بردلی بومن، مدیر ارشد مرکز قدرت نظامی و سیاسی در «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»، و کترین زیمرمن، پژوهشگر در «انستیتو آمریکن اینترپرایز»، در یادداشتی در نشریه «فارن پالیسی» نوشته اند تازه ترین دور دیپلماسی ایالات متحده بدون اهرم فشار مضاعف ناکام خواهد ماند.
بومن و زیمرمن می گویند آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، از ارائه ۱۹۱ میلیون دلار کمک مضاعف ایالات متحده به مردم یمن خبر داده است. مجموع کمک های آمریکا در این بزرگترین بحران انسانی در جهان از آغاز مناقشه در سال ۲۰۱۵ تا کنون به ۳.۴ میلیارد دلار می رسد.
این کمک جان بسیاری را نجات خواهد داد. اما حقیقت تلخ این است که بدون پایان جنگ هر مقدار کمک اوضاع را به شکل پایدار بهبود نخواهد بخشید.
پرزیدنت جو بایدن کوشیده است با پایان دادن به حمایت از ائتلاف به رهبری عربستان سعودی در یمن ریاض را تحت فشار بگذارد. اما تحت فشار گذاشتن یک طرف مناقشه در حالی که بر طرف دیگر فشار واقعی نگذارید موجب جسورتر شدن طرف مقابل خواهد شد.
این دقیقا همان چیزی است که در هفته های اخیر شاهد هستیم. حوثی ها به حملات تهاجمی گسترده ای به نیروهای دولتی یمن دست زده اند تا به بن بست چند ساله در میدان جنگ پایان دهند.
دولت بایدن هر چند دو رهبر نظامی حوثی ها را تحریم کرده است، اما آن گروه را از فهرست وزارت خارجه آمریکا از سازمان های تروریستی خارج کرد. همزمان تهران به شکل منظم تسلیحات آن ها را تامین می کند. این وضعیت به حوثی ها امکان ادامه جنگ و رد مذاکره با حسن نیت را می دهد.
تحریم ها گام خوبی است، ولی در برابر افرادی که خارج از سیستم مالی آمریکا هستند کار چندانی از پیش نمی برد و برای آن ها افتخاری محسوب می شود.
هر گونه تلاش موفق برای پایان دادن به جنگ و رسیدگی به بحران انسانی باید فشار تازه ای بر همه طرف ها پدید آورد. جدی ترین تلاش جلوگیری از محموله های تسلیحاتی تهران است.
ایران می کوشد با حوثی ها که در کنار دریای سرخ و در مرزهای جنوبی عربستان مستقر هستند رابطه ای به سبک حزب الله برقرار کند و بی توجه به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد به قاچاق عمده اسلحه ادامه می دهد.
محموله هایی که نیروی دریایی ایالات متحده در نوامبر ۲۰۱۹ و فوریه ۲۰۲۰ کشف کردند، حاوی تسلیحات ساخت ایران از جمله موشک های کروز زمین به زمین، زمین به هوا و ضد کشتی بود. ماه گذشته هم محموله مشابهی متوقف شد. جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا، در سال ۲۰۱۵ گفته بود محموله های از مبدا ایران هر هفته وارد یمن می شود.
حوثی ها در استفاده مکرر از این موشک ها علیه اهدافی در عربستان سعودی ابایی نداشته اند.
در این میان رنج و محنت مردم یمن ادامه دارد. یمنی ها از بی غذایی و بی آبی می میرند و دارو کمیاب است. وبا و دیفتری بیداد می کند. فلج اطفال دوباره شایع شده و سیستم خدمات درمانی در یمن در عمل تعطیل است. کمک های بین المللی رو به کاهش است. انتقال کمک ها به درون یمن هم با موانع بسیاری روبرو است.
کاستن از جریان انتقال تسلیحات ایران به یمن دست کم باعث کاهش تلفات خواهد شد.
وزارت دفاع ایالات متحده برای این مهم باید منابع نظامی کافی تامین کند و به فرماندهان نظامی دستورهای روشن در این باره بدهد. کنگره آمریکا می تواند برای این مهم دولت بایدن را تحت فشار بگذارد.
لیندا تامس گرینفیلد، سفیر جدید ایالات متحده در سازمان ملل متحد، لازم است فعالانه اجرای قطعنامه های شورای امنیت را پیگیری کند. اگر پکن و مسکو مانع تراشی کنند، واشنگتن باید درباره تاثیر این سنگ اندازی ها بر مردم یمن با جهان حرف بزند.
ایالات متحده و متحدانش باید به عمان کمک کنند تا قاچاق تسلیحات از خاک آن کشور به یمن متوقف شود.
تحت فشار گذاشتن یک طرف دستورالعمل شکست و دعوت طرف مقابل به تشدید جنگ است.
تلاش به رهبری ایالات متحده با هدف کاهش جریان تسلیحات پیشرفته ایران به یمن در راستای منافع امنیت منطقه است و سیاستی است که تندروها و حامیان اقدامات بشر دوستانه می توانند حول آن متحد شوند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
