علیرضا نادر، پژوهشگر ارشد در امور ایران و سیاست ایالات متحده در خاورمیانه در «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»، و بنجامین واینتهل، پژوهشگر «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»، در یادداشتی در نشریه «هیل» نوشته اند جمهوری اسلامی، در اواخر ماه ژانویه، دومین کشتی گیر جوان ایرانی را، در قالب کارزار سرکوب مخالفان، اعدام کرد. مهدی علی حسینی، ۲۹ ساله، چهار ماه پس از اعدام نوید افکاری، کشتی گیر ۲۷ ساله فعال در اعتراضات سراسری در ۱۳۹۷، کشته شد. جامعه ورزشی در جهان ممکن بود بتواند جان آن دو را نجات دهد، اما متاسفانه «کمیته بین المللی المپیک» و «اتحادیه جهانی کشتی» در اعمال فشار بر روحانیون حاکم بر ایران کوتاهی کردند.
نادر و واینتهل می گویند زمان آن است که در مسابقات المپیک امسال حامیان عمده مسابقات ورزشی مانند «کوکاکولا»، «ایسیکز» (تولیدکننده کفش های کشتی) و «ایربی اندبی»، «کمیته بین المللی المپیک» را برای بی اعتنایی به منشور خود پاسخگو کنند. در منشور کمیته بین المللی المپیک تصریح شده که «انجام ورزش یک حقوق انسانی است» و تبعیض بر مبنای «دیدگاه سیاسی یا هر دیدگاهی» ممنوع است.
جو بایدن در جریان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری اعدام نوید افکاری را محکوم کرده و گفته بود: «هیچ کشوری نباید متعرضان صلح جو یا کنشگران را بازداشت، شکنجه یا اعدام کند.»
هدف از حملات مرگبار رژیم مذهبی به ورزشکاران ایران، خاموش کردن اعتراضات و دامن زدن به ترس در میان مردم است.
جمهوری اسلامی همچنین علی مطیری، بوکسور ۳۰ ساله، را در اواخر ماه ژانویه به اتهام نقش او در کشته شدن دو بسیجی اعدام کرد. منابع محلی و گروه های حقوق بشری می گویند مطیری برای اعتراف به جرایمی که مرتکب نشده بود تحت شکنجه های شدید قرار داشت.
بسیاری از ورزشکاران نخبه ایرانی، برای گریز از این سیستم سرکوب، ایران را ترک کرده و راهی اروپا و ایالات متحده شده اند.
ورزشکاران ایرانی بیرون از ایران از «اتحادیه جهانی کشتی» و دیگر فدراسیون های ورزشی خواسته اند ایران از شرکت در رقابت های المپیک منع شود.
چنین ممنوعیتی به معنای محرومیت ورزشکاران ایرانی از حضور در رقابت های المپیک تابستانی توکیو نیست، بلکه ورزشکاران زیر یک پرچم خنثی مانند «کمیته بین المللی المپیک» رقابت خواهند کرد. این امر سابقه دارد. در سال ۲۰۱۹، روسیه به دلیل نقض مقررات دوپینگ از شرکت در رده های متفاوت مسابقات المپیک منع شد. ورزشکاران روسی که دوپینگ نکرده بودند زیر پرچمی غیر از پرچم روسیه به رقابت پرداختند.
اتفاق مشابهی در مورد میزبانی مشترک بلاروس در مسابقات بین المللی هاکی رخ داد. این تصمیم در واکنش به انتخابات جعلی در بلاروس و سرکوب خشونت بار معترضان گرفته شد. فولکس واگن و چند شرکت دیگر از حمایت مالی از میزبانی بلاروس دست کشیدند.
آیا ایرانیان سزاوار همراهی بین المللی مشابهی نیستند؟
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
