رهبری القاعده اوایل سال جاری میلادی، انتساب گروه اسلامگرای «امارت اسلامی عراق و شام» (داعش) به خود را رد کرد. اما آن گروه که پیشتر به عنوان شاخه قدرتمند نظامی القاعده سر برآورده بود، مجدداً شبه نظامیان کرد وابسته به حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان را در مرزهای شمال شرقی سوریه در همسایگی ترکیه و عراق، و مناطق کردنشین استان حلب را هدف حمله قرار داده است.
حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان به حزب کارگران کرد ترکیه – پ کا کا – وابسته است. شبه نظامیان حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان – که در میان ۱۷ حزب سیاسی عمده کرد در منطقه بزرگترین و سازمان یافته ترین است – در پائیز و زمستان گذشته به پیروزی هایی در برابر اسلامگرایان دست یافتند. رهبران حزب، سرمست از پیروزی ها، در منطقه ای که به زبان کردی روژه وا نام دارد، اعلام خودمختاری کردند و گفتند در نظر دارند در سوریه بعد از بشار اسد حکومتی نیمه خودمختار – مشابه دولت کردهای عراق – در شمال شرقی کشور از آن خود داشته باشند.
اما چند روز قبل، اعضای گروه «امارت اسلامی عراق و شام» ۱۹۳ نفر از کردها، که بیشترشان نوجوان و دانش آموز بودند را از روستای القبسین در شمال شرقی حلب ربودند.
اسلامگرایان روز ۲۹ ماه مه (۸ خرداد) در شهر عمدتاً کردنشین رأس العین در مرز ترکیه ۱۵ نفر از جمله ۸کودک را به قتل رساندند.
کارشناسان منطقه، نفت را ریشه جنگ «امارت اسلامی عراق و شام» علیه کردهای سوریه می دانند و می گویند هر دو گروه برای کنترل بر چاه های نفت شرق و شمال شرقی سوریه تلاش می کنند.
ولادیمیر ون ویلگنبرگ از بنیاد پژوهشی جیمزتاون در واشنگتن می گوید: «هم اکنون ۶۰ درصد نفت سوریه در دست کردهاست. فروش نفت، تجارتی سودآور است و هر گروهی که کنترل منطقه نفتی را در دست بگیرد می تواند در ازای فروش نفت، اسلحه خریداری کند. اگر این پول به دست داعش بیافتد می تواند سرنوشت جنگ علیه شبه نظامیان مخالف بشار اسد را تعیین کند.»
از سوی دیگر، دولت سوریه هم فشار بر کردها را دوچندان کرده است. در اوایل قیام مردم سوریه، بشار اسد بیشتر نیروهای نظامی را از مناطق کردنشین خارج کرد تا جلوی انقلاب مردم در دیگر نقاط کشور را بگیرد.
غیبت نیروهای دولتی در مناطق کردنشین موجب شد که دیگر مخالفان دولت، جدایی طلبان کرد را به همکاری و هواداری از دولت بشار اسد و کمک غیرمستقیم به دولت از طریق نپیوستن به مخالفان متهم کنند.
رهبران حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان در رد این ادعاها می گویند دولت از قدرت کردها آگاه است و نمی خواهد در این شرایط با ما درگیر شود و ما هم برغم این که اسد دوست ما نیست، فعلاً علیه او نمی جنگیم.
اما در هفته های اخیر درگیری هایی میان نیروهای دولتی با شبه نظامیان کرد روی داد. از سوی دیگر، شبه نظامیان کرد جلوی برگزاری انتخابات در مناطق کردنشین را گرفتند. برخی از تحلیلگران حمله ارتش به کردها را نشان این می دانند که دولت آقای اسد خیالش از بابت پیروزی در جنگ راحت است.
منطقه ای که در شمال شرقی سوریه در دست کردهاست، از همه سو در محاصره است: جهادیون، اسلامگرایان و شبه نظامیان معتدل مخالف دولت، از غرب بر منطقه کردنشین تسلط دارند.
