گروه های مسلح سوری مخالف بشار اسد رئیس دولت حاکم بر دمشق، طی نامهای دعوت سازمان ملل متحد برای حضور در یک جلسه مشورتی در ژنو را رد کردند؛ تصمیمی که امید به ازسرگیری مذاکرات سیاسی برای پایان دادن به درگیری ها در سوریه را کمتر میکند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این نامه که ۳۰ گروه مسلح مخالف اسد آن را امضا کرده اند، استافان دمیستورا، نماینده سازمان ملل در امور سوریه را، که نشست های مشورتی تحت ریاست او انجام می گیرد، به از دست نهادن موضع بیطرفی و «طرفداری از یک گروه بدون توجه به گروه های دیگر» متهم کرده است.
درپی شکست تلاش های نماینده پیشین سازمان ملل برای متوقف کردن جنگ، جانشین او دمیستورا روند گام به گام گفتوگو ی جداگانه با هر کدام از طرف های درگیر را برگزید. او امیدوار بود که برای نخستین بار بتواند گروه های مسلح را به طور مستقیم در مذاکرات درگیر کند. جسی شاهین، سخنگوی دمیستورا گفت، او این نامه را دیده است.
خانم شاهین در ایمیلی به رویترز می گوید «مشورت ها طبق معمول ادامه دارد و ما با همه طرف های مربوط، ازجمله با جناح های مسلح که در نبردهای کنونی سوریه نقشی مهم دارند، درارتباط هستیم.»
درنامه گروه های مسلح به دمیستورا، او به غرضورزی متهم شده است.
این نامه می گوید «موضعگیریها و بیانیههای شما، بویژه آنجا که خواستهاید بشار اسد هم بخشی از راه حل سوریه باشد، نشانه ای آشکار و مسلم بر بیاعتنایی شما به کشتارهای رژیم اوست.»
دمیستورا بارها کوشیده است سوء تفاهم درباره سخنانش درباره اسد را که درماه فوریه ایراد کرد، برطرف کند. او میگوید سخنانش بطور گزینشی و خارج از متن مورد استفاده قرار می گیرد و منظور او آن بوده که رئیس جمهوری سوریه بخشی از راه حل برای کاهش خشونت هاست.
گروه های مسلح، چهار دلیل برای رد دعوت دمیستورا آورده اند که یکی دیگر از آنها «ادامه کار [نماینده سازمان ملل] با رژیم اسد به رغم از دست دادن همه شکلهای مشروعیت آن است».
آنها می گویند «به هیچ وجه تلاشهای بینالمللی را که به راه حلی مشخص برسد، رد نمیکنند.» اما به نظر آنان روند سازمان ملل «فاقد هرگونه مبنا یا ابزار مشخص و روشن برای رسیدن به نتیجه ملموس است.»
دمیستورا می گوید که می خواهد از طریق مشورت ها بتواند زمینه ای مشترک بر مبنای بیانیه ۲۰۱۲ ژنو بیاید. سندی که راهکارهایی برای پایان دادن به خشونت و رسیدن به مرحله گذار سیاسی تعیین کرده است.
اما این گروه های مسلح می گویند که این سند «بطور مشخص اشاره ای به رفتن اسد و رژیم او با همه نماد ها و ارکانش» ندارد. که این نامه آن را مبنای اساسی برای«هرگونه راه حل فرضی» دانسته است.
این نامه همچنین تصمیم دمیستورا به دعوت ایران به شرکت در روند مشاوره را رد کرده و می گوید، ایران سوریه را اشغال کرده و کوشیده است هویت عربی و اسلامی آن را خدشهدار، وحقوق بشر آن را نقض کند و مرتکب جنایت علیه بشریت شود.
«ما معتقدیم که وظیفه سازمان های بین المللی آن است که ایران را مورد تعقیب قانونی قرار دهند نه آن که او را به جلسه ها و کنفرانس های مشورتی دعوت کنند.»