پنجاه سال پیش در چنین روزهایی نخستین فیلم جیمز باند به جهان معرفی شد و بیتل های افسانه ای اولین تک آهنگشان را عرضه کردند. فیلم «Dr. No» و آهنگ Love me Do هر دو در ۵ اکتبر ۱۹۶۲ متولد شدند. آنموقع کسی پیش بینی نمی کرد، اما جهان با ورود جیمز باند و بیتل ها، دیگر همان جهان قبلی نیست.
با آن که بازیگر جیمز باند بارها عوض شد اما فیلم های سینمایی این مامور خوش قیافه ۰۰۷ نیم قرن است که میهمان سالن های سینما و طرفداران فیلم های جاسوسی است. طرفدارانی که دوست دارند شبیه باند حرف بزنند و لباس بپوشند، تکه کلام هایش را تکرار کنند و ودکا مارتینی، نوشیدنی محبوب او را بنوشند، از ۹ نوامبر (۱۹ آبان) می توانند تازه ترین فیلم جیمز باند به نام «سقوط آسمان» را تماشا کنند. در این فیلم دنیل کرِگ برای سومین بار در نقش جیمز باند ظاهر می شود.
به مناسبت ۵۰ سالگی جیمز باند، حراجی کریستی در لندن، پوستر فیلم ها، کت و شلوارهای تاکسیدوی او و ساعت ها و ابزار عجیب و غریب جاسوسی اش را به حراج گذاشته است. ترانه موسیقی متن سقوط آسمان را «ادل» خواننده مشهور بریتانیایی اجرا کرده است. این ترانه تنها یک روز پس از آن که روی آی تیونز قرار گرفت، به صدر جدول صعود کرد.
پنجم اکتبر تولد ترانه Love me Do از بیتل ها نیز هست. این ترانه سه بار داغ و بسیار محبوب شده است. اول پس از انتشار در بریتانیا و آمریکا و سپس در سال ۱۹۶۴ باز هم در آمریکا. از آن زمان تاکنون بیتل ها یک گروه راک اند رول معمولی نبودند و موفقیت و محبوبیتشان به حدی بود که فروپاشی گروه و بعدتر به قتل رسیدن جان لنون لطمه ای به آن نزد.
تاکنون هیچ گروه موسیقی دیگری نتوانسته مانند بیتل ها هم محبوب کودکان ۵ ساله و همزمان نسل پدربزرگان آنها باشد.
موفقیت شاید تنها وجه اشتراک بیتل ها و جیمز باند باشد. دو پدیده ای که در یک روز خلق شدند.
مامور ۰۰۷ نامیرا است و هر بار در بدن یک هنرپیشه خوش قیافه ظاهر می شود اما در مقابل، تغییر به بیتل ها نمی ساخت و این شاید تفاوت سرگرمی با هنر باشد. آن ها هر دو از پدیده های فرهنگی دهه ۶۰ میلادی هستند و حقیقتا نمی توان از موسیقی آن زمان حرف زد و به یاد بیتل ها نیفتاد که با خودشان غیر از نوعی تازه از موسیقی پاپ-راک، فرهنگ جدیدی را نیز به جهان عرضه کردند و به زبانی دیگر از صلح سخن گفتند.
به قول نویسنده «دیلی بیست»، جیمز باند جاودان است چون تجسم فانتزی های بی زمان سکس و خشونت است و بیتل ها جاودانند چرا که تمام فرمول های موجود را از پنجره به بیرون پرت کردند.
با آن که بازیگر جیمز باند بارها عوض شد اما فیلم های سینمایی این مامور خوش قیافه ۰۰۷ نیم قرن است که میهمان سالن های سینما و طرفداران فیلم های جاسوسی است. طرفدارانی که دوست دارند شبیه باند حرف بزنند و لباس بپوشند، تکه کلام هایش را تکرار کنند و ودکا مارتینی، نوشیدنی محبوب او را بنوشند، از ۹ نوامبر (۱۹ آبان) می توانند تازه ترین فیلم جیمز باند به نام «سقوط آسمان» را تماشا کنند. در این فیلم دنیل کرِگ برای سومین بار در نقش جیمز باند ظاهر می شود.
پنجم اکتبر تولد ترانه Love me Do از بیتل ها نیز هست. این ترانه سه بار داغ و بسیار محبوب شده است. اول پس از انتشار در بریتانیا و آمریکا و سپس در سال ۱۹۶۴ باز هم در آمریکا. از آن زمان تاکنون بیتل ها یک گروه راک اند رول معمولی نبودند و موفقیت و محبوبیتشان به حدی بود که فروپاشی گروه و بعدتر به قتل رسیدن جان لنون لطمه ای به آن نزد.
تاکنون هیچ گروه موسیقی دیگری نتوانسته مانند بیتل ها هم محبوب کودکان ۵ ساله و همزمان نسل پدربزرگان آنها باشد.
موفقیت شاید تنها وجه اشتراک بیتل ها و جیمز باند باشد. دو پدیده ای که در یک روز خلق شدند.
مامور ۰۰۷ نامیرا است و هر بار در بدن یک هنرپیشه خوش قیافه ظاهر می شود اما در مقابل، تغییر به بیتل ها نمی ساخت و این شاید تفاوت سرگرمی با هنر باشد. آن ها هر دو از پدیده های فرهنگی دهه ۶۰ میلادی هستند و حقیقتا نمی توان از موسیقی آن زمان حرف زد و به یاد بیتل ها نیفتاد که با خودشان غیر از نوعی تازه از موسیقی پاپ-راک، فرهنگ جدیدی را نیز به جهان عرضه کردند و به زبانی دیگر از صلح سخن گفتند.
به قول نویسنده «دیلی بیست»، جیمز باند جاودان است چون تجسم فانتزی های بی زمان سکس و خشونت است و بیتل ها جاودانند چرا که تمام فرمول های موجود را از پنجره به بیرون پرت کردند.