کانال تلگرامی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران روز شنبه ۲۳ دی، خبر داد که بازجوهای اداره اطلاعات سنندج، شریفه محمدی، فعال کارگری، را برای گرفتن اعتراف اجباری تحت فشار گذاشته‌اند.
بر اساس این گزارش، خانم محمدی که پیشتر از زندان لاکان رشت به زندان سنندج انتقال یافته بود، توسط بازجوهای اطلاعات مورد ضرب و شتم نیز قرار گرفته است.
کانال تلگرامی شورا نوشت: زندانیان زندان مرکزی سنندج روز پنجشنبه ۲۱ دی، هنگام بازگشت این فعال کارگری از بازجویی، شاهد کبودی زیر چشم، قرمزی و التهاب شدید چشمان و التهاب صورت وی بوده‌اند.
شریفه محمدی، روز ۱۴ آذر هنگام رفتن به محل کار خود در رشت بازداشت و در روز نهم دی به زندان سنندج منتقل شد. او در این مدت، تنها دو بار با خانواده تماس داشته است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری روز جمعه ۲۲ دی، در همین مورد نوشته بود که او از ملاقات با خانواده خود محروم است.
بر اساس این گزارش، بازپرس پرونده خانم محمدی ضمن مخالفت با ملاقات این زندانی سیاسی با کودک و خانواده‌اش، پاسخی درباره وضعیت پرونده و تمدید قرار بازداشت یک‌ماهه او نداده است.
این تشکل کارگری با تاکید بر این نکته که « سناریوی سوخته اعتراف اجباری زندانیان، کاری شنیع، ضد بشری و قرون وسطایی است» افزود: «فشار به شریفه محمدی برای اعتراف اجباری، مصداق بالاترین نوع شکنجه است.»
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری هرگونه ضرب و شتم و فشار روحی روانی علیه خانم محمدی را محکوم کرد و خواستار آزادی فوری، سریع و بی قید و شرط او شد.
در سالیان اخیر به موازات اعتراض های کارگران، معلمان، بازنشستگان و سایر مزدبگیران، برخوردهای امنیتی و قضایی با آنان و فعالان کارگری و صنفی تشدید شده است.
در این ارتباط، شماری از این فعالان به اتهام های امنیتی متحمل حیس های چند ساعته شده اند که از آن جکله می توان به رضا شهابی، ریحانه انصاری نژاد، داود رضوی، کیوان مهتدی، حسن سعیدی و رسول بداقی اشاره کرد.
برخوردها با کارگران، معلمان و بازنشستگان انتقادهای گسترده تشکل‌های کارگری و صنفی در جهان را به همراه داشته است.
