سازمان حقوق بشر ایران خواستار اقدام جامعه بین‌المللی برای توقف روند اعدام‌ها در ایران از سوی جمهوری اسلامی شد.
این نهاد حقوق بشری روز جمعه ۲۸ اردیبهشت، و در جریان نشست «کمیسیون عدالت کیفری و پیشگیری از جرم سازمان ملل متحد» در وین، پایتخت اتریش، این مطالبه را مطرح کرد.
کامبیز غفوری، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، به نمایندگی از سازمان حقوق بشر ایران، در سخنرانی خود بر لزوم اقدام جامعه جهانی، به‌ویژه دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل، برای توقف اعدام‌ها در ایران تاکید کرد.
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، جمهوری اسلامی در ماه آوریل، در فاصله سیزدهم فروردین تا یازدهم اردیبهشت، ۷۱ تن از جمله ۴۴ زندانی متهم به ارتکاب «جرایم مرتبط با مواد مخدر» را اعدام کرده است.
کامبیز غفوری در گفتگو با صدای آمریکا، موج اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر در ماه‌های اخیر در ایران را به «کشتار یا قتل‌عام زندانیان» تشبیه کرد و گفت: «اعدام ۴۷۱ تن در سال ۲۰۲۳ میلادی یک کشتار است و جامعه جهانی نباید این نقض فاحش حقوق بشر را تحمل کند.»
این فعال حقوق بشر با اشاره به همکاری دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل متحد با جمهوری اسلامی گفت: «از این دفتر خواستیم تا هرگونه همکاری در این ارتباط را به توقف فوری اعدام‌ها مشروط کند» و افزود: «کشورهایی که پروژه‌های سازمان ملل را در ایران تأمین مالی می‌کنند باید با فشار بر جمهوری اسلامی از طریق تهدید به قطع کمک‌های مالی، خواستار توقف اعدام‌ها در ایران شوند.»
ششصدمین روز تحصن فعالان شکاری از فعالان حقوق بشری در وین
تحصن گروهی از کنشگران ایرانی در مقابل ساختمان سازمان ملل متحد در وین روز جمعه وارد ششصدمین روز شد.
حسن نایب‌هاشم، فعال حقوق بشر و از سازمان‌دهندگان این تحصن درازمدت، در گفتگو با صدای آمریکا، ادامه این اقدام اعتراضی را در راستای افزایش آگاهی‌های بین‌المللی درباره نقض حقوق بشر در ایران ارزیابی کرد.
به گفته آقای نایب‌هاشم، تحصن‌کنندگان توانسته‌اند در این ۶۰۰ روز«تصاویر بخش زیادی از جان‌باختگان از جمله کودکان، آسیب دیدگان چشمی، زندانیان سیاسی، و محکومان به اعدام» را به نمایش بگذارند.
نقض حقوق بشر به وسله جمهوری اسلامی در قالب تشدید روند اعدام‌ها و افزایش فشارها بر منقدان و مخالفان حکومتی همواره مورد انتقاد فعالان حقوق بشر قرار گرفته است.
حسن نایب‌هاشم در بخش دیگری از سخنان خود در مورد تاثیر این‌گونه اقدامات اعتراضی به صدای آمریکا گفت: «مهمترین خواست بین‌المللی، تشکیل هیئت حقیقت‌یاب بود که خوشبختانه به همراه دیگر مدافعان حقوق بشر در ژنو، نیویورک و سایر کشورها در ۶۰ مین روز تحصن مان به آن نائل آمدیم.»
او افزود: «دومین هدف بین‌المللی ما پس از نائل آمدن به هدف اولیه، اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن بود که از ابتدای ورود جمهوری اسلامی به دور اخیر در این کمیسیون، تلاش کردیم که در ۸۰ مین روز تحصن خود همراه با فعالیت دیگر مدافعان حقوق بشر بویژه در نیویورک و ژنو به این هدف نیز رسیدیم.»
این فعال حقوق بشر اضافه کرد: «در کنار این اهداف بین‌المللی، همراهی حداقلی با عزیزان‌مان در ایران که در کف خیابان جان می دادند، ما را بر آن می‌داشت که در ازای گلوله‌هایی که بر بدن‌شان می نشست، اندکی سرما، طوفان و بوران را تحمل کنیم و استمرار حرکت آنان را در اینجا نیز به سهم خود داشته باشیم چرا که بدون استمرار هیچ حرکت اعتراضی به ثمر نمی نشیند چنانچه تحصن مردم کشورهای عربی در بهار عربی در میادین آن کشورها و اوکراین و دیگر کشورها به پیروزی تحولات در آن مقاطع انجامید.»
