همزمان با تصمیم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تعیین یک نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران، «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» این تصمیم را قدم مهمی برای رسیدگی به بحران حقوق بشر و پیروزی برای مردم ایران خوانده است.
این اولین بار پس از گذشت حدود بیش از ده سال است که این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، یک گزارشگر ویژه در امور حقوق بشر برای ایران تعیین می کند.
این قطعنامه با اکثریت مطلق ۲۲ رای موافق، ۷ رای مخالف و ۱۴ رای ممتنع تصویب شد. کشورهای برزیل، سنگال، کره جنوبی به این قطعنامه رای موافق دادند.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» که روز پنج شنبه ۲۴ مارس بیانیه ای در این مورد منتشر کرده است، می نویسد با وجودی که دولت ایران در مسیر تشکیل یک جناح ضد حقوق بشری در سازمان ملل متحد قدم برداشته بود، اما این رای به منزله رد تلاش های ایران برای مخفی شدن پشت نظریه نسبیت فرهنگی است که جمهوری اسلامی به عنوان بهانه ای برای تحت انقیاد درآوردن شهروندان خود به کار می گیرد.
در بیانیه این نهاد مدافع حقوق بشر از شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده ایرانی جایزه صلح نوبل در مورد تصمیم شورای حقوق بشر نقل کرده است: «این ( قطعنامه) پیام محکم جامعه بین الملل به مردم ایران است که جهان آن ها را فراموش نکرده است و نقض گسترده حقوق آن ها تحمل نخواهد شد.»
شورای حقوق بشر سازمال ملل متحد در این قطعنامه نسبت به «عدم همکاری ایران با درخواست های مجمع عمومی» در دسامبر سال ۲۰۱۰ ابراز تاسف شده است.
این شورا همچنین از جمهوری اسلامی خواسته است تا «ضمن صدور اجازه سفر و ملاقات این نماینده ویژه از ایران، به طور کامل با وی همکاری کند و برای متحقق کردن ماموریت او، کلیه اطلاعات لازم را در اختیار وی قرار دهد».
از سویی دیگر علی اکبر موسوی خوئینی، نماینده پیشین پارلمان ایران به «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» گفته است: «در غیبت یک نظام نظارتی معنادار در داخل کشور، ما با یک بحران واقعی مواجه هستیم و در شرایطی که سازمان های مدافع حقوق بشر منحل شده اند و پارلمان برای ایفای نقش نظارتی خود کوتاهی می کند، ایجاد این نظام حیاتی است.»
پویان محمودیان، فعال دانشجویی و سردبیر تارنمای اینترنتی «دانشجو نیوز» نیز به کمپین گفته است دولت ایران دیگر نمی تواند موارد نقض گسترده و جدی ( حقوق بشر) را انکار و یا مخفی کند.
حسن یوسفی اشکوری، دین پژوه و محقق دینی نیز در این مورد گفته است: «زمانی که من در بازداشت بودم، تاثیر مستقیم اعتراض های بین المللی بر دولت ایران را کاملاً حس کردم. با وجودی که آن ها وانمود می کردند برای اعتراض ها و فشارهای بین المللی اهمیتی قائل نیستند، اما در واقع برای آن ها مهم بود.»
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» از آسیه امینی، خبرنگار و فعال حقوق بشر نقل می کند «تعیین یک نظام ویژه بی عدالتی های گسترده و جدی را که مردم ایران طی دو سال گذشته تجربه کرده اند، جبران نخواهد کرد، اما حداقل نگرانی های بین المللی و درخواست ها برای پاسخگویی دولت ایران را انعکاس خواهد داد».
در بیانیه «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» به کارزار نهادهای جامعه مدنی و سازمان های مدافع حقوق بشر و تاثیر آن بر تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر در مورد ایران اشاره شده و آمده است «۳۸ گروه مدافع حقوق بشر در کشورهای اسلامی مصرانه از اعضای سازمان کنفرانس اسلامی خواسته بودند تا همچون موضع خود در لیبی، از حقوق بشر در ایران حمایت کنند. ۱۸۰ فعال حقوق زنان نیز با امضای نامه ای خطاب به دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل مصرانه از دولت او خواسته بودند تا از این قطعنامه حمایت کند».
