بحران فرقه ای پاکستان طی ماه های اخیر چنان شدت یافته که به عرصه هنر مدرن نیز کشیده شده و برخی هنرمندان جوان پاکستانی را برآن داشته تا انگیزه و سبب شکاف عمیق میان سنی و شیعه را در آن کشور به پرسش بگذارند و با انعکاس این اختلاف در آثارشان، به آن اعتراض کنند.
بسیاری از شیعیان پاکستان در بیم و هراس از سنی ها، به ویژه گروه های افراطی سنی وابسته به القاعده، روزگار می گذرانند.
عمران، مدرس دانشگاه و هنرمند ۳۱ ساله ای که نمایشگاهی از نقاشی های تازه اش را در لاهور برگزار کرده، به خبرگزاری رویترز می گوید که آثار نقاشی اخیر او ملهم از تنش های میان شیعیان و سنیان خلق شده.
عمران در یکی از تابلوهایش قرآنی خونین را به استعاره از این تنش ها تصویر کرده است.
هنر انتزاعی و مدرن پاکستان از دهه ۸۰ میلادی رو به رونق بوده و مورد توجه روزافزون رسانه ها و مجموعه داران داخلی قرار گرفته. اکنون آثار هنری برخی هنرمندان جوان آن کشور در عرصه جهانی نیز هوادارانی یافته است و امسال یکی از این هنرمندان جایزه سالانه بانک آلمان (دویچه بانک) را ربوده است.
هنرشناسان پاکستان می گویند خشونت های فرقه ای اخیر، پیدایش ژانر نوینی از هنر تجسمی را سبب شده است؛ ژانری که گونه ساده آن بر برخی دیوارهای لاهور نقش بسته و پیامی صریح دارد:«خشونت علیه شیعیان بس است!»
چند هنرمند جدایی طلب بلوچ پاکستانی هم درگیری های بلوچ ها را در آثاری چون تندیس های هنرمندی ۲۸ساله به نام سعود بلوچ منعکس کرده اند؛ تندیس هایی که نه چشم دارند و نه حنجره. بلوچ می گوید می خواهد ناامنی، عجز و کلافگی قوم خود را در آثارش به تصویر کشد.
سعود بلوچ می گوید خشونت، نژاد پرستی، فرقه گرایی، تعصب و نفرتی که در مذهب ریشه دارد، در جای جای پاکستان اوج گرفته است. نام تازه ترین تندیسی که بلوچ ساخته، «بی هراس» است که مردی را با دست های بسته تصویر می کند که پاکتی روی سرش کشیده شده.
در نمایشگاهی دیگر در لاهور، چند زن جوان هنرمند پاکستانی کارهای خود را به نمایش گذارده اند. یکی از آنها، پرتره ای سه لتی از خود کشیده که چهره اش را زیر نقاب نشان می دهد. او می گوید خواسته احساس عدم امنیتی را تصویر کند که در سرزمین خود حس می کند، و نقابی را که او و بسیاری از زنان جوان دیگر هم میهنش باید مدام بر چهره داشته باشند.
بسیاری از شیعیان پاکستان در بیم و هراس از سنی ها، به ویژه گروه های افراطی سنی وابسته به القاعده، روزگار می گذرانند.
عمران، مدرس دانشگاه و هنرمند ۳۱ ساله ای که نمایشگاهی از نقاشی های تازه اش را در لاهور برگزار کرده، به خبرگزاری رویترز می گوید که آثار نقاشی اخیر او ملهم از تنش های میان شیعیان و سنیان خلق شده.
عمران در یکی از تابلوهایش قرآنی خونین را به استعاره از این تنش ها تصویر کرده است.
هنر انتزاعی و مدرن پاکستان از دهه ۸۰ میلادی رو به رونق بوده و مورد توجه روزافزون رسانه ها و مجموعه داران داخلی قرار گرفته. اکنون آثار هنری برخی هنرمندان جوان آن کشور در عرصه جهانی نیز هوادارانی یافته است و امسال یکی از این هنرمندان جایزه سالانه بانک آلمان (دویچه بانک) را ربوده است.
هنرشناسان پاکستان می گویند خشونت های فرقه ای اخیر، پیدایش ژانر نوینی از هنر تجسمی را سبب شده است؛ ژانری که گونه ساده آن بر برخی دیوارهای لاهور نقش بسته و پیامی صریح دارد:«خشونت علیه شیعیان بس است!»
چند هنرمند جدایی طلب بلوچ پاکستانی هم درگیری های بلوچ ها را در آثاری چون تندیس های هنرمندی ۲۸ساله به نام سعود بلوچ منعکس کرده اند؛ تندیس هایی که نه چشم دارند و نه حنجره. بلوچ می گوید می خواهد ناامنی، عجز و کلافگی قوم خود را در آثارش به تصویر کشد.
سعود بلوچ می گوید خشونت، نژاد پرستی، فرقه گرایی، تعصب و نفرتی که در مذهب ریشه دارد، در جای جای پاکستان اوج گرفته است. نام تازه ترین تندیسی که بلوچ ساخته، «بی هراس» است که مردی را با دست های بسته تصویر می کند که پاکتی روی سرش کشیده شده.
در نمایشگاهی دیگر در لاهور، چند زن جوان هنرمند پاکستانی کارهای خود را به نمایش گذارده اند. یکی از آنها، پرتره ای سه لتی از خود کشیده که چهره اش را زیر نقاب نشان می دهد. او می گوید خواسته احساس عدم امنیتی را تصویر کند که در سرزمین خود حس می کند، و نقابی را که او و بسیاری از زنان جوان دیگر هم میهنش باید مدام بر چهره داشته باشند.
