مدیر و سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران می‌گوید رژیم ایران در سال ۲۰۲۰ میلادی سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی را تشدید کرده است و به طور کلی «سرکوب اقلیت‌ها قسمت مهمی از سیاست سرکوب جمهوری اسلامی است.»
هفتاد و دو سال از تصویب و به رسمیت شناختن اعلامیه جهانی حقوق بشر در سازمان ملل می‌گذرد، ایران یکی از نخستین امضاکنندگان آن اعلامیه در سال ۱۳۲۷ بود. اما جمهوری اسلامی از جمله کشورهای عضو سازمان ملل است که عملکردش در زمینه رعایت حقوق بشر در دهه‌های اخیر در منافات با اعلامیه جهانی حقوق بشر بوده و موارد نقض حقوق بشر از سوی آن در گزارش‌های سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی مستند شده است. یکی از موارد پررنگ و مهم نقض حقوق بشر در ایران نقض حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی از سوی جمهوری اسلامی است.
محمود امیری مقدم، مدیر و سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران، با اشاره به افزایش سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی توسط حکومت ایران در سال جاری میلادی به صدای آمریکا می‌گوید: «به طور کلی در سال ۲۰۲۰ سرکوب تمامی اقشار جامعه توسط حکومت افزایش پیدا کرد. به همین دلیل وقتی آمار سرکوب به طور کلی بالا می‌رود، سرکوب اقلیت‌ها نیز چند برابر می‌شود و این چیزی بود که ما در سال گذشته هم شاهدش بودیم.»
آقای امیری مقدم با اشاره به تشدید دستگیری و سرکوب بهائیان و افزایش آمار اعدام زندانیان کُرد در کردستان در سالی که گذشت، می‌گوید که این ناشی از نیاز حکومت به سرکوب هر چه بیشتر در کل ایران است.
اواسط مهر ماه سال جاری نیز وزارت خارجه آمریکا نیز با انتشار ویدئویی در مورد نقض آشکار حقوق شهروندان بهائی در ایران، از رژیم جمهوری اسلامی خواست که به این آزارهای خشونت‌بار پایان دهد. در این پیام که روز ۱۵ مهر منتشر شده، آمده است: «رژیم ایران، از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، اعضای جامعه بهائی را به صورت سازمان‌یافته مورد آزار و اذیت قرار داده و آنها را، معمولا بر اساس اتهامات واهی، زندانی کرده است. ایالات متحده آمریکا از رژیم [ایران] می‌خواهد این آزارهای خشونت بار را پایان دهد.»
مدیر سازمان حقوق بشر ایران می‌گوید، در سیستم‌هایی که سعی می‌کنند از طریق ایدئولوژی تمام جامعه و زندگی شخصی مردم خود را کنترل کنند، معمولا اقلیت‌ها مورد ستم مضاعف بیشتری قرار می‌گیرند. او می‌گوید که جمهوری اسلامی نیز بر اساس مذهب جامعه را کنترل می‌کند و به همین دلیل اقلیت‌هایی که با ایدئولوژی حاکم همخوانی ندارند، مورد سرکوب بیشتری قرار می‌گیرند.
آقای امیری مقدم با اشاره به این که سرکوب در تمام ایران و در میان تمام ادیان و مذاهب - از جمله شیعه، سنی، بهایی، و مسیحی وجود دارد، به صدای آمریکا می‌گوید: «حکومت سعی می‌کند با استفاده از تعصب‌هایی که در جامعه وجود دارد، از مردم عادی به عنوان ابزار سرکوب علیه اقلیت‌ها استفاده کند. در واقع هر نوع اقلیت و هر فردی که از هر لحاظ فقط بخاطر این که عقیده و یا تعلق قومیش با طبقه حاکم فرق می‌کند مورد ستم مضاعف قرار می‌گیرد.»
محمود امیری مقدم در ادامه یادآوری می‌کند: «جمهوری اسلامی چون در سال‌های گذشته حمایت مردم را از دست داده است، برای ایجاد رعب و وحشت، و نگه داشتن قدرت در حال حاضر به سرکوب نیاز دارد.»
بیش از هفت دهه از تصویب اعلامیه جهانیه حقوق بشر، در روز ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌گذرد. مقدمه آن اعلامیه با به رسمیت شناخته شدن منزلت ذاتی و حقوق برابر و مسلم همه اعضای خانواده بشری، آن را اساس آزادی عدالت و صلح در جهان می‌داند. منع شکنجه، منع برده‌داری، حق برخورداری از محاکمه منصفانه، و آزادی اندیشه، عقیده، مذهب، و بیان از جمله حقوق جدایی‌ناپذیر انسان دانسته شده است.
وزارت خارجه آمریکا طی سال‌های گذشته بارها نقض مکرر و مداوم حقوق شهروندان ایران توسط عوامل رژیم جمهوری اسلامی و برخوردهای خشونت‌آمیز رژیم با مردم ایران، از جمله فعالان مدنی، به بهانه‌های مختلف را محکوم کرده است.