رهبران حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان در ماه های اخیر نگران اند که در صورت پیروزی نیروهای بشار اسد در برابر شورشیان و به دست گرفتن کنترل نیمی از شهر حلب، وی ممکن است دوباره به فکر حمله به کردها بیافتد.
اما این روزها بیشترین نگرانی فعالان کرد از جانب جهادیون است.
حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان به حزب کارگران کرد ترکیه – پ کا کا – وابسته است. شبه نظامیان حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان – که در میان ۱۷ حزب سیاسی عمده کرد در منطقه بزرگترین و سازمان یافته ترین است – در پائیز و زمستان گذشته به پیروزی هایی در برابر اسلامگرایان دست یافتند. رهبران حزب، سرمست از پیروزی ها، در منطقه ای که به زبان کردی روژه وا نام دارد، اعلام خودمختاری کردند و گفتند در نظر دارند در سوریه بعد از بشار اسد حکومتی نیمه خودمختار – مشابه دولت کردهای عراق – در شمال شرقی کشور از آن خود داشته باشند.
اما چند روز قبل، اعضای گروه «امارت اسلامی عراق و شام» ۱۹۳ نفر از کردها، که بیشترشان نوجوان و دانش آموز بودند را از روستای القبسین در شمال شرقی حلب ربودند.
اسلامگرایان روز ۲۹ ماه مه (۸ خرداد) در شهر عمدتاً کردنشین رأس العین در مرز ترکیه ۱۵ نفر از جمله ۸کودک را به قتل رساندند.
کارشناسان منطقه، نفت را ریشه جنگ «امارت اسلامی عراق و شام» علیه کردهای سوریه می دانند و می گویند هر دو گروه برای کنترل بر چاه های نفت شرق و شمال شرقی سوریه تلاش می کنند.
ولادیمیر ون ویلگنبرگ از بنیاد پژوهشی جیمزتاون در واشنگتن می گوید: «هم اکنون ۶۰ درصد نفت سوریه در دست کردهاست. فروش نفت، تجارتی سودآور است و هر گروهی که کنترل منطقه نفتی را در دست بگیرد می تواند در ازای فروش نفت، اسلحه خریداری کند. اگر این پول به دست داعش بیافتد می تواند سرنوشت جنگ علیه شبه نظامیان مخالف بشار اسد را تعیین کند.»
از سوی دیگر، دولت سوریه هم فشار بر کردها را دوچندان کرده است. در اوایل قیام مردم سوریه، بشار اسد بیشتر نیروهای نظامی را از مناطق کردنشین خارج کرد تا جلوی انقلاب مردم در دیگر نقاط کشور را بگیرد.
غیبت نیروهای دولتی در مناطق کردنشین موجب شد که دیگر مخالفان دولت، جدایی طلبان کرد را به همکاری و هواداری از دولت بشار اسد و کمک غیرمستقیم به دولت از طریق نپیوستن به مخالفان متهم کنند.
رهبران حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان در رد این ادعاها می گویند دولت از قدرت کردها آگاه است و نمی خواهد در این شرایط با ما درگیر شود و ما هم برغم این که اسد دوست ما نیست، فعلاً علیه او نمی جنگیم.
اما در هفته های اخیر درگیری هایی میان نیروهای دولتی با شبه نظامیان کرد روی داد. از سوی دیگر، شبه نظامیان کرد جلوی برگزاری انتخابات در مناطق کردنشین را گرفتند. برخی از تحلیلگران حمله ارتش به کردها را نشان این می دانند که دولت آقای اسد خیالش از بابت پیروزی در جنگ راحت است.
منطقه ای که در شمال شرقی سوریه در دست کردهاست، از همه سو در محاصره است: جهادیون، اسلامگرایان و شبه نظامیان معتدل مخالف دولت، از غرب بر منطقه کردنشین تسلط دارند.
رهبران حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان در ماه های اخیر نگران اند که در صورت پیروزی نیروهای بشار اسد در برابر شورشیان و به دست گرفتن کنترل نیمی از شهر حلب، وی ممکن است دوباره به فکر حمله به کردها بیافتد.
اما این روزها بیشترین نگرانی فعالان کرد از جانب جهادیون است.
