روزی نیست که خبر از مرگ و انفجار در افغانستان گرفتار تروریسم نباشد، اما گاهی بعضی داستان ها از این کشور، خبر از امید می دهد. این روزها، بالا رفتن از تپه های کابل، نواختن گیتار آکوستیک و خواندن با معلم شان، یکی از بهترین لحظه های روز برای شاگردان نوجوان در مدرسه موسیقی میراکلس لاو کیدز یا به اصطلاح بچه های معجزه آسای عشق در پایتخت افغانستان است.
این مدرسه توسط لنی کوردولا، گیتاریست آمریکایی تأسیس شده، که پناهگاهی است برای حدود ۵۰ کودک و نوجوان افغان که اکثرشان دختر و از خانواده های فقیرهستند. مکانی که در این کشور جنگ زده، کمی به این بچه ها امید به زندگی و دلگرمی می دهد.
شیبا رحمانی چهارده ساله یکی از شاگردان این مدرسه می گوید "آرزویم این است که در افغانستان صلح باشد و خانم ها بیشتر تشویق به یادگیری گیتار شوند تا افغانستان پیشرفت کند."
کوردولا هر روز در دو جلسه تدریس می کند. یک بار صبح ها و یک بار بعد از ظهرها طوری که با برنامه کلاسهای مدرسه دولتی تضاد پیدا نکند.
بعضی از شاگردان مدرسه پیش از یادگیری موسیقی در خیابان ها دوره گردی می کردند، صنایع دستی می فروختند، ماشین می شستند و حتی گدایی می کردند.
کوردولا آنها را جمع کرد، به آنها پول داد، تا بتوانند روی درس و مدرسه و موسیقی تمرکز کنند.
این هنرمند موسیقی راک وقتی داستان پروانه و خورشید دو خواهر که در اثر یک حمله انتحاری چهار سال پیش کشته شدند را شنید، خیلی منقلب شد و از لس آنجلس به کابل آمد تا این مدرسه را باز کند.
پروانه و خورشید دو تا از بچه های خیابانی بودند که در نزدیکی پادگان بین المللی در کابل دوره گردی می کردند و شال و دستمال و صنایع دستی می فروختند تا اینکه در اثر حمله انتحاری هشتم سپتامبر ۲۰۱۲ کشته شدند.
بعد از اینکه کوردولا در آمریکا توانست به اندازه کافی پول جمع کند، به کابل نقل مکان کرد و فوریه امسال این مدرسه را باز کرد.
یکی از بهترین شاگردان کوردولا، مورسال دوازده ساله، خواهر کوچکتر پروانه و خورشید است. او می گوید کوردولا به او نواختن گیتار را یاد داد. این دختر جوان با لبخند رضایتمندی می افزاید: "آروز دارم نوازنده حرفه ای گیتار شوم."
کوردولا امیدوار است نواختن گیتار و خلق موسیقی به مردم افغانستان کمک کند تا دردشان التیام بخشد و باعث ترویج صلح و آرامش در بین آنها شود.
او می گوید "امیدم این که هر کسی یک گیتار بردارد، آواز بخواند، و آهنگ بسازد. چون وقتی مردم می خوانند و می نوازنند، همدیگر را نمی آزارند و به یکدیگر صدمه نمی زنند."
کوردوا می گوید: "موسیقی نیروی التیام بخشی دارد، نیروی صلح آمیز دارد. راهی است برای ارتباط با یکدیگر بدون اینکه نیاز به دانستن زبان باشد. چرا که چیزی است که "به قلب می نشیند."
در کشوری که در جهان به خاطر سختگیری بر زنان و دختران در زندگی شان، معروف است، آموزشگاه گیتار فضایی امن برای این دختران نوجوان بوجود آورده تا بدون ترس ابراز احساسات کنند.
