رسانه‌های ایران در نخستین روزهای مرداد ۱۴۰۳ از خودکشی «دکتر مهران خسروانیان» خبر دادند و اعلام کردند با این مرگ خودخواسته آمار خودکشی رزیدنتهای پزشکی از ابتدای امسال تاکنون به عدد ۱۰ رسیده است.
بنا بر گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی، دکتر مهران خسروانیان قبل از اقدام به خودکشی در یکی از استوریهای اینستاگرامش سختی‌ها زندگی خود را روایت کرده و نوشته بود که به علت بدهی مجبور شده ماشینش را بفروشد و حالا به دنبال موتوری دست دوم است تا بتواند علیرغم مخالفتهای خانواده با خرید قسطی آن از ترافیک و گرما نجات پیدا کند.
او همچنین نوشته بود:«من به آرزوهایی فکر می‌کنم که محقق نشد.ماهایی که به علت پایبندی به اصول و ارزشهای درست در بخش درمان ماندیم، قطعیتهایمان شدند آرزو، آرزوهایمان شدند رویا و رویاهایی که پوچ شدند.»
مدیر کلینیکی که دکتر مهران خسروانیان در آنجا کار می‌کرد هم گفته که او «به خاطر سیلی یکی از بیماران به صورتش» کلینیک را ترک کرده و دیگر به تماسهای همکارانش جواب نداده است.
خبرآنلاین نیز اواخر تیرماه در گزارشی خودکشی رزیدنتهای پزشکی را «در وضعیت بحرانی» خواند و نوشت: «افزایش آمار این خودکشی‌ها همزمان با بی‌توجهی مسئولان به وضعیت رزیدنتهای پزشکی، دستمزد اندک در برابر مسئولیت سنگین و فشار کاری خارج از توان آنها، زنگ خطر را در این حوزه به صدا درآورده است.»
این رسانه با انتقاد از سیاست «عدم شفافیت» وزارت بهداشت جمهوری اسلامی از خودکشی دو رزیدنت پزشکی طی یک هفته خبر داد و اضافه کرد:«مشکلات روحی و فشارهای روانی که رزیدنت های پزشکی مجبور به تحمل آن هستند، مساله‌ای است که هیچگاه مورد توجه مسئولان حوزه بهداشت و درمان نبوده و مسئولان با وجود آگاهی از اثر تنش‌های وارده در محیط کار، هیچ راهکاری برای رفع این مشکلات ندارند.»
این در حالی است که معاون آموزشی وزیر بهداشت بهمن‌ماه ۱۴۰۲ از راه‌اندازی «کمیته رصد منشور دستیاری» خبر داد و مدعی شد: وزارت بهداشت دستورالعملی را تهیه کرده که در آن، میزان ساعت کاری، تعداد کشیک‌ها و اینکه دستیار بعد از کشیک چند ساعت باید بیمارستان بماند مشخص شده است.»
دبیرکل خانه پرستار در همین زمینه، گفت:«اینکه چنین کمیته‌ای در وزارت بهداشت راه‌اندازی شده است یا نه، مساله نیست. مساله این است که این کمیته تا چه میزان بتواند موفق عمل کند و بر کاهش آمار خودکشی رزیدنت های پزشکی تاثیر داشته باشد.»
محمد شریفی‌مقدم، افزود:«تا زمانی که سیاست بیگاری کشیدن از رزیدنتها در بیمارستان‌ها، تغییر نکند، حقوق آنها با مسئولیتشان متناسب نشود و استرس آنها کم نشود، آمار خودکشی رزیدنتها کاهش نخواهد یافت.»
پیش از این سخنگوی سازمان نظام پزشکی ایران با اذعان به افزایش میزان خودکشی در جامعه پزشکی «حجم کاری بسیار بالا و عدم تناسب حقوق دریافتی نسبت به فعالیت‌های انجام شده را یکی از دلایل خودکشی رزیدنتها اعلام کرد و گفت که این خودکشی‌ها «چندبعدی و چندوجهی» است.
انجمن علمی روانپزشکان ایران هم دیماه ۱۴۰۲ با ابراز نگرانی از آمار بالای خودکشی در بین رزیدنتها تداوم این روند را زمینه‌ساز «فروپاشی نظام سلامت کشور» دانست.
