سال گذشته، پس از سقوط دولت اشرف غنی در افغانستان و تصرف کابل توسط طالبان در ۱۵ ماه اوت شد، بسیاری از مقامات دولتی و نظامی پاکستان از وضعیت جدید در افغانستان خشنود بودند.
به گزارش صدای آمریکا، دولت و ارتش پاکستان، دو نهادی که به سختی یکپارچه هستند، دیدگاه‌های مختلفی در این باره داشتند، اما برخی از پاکستانی‌ها بازگشت طالبان به قدرت را با تظاهرات و راهپیمایی در خیابان‌ها جشن گرفتند.
عمران خان، نخست وزیر وقت پاکستان، اعلام کرد که افغانستانی‌ها «بند برده‌داری» را شکسته‌اند و بسیاری از پاکستانی‌ها نیز از ضربه‌ای که به دشمن بلند مدت‌شان هند - که روابط نزدیکی با دولت پیشین افغانستان داشت- وارد شده بود، لذت بردند.
اسلام‌آباد مدت‌ها آن دولت‌ها را به خاطر پناه‌دادن به گروه های شبه‌نظامی پاکستانی، از جمله اسلام‌گرایان افراطی مثل «تحریک طالبان پاکستان» و جدایی طلبان بلوچ که متهم به انجام حملات برون‌مرزی هستند، مسئول می‌دانست.
از اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان گرفته تا راولپندی، مقر نیروهای مسلح پاکستان، امیدها این بود که بازگشت ناگهانی طالبان به قدرت، روابط دوجانبه با افغانستان را مستحکم کند، به خصوص به خاطر این که پاکستان نقش اساسی در ترغیب آمریکا و طالبان به مذاکره در مورد استراتژی خروج «شرافتمندانه» نیروهای نظامی ایالات متحده از افغانستان داشت.
اما اکنون، یک سال بعد از تصرف افغانستان، شور و شوق بازگشت طالبان به قدرت، در میان اکثر مردم پاکستان که از آن حمایت کرده بودند، کاهش یافته است.
پیروزی طالبان نه تنها به گروه شبه‌نظامی «تحریک طالبان پاکستان»، که زمانی یکی از مرگبارترین گروه‌های تروریستی در جهان بود، جرات بخشید تا شورش خود را علیه اسلام‌آباد تشدید بخشد، بلکه به آن اعتماد به نفس داد که از اسلام آباد همان انتظار برخورد متواضعانه‌ای را داشته باشد که ایالات متحده از طالبان دارد.
درگیری‌های مرزی و حملات هوایی بی سابقه پاکستان در داخل خاک افغانستان، روابط اسلام‌آباد و طالبان را بدتر کرده است.
کلود راکیستیس، تحلیلگر ارشد استراتژی در دانشگاه ملی استرالیا گفت: «خیلی زود آشکار شد که روابط عقیدتی، سازمانی، قبیله‌ای، و شخصی طالبان با گروه تحریک طالبان پاکستان، که همسفر عقdدتی آنها محسوب می‌شود، بر هر گونه حس قدردانی از پاکستان، به خاطر حمایتش - از لحاظ دیپلماتیک، نظامی، و نهادی - در ۲۰ سال گذشته، غلبه می‌کند.»
او می‌افزاید که «در نتیجه وضعیت امنیتی در امتداد مرز افغانستان و پاکستان از زمانی که طالبان به قدرت رسید، بدتر شده است.»
