قیمت نفت روز سه‌شنبه۱۲ دی، پس از اعزام یک ناو نیروی دریایی جمهوری اسلامی به دریای سرخ افزایش یافت.
در این ارتباط، بهای نفت خام دریای برنت در بازار جهانی، با ۲.۵ درصد افزایش، به ۷۸ دلار و ۹۷سنت در هر بشکه رسید و بهای نفت خام وست تگزاس اینترمیدیت آمریکا با ۲.۵ درصد افزایش، به ۷۳ دلار و ۴۳ سنت در هر بشکه افزایش یافت.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، روز دوشنبه یازدهم دی، بدون اشاره به جزئیات مأموریت ناوشکن البرز اعلام کرد که این ناوشکن از طریق تنگه باب المندب وارد دریای سرخ شده است.
این اقدام جمهوری اسلامی همزمان با افزایش تنش‌ها در منطقه و از جمله در دریای سرخ، و همچنین انتشار اخبار مربوط به خروج از پیش تعیین‌شده ناو هواپیمابر «جرالد فورد» از آب‌های دریای مدیترانه انجام شده است.
آسوشیتدپرس نوشت که این اقدام جمهوری اسلامی پس از منهدم شدن سه قایق متعلق به حوثی‌های تحت حمایت تهران و کشته شدن ۱۰ شبه نظامی این گروه توسط نیروی دریایی آمریکا صورت گرفت.
در همین حال، فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) در بیانیه‌ای اعلام کرد که این تقدام پس از آن انجام شد که کشتی باربری «مرسک هانگ‌ژو» با پرچم سنگاپور هنگام حرکت در جنوب دریای سرخ مورد اصابت موشک قرار گرفت.
در این حال، سخنگوی حوثی‌ها ادعا کرد که قایق‌ها «وظایف رسمی ایمن‌سازی مسیرهای دریایی» را انجام می‌دادند.
روزنامه «تایمز اسرائیل» گزارش داد که از زمان حمله شبه نظامیان حماس به اسرائیل در روز ۱۵ مهر، حوثی‌های تحت حمایت جمهوری اسلامی به دست‌کم ۲۰ کشتی در حال عبور از دریای سرخ حمله کرده‌اند.
این روزنامه نوشت که به رغم ادعاهای جمهوری اسلامی مبنی اینکه حوثی‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، شواهد حاکی از آن است این گروه از سامانه‌های هوایی و موشک‌های کروز ساخت ایران در حملات اخیر خود استفاده کرده است.
دیوید کامرون، وزیر خارجه بریتانیا، چند روز قبل در پستی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «من به صراحت اعلام کردم که ایران با توجه به حمایت طولانی مدت از حوثی‌ها، مسئولیت جلوگیری از این حملات را بر عهده دارد و این حملات جان بی‌گناهان و اقتصاد جهانی را به خطر می‌اندازد.»
دریای سرخ مسیرکشتی‌هایی است که از طریق کانال سوئز، حدود ۱۲ درصد تجارت جهانی را حمل می‌کنند و برای جابه‌جایی کالا بین آسیا و اروپا حیاتی است.
حملات حوثی‌ها به کشتی‌های تجاری در حال گذڕ از دریای سرخ، تجارت جهانی را مختل کرده است و شرکت‌های بزرگ کشتیرانی مجبور شده‌اند مسیر طولانی‌تر و پرهزینه‌تر، از طریق دماغه امید نیک در جنوب آفریقا، را به جای کانال سوئز انتخاب کنند.
