آیا بیسکوییت های شکلاتی می توانند مثل مواد مخدر اعتیادآور باشند؟ پژوهشگران می گویند پاسخ به این پرسش حداقل در مورد موش های آزمایشگاهی مثبت است. موش هایی که در آزمایشگاه کانتیکت مورد آزمایش قرار گرفتند به بیسکوییت های شکلاتی همچون بیسکوییت شکلاتی مارک اوریو معتاد شده بودند. این بیسکوییت پرطرفدارترین نوع در ایالات متحده است.
نتایج این تحقیقات نشان می دهد که غذاهای پرچربی و مملو از شکر اعتیادآور هستند.
دانشمندان می گویند موش های آزمایشگاهی به همان صورتی که به تاثیرات لذت آور خوردن بیسکوییت شکلاتی در فضایی خاص به شدت معتاد شده بودند، به شرایطی ویژه ای که مورفین و کوکائین در آن موجود بود نیز معتاد شدند. محققان همچنین دریافتند که خوردن این نوع بیسکوییت ها در مقایسه با مصرف مواد مخدر، تعداد بیشتری از سلول های عصبی مربوط به «مرکز لذت» مغز این موش ها را فعال کرد.
پژوهشگران همچنین متوجه شدند که موش ها نیز همچون انسان ها، اول لایه میانی بیسکوییت های اوریو را که کرم سفید رنگ دارند، می خورند.
پروفسور ژوزف شرودر، سرپرست این پژوهش، در این مورد می گوید:«نتایج تحقیقات ما بر این نظریه مهر تایید می نهد که غذاهای مللو از چربی و شکر به شیوه ای مشابه مواد مخدر مغز را تحریک می کند. همین امر شاید علت ناتوانی بعضی از مردم برای مقاومت در برابر این نوع غذاها باشد، حتی اگر مطمئن باشند که این نوع مواد غذایی برای آن ها ضرر دارد.»
بیسکوییت های اوریو از سال ۱۹۱۲ تاکنون در ایالات متحده تولید می شوند. این بیسکوییت ها حاوی دایره های شکلاتی هستند که وسط آن ها نوعی خامه و کرم سفید دارد. این نوع بیسکوییت ها هم اکنون به رنگ ها و مزه های مختلف تولید می شوند.
پژوهشگران برای آزمایش اعتیادآور بودن این بیسکوییت ها موش ها را در پلکان مارپیچی قرار دادند. بالای این پلکان مارپیچی، به موش های گرسنه بیسکوییت اوریو دارند و در سوی دیگر این پلکان، کیک های برنجی قرار دادند. موش ها برای انتخاب هر یک از طرفین این پلکان مارپیچی و انتخاب خوردنی مورد نظر خود فرصت داشتند.
دانشمندان نتایج این آزمایش را با تحقیقی مقایسه کردند که دوز کوکائین و یا مورفین را با گزینه محلول آب نمک در دو طرف پلکان مارپیچی قرار دادند.
نتایج این تحقیق نشان داد که موش ها با بیسکوییت اوریو شرطی شده بودند و به همان اندازه که موش های شرطی شده در منطقه مارپیچ پلکان حاوی کوکائین یا مورفین وقت صرف می کردند، به همان اندازه به بخش دارای بیسکوییت معتاد شده بودند.
محققان همچنین فعالیت بخش لذت مغز موش ها را زیر نظر گرفتند.
پروفسور شرودر می گوید: «نتایج این تحقیق به ما نشان می دهد که چند سلول در منطقه خاصی از مغز در واکنش نسبت به مصرف مواد مخدر و یا بیسکوییت اوریو فعال شده بودند.»
آن ها دریافتند که بیسکوییت های اوریو در مقایسه با مورفین و یا کوکائین تعداد بیشتری از سلول های عصبی مغز موش ها را فعال کرده بودند.
دکتر شرودر می گوید:«نتایج این تحقیق به خوبی با یافته های رفتاری ما همخوانی داشت و بر این نظریه که غذاهای بسیار چرب و بسیار شیرین اعتیادآور هستند، مهر تائید نهاد».
