اينترنشتال بيزنس تايمز، زير عنوان "نزول وجهه ايران در جهان عرب همزمان با صعود ترکيه" می نويسد وجهه ايران درجهان عرب، بموجب يک تحقيق انستيتوی آمريکائی عرب در واشنگتن، طی دهه گذشته افول کرده است، حال آنکه شهرت ترکيه سير صعودی نشان می دهد.
نظر سنجی ماه گذشته در شش کشور عرب، شامل: مراکش، مصر، عربستان سعودی، لبنان، اردن و امارات متحده عربی گويای آن است که ايران - (قدرت مسلمان شيعه دارای برنامه توسعه اتمی) - به يک نگرانی جدی در جهان عرب مبدل شده است.
در تمامی کشورهای حوزه اين نظر سنجی ، به استثنای لبنان، به اعتقاد اکثريتی از پاسخ دهندگان، نقش ايران در خاورميانه بيشتر نقشی منفی است.
بموجب نظر سنجی زاگبی، پائين ترين درصد حاکی از اعتقاد به نقش مثبت ايران، به ميزان ۶ درصد، در عربستان سعودی ابراز شده است. اين نسبت در چهار کشور ديگر بين ۱۴ تا ۳۷ درصد بوده است. در همين حال ايران در لبنان ۶۳ درصد پاسخ های مساعد را کسب کرده است.
تا سال ۲۰۰۶ نظر مساعد به ايران در اين کشورها بين ۶۸ تا ۸۳ درصد بود.
دکتر جيمز زاگبی مدير انستيتوی آمريکائی عرب به نيوزماکس گفت "بنظر من اين واقعا تکان دهنده است. حتی تا يکی دو سال پيش مردم می گفتند اين رهبران عرب هستند که با ايران مخالفند، نه مردم".
زاگبی می گويد کشورهای عرب اکنون از مداخله مداوم تهران در امور داخلی خود به خشم آمده اند و احساس خطر می کنند.
نظر سنجی همچنين نشان می دهد پنج کشوراز شش کشورعربی مورد سئوال مايلند شاهد خاورميانه ای عاری از اتم باشند. اما بسياری از لبنانی ها در چنين نظريه ای سهيم نيستند. درواقع اکثريتی از شيعيان لبنانی معتقدند خاورميانه امن ترمی بود اگر تهران بمبی اتمی داشت.
در همين حال، ترکيه درتمامی اين کشورهای عرب از محبوبيتی بالا برخوردار است.
محبوبيت ترکيه در مراکش ۸۰ درصد، درمصر ۶۴ درصد، در اردن ۴۵ درصد، در عربستان سعودی ۹۸ درصد ، درامارات متحده عربی ۶۲ درصد و در لبنان ۹۳ درصد بوده است.
از ترکيه، به عنوان کشوری ياد شده است که به ارتقای صلح و ثبات در منطقه کمک می کند.
در واقع ترکيه، کشوری که نظير ايران کشوری عرب نيست، در امور منطقه ای از جمله در ميانجيگری در ليبی و پذيرفتن آوارگان از سوريه نقش رهبری بيشتری را بعهده گرفته است.