اسحاق شامیر، هفتمین نخست وزیر اسرائیل و رئیس سابق کنست در ۹۶ سالگی در تل آویو درگذشت. این خبر را دفتر نخست وزیری اسرائیل با صدور بیانیه ای در روز شنبه اعلام کرد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در این بیانیه مراتب اندوه خود را اعلام کرد و گفت: «او از نسلی استثنایی بود که کشور اسرائیل را تاسیس کرد و برای یهودیان مبارزه کرد.» اسحق شامیر از آخرین بازماندگان بنیانگذاران اسرائیل به شمار می رود.
اسحاق شامیر، به عنوان رئیس حزب دست راستی لیکود – که الان نتانیاهو ریاست آن را برعهده دارد- در دو دوره از سال ۱۹۸۳ تا ۸۴ و از ۱۹۸۶ تا 92، نخست وزیر اسرائیل بود.
پس از شکست حزب لیکود از حزب کارگر در انتخابات سال ۹۲ میلادی، شامیر از نیمه دهه ۹۰ میلادی، پس از آن که به آلزایمر دچار شد، از عرصه عمومی خارج شد و سکوت پیشه کرد. او آخرین بار در سال ۱۹۹۱ در صحنه سیاست بین الملل ظاهر شد و در کنفرانس بین المللی مادرید شرکت کرد که منجر به مذاکرات صلح میان اسرائیل و همسایگان عربش شد.
اسحاق شامیر به سال ۱۹۱۵ در روسیه متولد شد و در نوجوانی به جنبش جوانان صهیونیست موسوم به «بیتار» پیوست.
در ۲۰ سالگی مدرسه حقوق در ورشو را ترک کرد تا به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا برود و در دانشگاه عبری اورشلیم تحصیل کند.
وی در سالهای نخست اقامت در فلسطین زیر سلطه بریتانیا، با گروه های زیرزمینی یهودی، علیه هدفهای بریتانیا و اعراب فعالیت می کرد.
او به خاطر همکاری با گروه های شبه نظامی بارها توسط بریتانیایی ها به زندان افتاد. در ۱۹۴۳ از زندان گریخت و سه سال بعد بار دیگر به بازداشت نیروهای بریتانیایی درآمد و به زندان اریتره فرستاده شد. سپس از آنجا نیز فرار کرد و در فرانسه پناهندگی سیاسی گرفت. سپس به اسرائیل بازگشت و فعالیت های ضد فلسطینی اش را از سرگرفت. او تا زمانی که به دلیل بیماری از صحنه سیاسی کنار رفت در نهادها و پست های مهم سیاسی و امنیتی اسرائیل کار کرد.
پیکر اسحاق شامیر قرار است روز دوشنبه طی مراسمی در اورشلیم به خاک سپرده شود.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در این بیانیه مراتب اندوه خود را اعلام کرد و گفت: «او از نسلی استثنایی بود که کشور اسرائیل را تاسیس کرد و برای یهودیان مبارزه کرد.» اسحق شامیر از آخرین بازماندگان بنیانگذاران اسرائیل به شمار می رود.
اسحاق شامیر، به عنوان رئیس حزب دست راستی لیکود – که الان نتانیاهو ریاست آن را برعهده دارد- در دو دوره از سال ۱۹۸۳ تا ۸۴ و از ۱۹۸۶ تا 92، نخست وزیر اسرائیل بود.
پس از شکست حزب لیکود از حزب کارگر در انتخابات سال ۹۲ میلادی، شامیر از نیمه دهه ۹۰ میلادی، پس از آن که به آلزایمر دچار شد، از عرصه عمومی خارج شد و سکوت پیشه کرد. او آخرین بار در سال ۱۹۹۱ در صحنه سیاست بین الملل ظاهر شد و در کنفرانس بین المللی مادرید شرکت کرد که منجر به مذاکرات صلح میان اسرائیل و همسایگان عربش شد.
اسحاق شامیر به سال ۱۹۱۵ در روسیه متولد شد و در نوجوانی به جنبش جوانان صهیونیست موسوم به «بیتار» پیوست.
در ۲۰ سالگی مدرسه حقوق در ورشو را ترک کرد تا به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا برود و در دانشگاه عبری اورشلیم تحصیل کند.
وی در سالهای نخست اقامت در فلسطین زیر سلطه بریتانیا، با گروه های زیرزمینی یهودی، علیه هدفهای بریتانیا و اعراب فعالیت می کرد.
او به خاطر همکاری با گروه های شبه نظامی بارها توسط بریتانیایی ها به زندان افتاد. در ۱۹۴۳ از زندان گریخت و سه سال بعد بار دیگر به بازداشت نیروهای بریتانیایی درآمد و به زندان اریتره فرستاده شد. سپس از آنجا نیز فرار کرد و در فرانسه پناهندگی سیاسی گرفت. سپس به اسرائیل بازگشت و فعالیت های ضد فلسطینی اش را از سرگرفت. او تا زمانی که به دلیل بیماری از صحنه سیاسی کنار رفت در نهادها و پست های مهم سیاسی و امنیتی اسرائیل کار کرد.
پیکر اسحاق شامیر قرار است روز دوشنبه طی مراسمی در اورشلیم به خاک سپرده شود.
