشینند و سر خم نخواهند کرد.
