یازدهم سپتامبر سال‌روز حملات تروریستی به ایالات متحده است؛ حملاتی که آمریکا و جهان را برای همیشه دگرگون کرد و بر بخش بزرگی از زندگی انسان‌ها تاثیرات ماندگار بر جا گذاشت.
صبح روز یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱، نوزده تروریست القاعده، که ۱۵ تن از آنها تبعه عربستان سعودی بودند، در اقدامی هماهنگ چهار هواپیمای جت مسافربری خطوط تجاری در شرق آمریکا را ربودند.
دو هواپیما به فاصله ۱۸ دقیقه از هم، عمدا با برج‌های تجارت جهانی در منهتنِ نیویورک برخورد کردند و هواپیمای سوم ساختمان پنتاگون در شهر واشنگتن را هدف قرار داد.
خدمه و سرنشینان هواپیمای چهارم که از سرنوشت سه هواپیمای ربوده شده دیگر با خبر شده بودند، تلاش کردند کنترل هواپیما را به دست گیرند، اما این هواپیما که به سمت پایتخت آمریکا تغییر مسیر داده بود، در مزرعه‌ای در شنکسویل در غرب ایالت پنسیلوانیا سقوط کرد.
میلیون‌ها نفر در آمریکا و سراسر جهان فرو ریختن برج‌های شمالی و جنوبی تجارت جهانی را زنده از تلویزیون تماشا کردند.
یک شاهد عینی: «خیلی وحشتناک است! برج‌های مرکز تجارت جهانی را زدند. تا به حال در عمرم چنین چیزی ندیده بودم.»
واکنش آمریکا: به‌زودی پیام ما را دریافت خواهند کرد
سه روز بعد جرج بوش، رئیس جمهوری وقت آمریکا، از خرابه‌های مرکز تجارت جهانی در نیویورک بازدید کرد و پیام معروف خود را فرستاد.
او گفت: «من و بقیه دنیا صدای شما را می‌شنویم. آنها که این ساختمان‌ها را ویران کردند هم به‌زودی پیام ما را دریافت خواهند کرد.»
چهار هفته پس از آن بود که نخستین بمباران هوایی علیه مخفیگاه‌های القاعده در خاک افغانستان انجام شد و کمتر از دو ماه پس از ۱۱ سپتامبر، حکومت طالبان سقوط کرد.
جرج بوش در آن زمان گفت: «با تلاش نیروی نظامی ما و همکاری متحدان و افغانستانی‌ها، دوران رژیم طالبان پایان یافت.»
در حوادث تروریستی ۱۱ سپتامبر، جمعا ۲۹۹۶ نفر جان باختند. از آن زمان بود که مقابله با تروریسم به مهمترین رویکرد نظامی سیاسی آمریکا تبدیل شد و بسیاری از جوانب زندگی اجتماعی به‌ویژه در فرودگاه‌ها را تحت تاثیر قرار داد.
توماس کارتر مسئول تأمین امنیت فرودگاه‌های آمریکا است و حوادث ۱۱ سپتامبر را به‌خوبی به یاد دارد.
به گفته آقای کارتر، پیش از آن حوادث، گذشتن از میان دستگاه فلزیاب مهمترین وسیله امنیتی برای بازرسی مسافران هواپیماها بود. اما حال برای این کار از تازه‌ترین فناوری به کار رفته در علم پزشکی استفاده می‌شود.
توماس کارتر، مدیر امنیت فدرال در اداره امنیت ترابری آمریکا، می‌گوید: «تکنولوژی یک ابزار کلیدی در مقابله با تروریسم است و شامل اسکانرهایی است که با استفاده از امواج اشیای داخل کیف مسافر را وارسی می‌کنند. مرحله بعد دستگاهی است که مانند ام‌آرآی در بیمارستان، عکس‌های سه بعدی از مسافران می‌گیرد و ماموران ما می‌توانند آن تصاویر را تا ۳۶۰ درجه بچرخانند.
دو روز پیش از حملات مرگبار ۱۱ سپتامبر به آمریکا، دو تن از عوامل تونسی‌الااصل القاعده که خود را خبرنگار معرفی کرده بودند، با جاسازی مواد منفجره در دوربین فیلمبرداری، احمد شاه مسعود، رهبر مقاومت در دره پنجشیر و بزرگترین دشمن طالبان، را در روستای خواجه بهاءالدین در ولایت تخار افغانستان ترور کردند.
جهان در بهت و اندوه
همدلی و همدردی جهانی با آمریکا و مردم آن در پی حملات مرگبار یازدهم سپتامبر کم‌سابقه بود.
در ایران مردم با روشن کردن شمع و حضور در خیابان‌ها همدلی خود را با مردم آمریکا به نمایش گذاشتند.
پوتین در روسیه برای هر نوع کمک اساسی به آمریکا اعلام آمادگی کرد.
بسیاری دیگر از مقامات، رهبران، و افراد سرشناس جهان نیز از وظیفه انسانی کمک به مردم آمریکا در آن لحظه‌های دهشتناک سخن گفتند.
پیامدهای بلندمدت
حمله نظامی آمریکا به افغانستان و بیرون راندن طالبان و القاعده، به جنگی دامن زد که تا دو هفته پیش، یعنی تا اوایل شهریور، و تا زمانی که آخرین نظامیان آمریکا افغانستان را ترک کردند، ادامه داشت.
اسامه بن لادن، رهبر القاعده که پس از فرار از افغانستان در پاکستان مخفی شده بود، روز دوم ماه مه سال ۲۰۱۱ با حمله تکاوران آمریکا کشته شد. با اعلام خبر کشته شدن او توسط باراک اوباما، رئیس جمهوری وقت آمریکا، مردم در خیابان‌ها و پارک‌ها به پایکوبی پرداختند.
پس از افغانستان، حمله نظامی آمریکا به عراق و برانداختن رژیم صدام حسین در دستور کار دولت بوش قرار گرفت. آن حضور نظامی در عراق نیز همچنان، هرچند در مقیاسی بسیار اندک، ادامه دارد.
در خلأ قدرت ایجادشده در عراق، داعش - شکل خشن‌تر القاعده - بخش‌های وسیعی از آن کشور - از جمله موصل، دومین شهر بزرگ عراق - را به زیر سلطه خود درآورد و به جنایات بزرگی، از جمله نسل‌کشی و برده‌فروشی، دست زد.
در آستانه بیستمین سالگرد حملات سپتامبر ۲۰۰۱، و به دنبال بیرون رفتن نظامیان آمریکا از افغانستان، طالبان نیز با سرعتی بی‌سابقه به دنبال فرار اشرف غنی، رئیس جمهوری، و ازهم‌پاشیدن ارتش ملی، تمامی کشور را در کنترل خود گرفته است.
