محمد نوریزاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پروندهای جدید به «۶۱ ماه» حبس محکوم شد. او در تماس تلفنی از زندان با زیر سوال بردن مشروعیت دادگاه، تأکید کرده که به این رأی اعتراض نمیکند، بلکه وقتی «دزدی بسیار بزرگ» ببیند، ساکت نمینشیند.
یک منبع نزدیک به خانواده محمد نوریزاد، روز یکشنبه ۱۵ بهمن به صدای آمریکا گفت این زندانی سیاسی در تماس تلفنی اعلام کرد که به ۶۱ ماه حبس دیگر محکوم شده و به محض این که حرفش را درباره دزدیهای صورت گرفته توسط مقامات جمهوری اسلامی ادامه داد، «تلفن بلافاصله توسط عوامل زندان» قطع شد.
محمد نوریزاد، در این فایل صوتی که به صدای آمریکا رسیده، گفت که «رئیس بند ۶» به او اعلام کرده «به خاطر تلفنهایی که در بند ۶ شکستی، ۶۱ ماه به زندان شما افزوده شده» و این زندانی سیاسی به او پاسخ داده که «بودن ما این جا اثبات حقانیت ما است.»
این زندانی سیاسی با بیان این که «من وقتی یک دزدی بسیار بزرگ را میبینم ساکت نمینشینم» توضیح داد: «مثلا چیزی قریب به ۹۰ میلیارد تومان پول زندانیان را که در کارتشان بود در کل ایران برداشتند، همه ساکت ماندند. من گوشتکوب برداشتم زدم [تلفنها را] شکستم.»
نوریزاد با بیان این که این مسئله موجب شکایت مقامات زندان و حکم ۶۱ ماهه زندان برای او شده، افزود: «[رئیس بند ۶] گفت ابلاغیهاش را میخواهی؟ گفتم بده پارهاش کنم. گفت ۲۰ روز مهلت داری برای اعتراض. گفتم چرا اعتراض کنم؟ دادگاهی که نرفتم، دادگاهی که اصلا نپذیرفتم، برای چی حالا بروم اعتراض بنویسم که چرا ۶۱ ماه برای من زندان بریدی؟»
نوریزاد که از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴» برای استعفای علی خامنهای و گذار جمهوری اسلامی است، تأکید کرد: «من حرفم این است که مجتبی خامنهای دزد است. باید پاسخگو باشد. قالیباف دزد است، آدمکش است، پرستوپران است. باید پاسخگو باشند. پسر قالیباف دزد است.»
در حالی که محمد نوریزاد درباره پرونده پسر قالیباف سخن میگفت، ناگهان تلفن زندان قطع شد.
محمد نوریزاد، کارگردان، فیلمنامهنویس و روزنامهنگار ۶۶ ساله ایرانی در سالهای اخیر به علت فعالیتهای مدنی و ملاقات با خانوادههای زندانیان سیاسی، بارها بازداشت و حبس شده است. او یکی از ۱۴ فعال مدنی است که در خرداد سال ۹۸ با امضای بیانیهای خواستار استعفای علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی شدند.
نوریزاد تقریبا دو ماه پس از امضای نامه بازداشت شد و در دادگاه انقلاب اسلامی مشهد به ۱۵ سال زندان، دو سال تبعید به شهرستان ایذه و دو سال ممنوعیت خروج از ایران محکوم شد.
اعتراضات محمد نوریزاد در زندان هم ادامه یافت و تا کنون چند پرونده دیگر حین تحمل حبس، برای این زندانی سیاسی گشوده شده است.
او در اردیبهشت سال ۹۹ به یک سال زندان دیگر به دلیل دفاع از حقوق بهائیان ساکن شهرستان ایوانکی در استان سمنان محکوم شد.
نوریزاد در مرداد سال ۹۹ در پرونده دیگری در دادگاه کیفری دو مشهد به دلیل حضور در مقابل ساختمان محل برگزاری دادگاه تجدید نظر کمال جعفری یزدی، به «اخلال در نظم عمومی» متهم، و به ۸ ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و تبعید به طبس و برای اتهام «نشر اکاذیب» به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد؛ حکمی که در دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی نیز تأیید شد.
این فعال مدنی سپس در سال ۹۹ از زندان وکیلآباد مشهد به زندان اوین منتقل شد و در ۲۶ آبان ۱۴۰۰، در پی موافقت دادستان با توقف اجرای حکم، از اوین آزاد شد، اما کمی بعد؛ یعنی سوم بهمن همان سال برای گذراندن باقیمانده دوران محکومیتش به زندان اوین احضار شد.
محمد نوریزاد وقتی که در مسیر بازگشت به زندان اوین بود، در گفتوگو با بخش فارسی صدای آمریکا گفت که با ورود به زندان، اعتراضات خود را شروع خواهد کرد و تقاضای مرخصی نخواهد داد.
این زندانی سیاسی، تیر ۱۴۰۲ دوباره بابت پروندهای تازه، به دو سال حبس محکوم شد.