نتایج این تحقیق در «کنفرانس انجمن علوم اعصاب» ماه آینده در سن دیه گو در ایالت کالیفرنیا ارائه خواهد شد.
نتایج این تحقیقات نشان می دهد که غذاهای پرچربی و مملو از شکر اعتیادآور هستند.
دانشمندان می گویند موش های آزمایشگاهی به همان صورتی که به تاثیرات لذت آور خوردن بیسکوییت شکلاتی در فضایی خاص به شدت معتاد شده بودند، به شرایطی ویژه ای که مورفین و کوکائین در آن موجود بود نیز معتاد شدند. محققان همچنین دریافتند که خوردن این نوع بیسکوییت ها در مقایسه با مصرف مواد مخدر، تعداد بیشتری از سلول های عصبی مربوط به «مرکز لذت» مغز این موش ها را فعال کرد.
پژوهشگران همچنین متوجه شدند که موش ها نیز همچون انسان ها، اول لایه میانی بیسکوییت های اوریو را که کرم سفید رنگ دارند، می خورند.
پروفسور ژوزف شرودر، سرپرست این پژوهش، در این مورد می گوید:«نتایج تحقیقات ما بر این نظریه مهر تایید می نهد که غذاهای مللو از چربی و شکر به شیوه ای مشابه مواد مخدر مغز را تحریک می کند. همین امر شاید علت ناتوانی بعضی از مردم برای مقاومت در برابر این نوع غذاها باشد، حتی اگر مطمئن باشند که این نوع مواد غذایی برای آن ها ضرر دارد.»
بیسکوییت های اوریو از سال ۱۹۱۲ تاکنون در ایالات متحده تولید می شوند. این بیسکوییت ها حاوی دایره های شکلاتی هستند که وسط آن ها نوعی خامه و کرم سفید دارد. این نوع بیسکوییت ها هم اکنون به رنگ ها و مزه های مختلف تولید می شوند.
پژوهشگران برای آزمایش اعتیادآور بودن این بیسکوییت ها موش ها را در پلکان مارپیچی قرار دادند. بالای این پلکان مارپیچی، به موش های گرسنه بیسکوییت اوریو دارند و در سوی دیگر این پلکان، کیک های برنجی قرار دادند. موش ها برای انتخاب هر یک از طرفین این پلکان مارپیچی و انتخاب خوردنی مورد نظر خود فرصت داشتند.
دانشمندان نتایج این آزمایش را با تحقیقی مقایسه کردند که دوز کوکائین و یا مورفین را با گزینه محلول آب نمک در دو طرف پلکان مارپیچی قرار دادند.
نتایج این تحقیق نشان داد که موش ها با بیسکوییت اوریو شرطی شده بودند و به همان اندازه که موش های شرطی شده در منطقه مارپیچ پلکان حاوی کوکائین یا مورفین وقت صرف می کردند، به همان اندازه به بخش دارای بیسکوییت معتاد شده بودند.
محققان همچنین فعالیت بخش لذت مغز موش ها را زیر نظر گرفتند.
پروفسور شرودر می گوید: «نتایج این تحقیق به ما نشان می دهد که چند سلول در منطقه خاصی از مغز در واکنش نسبت به مصرف مواد مخدر و یا بیسکوییت اوریو فعال شده بودند.»
آن ها دریافتند که بیسکوییت های اوریو در مقایسه با مورفین و یا کوکائین تعداد بیشتری از سلول های عصبی مغز موش ها را فعال کرده بودند.
دکتر شرودر می گوید:«نتایج این تحقیق به خوبی با یافته های رفتاری ما همخوانی داشت و بر این نظریه که غذاهای بسیار چرب و بسیار شیرین اعتیادآور هستند، مهر تائید نهاد».
نتایج این تحقیق در «کنفرانس انجمن علوم اعصاب» ماه آینده در سن دیه گو در ایالت کالیفرنیا ارائه خواهد شد.
