لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۳ مهر ۱۴۰۳ ایران ۱۸:۴۳

دیدگاه | ایالات متحده در مورد ایران باید به پیش برود، نه به عقب


پرزیدنت بایدن و کامالا هریس، معاون ریاست جمهوری ایالات متحده، در کاخ سفید، پیش از امضای فرمان‌های اجرایی با رسانه‌ها صحبت می‌کنند. ۲۸ ژانویه ۲۰۲۱
پرزیدنت بایدن و کامالا هریس، معاون ریاست جمهوری ایالات متحده، در کاخ سفید، پیش از امضای فرمان‌های اجرایی با رسانه‌ها صحبت می‌کنند. ۲۸ ژانویه ۲۰۲۱

آموس یادلین، مدیر اجرایی «انستیتو مطالعات امنیت ملی اسرائیل» و رئیس پیشین سازمان اطلاعات «نیروهای دفاعی اسرائیل»، و ابتسام الکتبی، موسس و رئیس «مرکز سیاست امارات» و عضو «کمیسیون مشورتی شورای همکاری خلیج فارس»، در یادداشت مشترکی در نشریه «فارن افرز»، نوشته‌اند بازگشت صِرف ایالات متحده به برجام یک اشتباه استراتژیک بزرگ خواهد بود.

یادلین و الکتبی می گویند رویکرد بهتر برای دولت بایدن در بازگشت به برجام رسیدن به یک توافق معتدل موقت یا «برجام منفی» و پس از آن دستیابی به یک توافق هسته ای با محدودیت های بیشتر از توافق هسته ای اصلی یا «برجام مثبت» است. مولفه های اصلی توافق اول تنش زدایی، توقف فعالیت هسته ای و حفظ امتیازهای کافی است تا ایران را به ورود به دور دیگر مذاکرات تشویق کند.

واشنگتن با استفاده از عادی سازی روابط اسرائیل با بحرین و امارات متحده عربی می تواند تلاش های شرکای منطقه ای را در خنثی کردن ارسال محموله های ایران به گروه های نیابتی و طرح حملات احتمالی هماهنگ کند. کاخ سفید باید مشوق همکاری اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج فارس در دفاع موشکی باشد.

ایالات متحده باید به دنبال تمدید محدودیت های برجام برای ۳۰ سال دیگر باشد و طی این مدت بازرسی های «هر زمان، هر کجا» و محدودیت های بیشتر بر تحقیقات هسته ای اعمال شود.

چنانچه دولت بایدن به توافق اصلی بازگردد باید برای متحدان خود روشن کند که مشارکتش مشروط به یک توافق فراگیرتر طی ۱۸ ماه خواهد بود.

برجام به تعدیل سیاست های ایران و قدرت گرفتن میانه روها در تهران منجر نشد، راه را برای روابط توام با حسن نیت و همکاری بیشتر با ایران هموار نکرد، و همه راه های ایران به سوی جنگ افزار هسته ای را نبست.

دولت جدید ایالات متحده با امید به دستیابی به دو هدف در پی بازگشت به توافق هسته ای است: رفع بحران هسته ای و آماده کردن زمینه برای توافق های بعدی به منظور رفع ضعف های برجام. این مسیر برای هدف دوم واقع بینانه نیست. ایران چنین چیزی را نمی خواهد.

ایالات متحده باید برای این احتمال آماده باشد که طی ۱۸ ماه آینده به توافقی قابل قبول با ایران نرسد. آن ها باید برای بازگرداندن تحریم ها به «فشار حداکثری» آماده باشند، بین آمریکا و متحدان خاورمیانه‌ای آن به توافقی موازی برسند، خطوط قرمز برنامه هسته ای ایران را ترسیم کنند، و درباره گزینه نظامی به عنوان آخرین احتمال تقسیم وظایف انجام دهند. داشتن یک طرح جایگزین به جای سرمایه گذاری صِرف بر روی مذاکرات هسته ای در نهایت به تلاش های دیپلماتیک آمریکا در رسیدن به توافقی فراگیر کمک خواهد کرد، زیرا ایران خواهد فهمید که به غیر از رسیدن به توافق گزینه خوب دیگری ندارد.

* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.

XS
SM
MD
LG