تصمیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تعطیل کردن کتابخانههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به بهانه «زیان‌دهی» با واکنش‌هایی روبه‌رو شده است.
دفتر هیئت دولت سیزدهم روز یکشنبه ۲۰ شهریور از خواست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تعطیلی کتابخانههای کانون و انتقال آنها به «نهاد کتابخانههای عمومی» ایران خبر داد و اعلام کرد که این درخواست در حال حاضر در کمیسیون «مدیریت امور عمومی و سرمایه انسانی» دولت بررسی می‌شود.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید این تصمیم را برای «کاهش زیان‌دهی» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان یک «شرکت دولتی» گرفته تا در هزینه‌ها «صرفه‌جویی» شود.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ششم شهریور در بیانیه‌ای با تأکید بر این که «کانون خاستگاه بسیاری از بزرگان ایران بوده»، مواضع برخی مقامات را ناشی از «ناآشنایی آنان با فلسفه وجودی و هدف اصلی کانون» دانسته است.
در بیانیه این انجمن با یادآوری «نیم قرن» تلاش فعال فرهنگی در این نهاد، ابراز امیدواری شده که «تا دیرتر نشده» مقامات و مسئولان «زمینه تصمیم‌گیری‌های خردمندانه» را فراهم کنند.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان همچنین با ارائه پیشنهادهایی خواهان «تبیین و تثبیت جایگاه مستقل کانون»، «تخصیص بودجه مناسب»، «تقویت کتابخانههای شهرهای کم‌برخوردار»، «احیای جشنواره‌های سالانه کتاب و مطبوعات کودک و نوجوان»، و «تقویت انتشارات کانون» شده است.
رضا گوهرزاد، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در گفت‌وگویی با بخش فارسی صدای آمریکا فقدان کتابخانههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را موجب «لطمات جبران‌ناپذیری بر تداوم فرهنگی ایران» دانست.
او با اشاره به سیاست‌های ضدفرهنگی حکومت، تأکید کرد که جمهوری اسلامی در ۴۳ سال گذشته «تلاش کرده کانون را شبیه خودش بکند و موفق نشده است» و اکنون «به بهانه دیگری» می‌خواهد آن را تعطیل بکند.
به گزارش ایسنا، علی کاشفی خوانساری، نویسنده و منتقد ادبی کودک و نوجوان نیز این تصمیم را «به معنای تعیلی کانون» دانسته چرا که «با جدا شدن کتابخانه‌ها» در واقع «محل اصلی درآمد و چرخش چرخه اقتصادی کانون حذف خواهد شد.»
برخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی از تجربه‌های خود و تأثیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر آنها نوشته‌اند و از تصمیم برای بستن کتابخانههای این نهاد ابراز ناراحتی کرده‌اند.
برخی کاربران نیز با انتقاد از این تصمیم، پرسیده‌اند، مگر نهاد فرهنگی باید «پول‌ساز» باشد و اگر «زیان‌ده» شد باید آن را تعطیل کرد؟
گروهی نیز با اشاره به نقش کتابخانههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به مناطق «دوردست و محروم ایران»، این تصمیم دولت را دشمنی با «آگاهی و دانایی» توصیف کرده‌اند.
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۴۴ توسط شهبانو فرح پهلوی و با مدیریت لیلی امیرارجمند تأسیس شد و به انتشار کتاب‌ها، ایجاد کتابخانه‌ها، ساخت فیلم‌ها، و برگزار کردن جشنواره‌های فرهنگی و هنری پرداخت.
