بر اساس یک گزارش پنتاگون، ایران به رغم توافق موقت اتمی‌اش با کشورهای ۱+۵، همچنان به توسعه موشک هایی که قادر باشند سلاح اتمی حمل کنند، ادامه می دهد.
در خلاصه یک صفحه ای این گزارش، که پخش علنی یافته و نسخه‌ای از آن به نشریه واشینگتن فری بیکن رسیده، آمده است: «اگرچه ایران بخش هایی ازبرنامه اتمی خود را به حالت تعلیق درآورده و به تعهدهای خود در برنامه اقدام مشترک وفادار مانده است، اما به توسعه فن‌آوری هایی مانند موشک‌های بالیستیک، که برای سلاح اتمی کاربرد دارد، ادامه می دهد.»
این گزارش قرار بود بنا به قانون در ماه ژانویه به کنگره ارائه شود اما تا ماه ژوئن به کمیسیون نیروهای مسلح ارسال نشد. تحلیل‌گران می گویند علت این تاخیر اجتناب از اختلال در کار مذاکرات اتمی تهران بوده است.
افشای ادامه توسعه ظرفیت های حمل سلاح اتمی در حالی صورت می‌گیرد که گزارش‌های دیگر حاکی از آن است که ایران به رغم برنامه اقدام مشترک، میزان مواد اتمی را که می تواند برای ساخت بمب به کار رود، افزایش داده است.
وزارت خارجه آمریکا گزارش های مربوط به آژانس بین المللی انرژی اتمی را که از افزایش مواد اتمی ایران حکایت دارد، به چالش گرفته است. این گزارش‌ها برخلاف ادعای باراک اوباماست که گفته است توافق اتمی سبب شده ایران برنامه اتمی خود را متوقف کند.
ماری هارف، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا این هفته گفت افزایش تولید هسته‌ای ایران پیش‌بینی شده بوده، این ماده افزایش یافته و سپس کاهش یافته است.
در بخش دیگر گزارش وزارت دفاع آمریکا به ادامه تهدید نظامی ایران در تنگه هرمز اشاره شده است.
این گزارش می گوید: «ایران به توسعه ظرفیت‌های خود برای کنترل تنگه هرمز و راه‌های دست‌یابی به آن در صورت وقوع برخورد نظامی ادامه می‌دهد»، و می‌افزاید: «تهران مخفیانه سامانه تسلیحاتی مرگبار خود را توسعه می‌دهد. مانند مین های دریایی پیشرفته، زیردریایی‌های کوچک ولی پیشرفته تر، هواپیماهای مسلح بی سرنشین، توپخانه موشک‌های کروز دفاع ساحلی، ناوهای تهاجمی و موشک های ضد ناو.»
مقام های آمریکایی می‌گویند حمایت ایران از حوثیان یمن به قصد دست یافتن به تنگه استراتژیک باب المندب در دریای احمر است تا از آن طریق نیز مانند تنگه هرمز، راه عبور و مرور کشتی‌های نفتکش و دیگر کالاها را ببندد.
پنتاگون در این گزارش می‌گوید حمایت تهران از تروریسم نیز متوقف نشده است.
«عملیات مخفیانه ایران همچنان و بدون تغییر ادامه دارد. نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همچنان به عنوان عامل اصلی در سیاست خارجی ایران و ابزار اعمال قدرت، به ویژه در سوریه، عراق، لبنان، بحرین، و یمن به‌کار می رود. سپاه قدس همچنان به توسعه نفوذ خود در خارج از مرزهای ایران و افزایش قدرت حمله های تروریستی برای حفظ یا گسترش منافع ایران ادامه می‌دهد.»
مقام های آمریکایی هفته گذشته به فری بیکن گفته بودند که ایران تعداد نیروهای سپاه قدس و شبه نظامیان حزب الله لبنان را برای جنگ در یمن و دفاع از حوثی‌های هوادار ایران افزایش داده است.
گزارش پنتاگون تاکید می‌کند که دکترین نظامی ایران «در درجه اول دفاعی»، و به منظور حفظ ایران از روش‌های تهاجمی مانند تروریسم و عملیات پنهانی تعیین شده است.
مطابق این دکترین، نیروی نظامی ایران با هدف خنثی‌کردن حمله ها، ایستادگی در برابر حمله‌های نظامی و اقدام به حمله‌های تلافی جویانه علیه مهاجمان عمل می‌کند.
بنا به گزارش پنتاگون «جنگ داخلی در سوریه و ناآرامی‌ها در عراق، این موضع را، اگر کاملا تغییر نداده باشد، به محک آزمون گذاشته است.» با این حال «در سال گذشته لحن تبلیغاتی رژیم به هنگام انجام مانورهای نظامی مهم ملایم بوده است، این روش از سال ۲۰۱۳ آغاز شده و احتمالا به منظور حمایت از مذاکرات مربوط به برنامه اتمی ایران اتخاذ شده است.»
نیروهای ایران برای مبارزه با داعش که بخش وسیعی از عراق را به تصرف درآورده است، در عراق با دولت این کشور همکاری می‌کنند و شماری از سربازان سپاه پاسداران نیز در میان آنانند.
این گزارش که تاریخ آن ژانویه ۲۰۱۵ است، نتیجه می‌گیرد که ایران در سال گذشته میلادی در استراتژی های نظامی و امنیتی خود تغییری اساسی نداده است.
با این حال، این گزارش می‌گوید: «تهران با افزایش تلاش‌های دیپلماتیک و کاهش لفاظی‌های ستیزه‌جویانه، روش‌های خود را برای دست یابی به هدف های پابرجای خود تعدیل کرده است.»
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران می‌کوشد در حمایت از آن هدف‌ها، پیام «میانه‌روی و مصلحت‌گرایی» ایران را به جامعه جهانی بفرستد.
ایران قصد دارد به قدرت مسلط منطقه تبدیل شود و برای رسیدن به این هدف «به طرزی توجیه ناپذیر در توسعه توان تسلیحات تخریبی، و افزایش دامنه نفوذ خود در منطقه» تلاش می‌کند.
آیت الله خامنه‌ای که می‌گویند بیمار است «در مقام رهبر سیاسی- معنوی، و فرمانده کل نیروهای مسلح همچنان در صدر ساختار قدرت در ایران قرار دارد.»
کمیسیون نیروهای مسلح سنای آمریکا در گزارش مربوط به قانون بودجه دفاعی سال مالی ۲۰۱۶ که در ۱۹ مه ۲۰۱۵ به تصویب رسید از گزارش سالانه درباره نیروی نظامی ایران ابراز نگرانی کرده است.
گزارش کمیسیون سنا می‌گوید «این کمیسیون همچنان نگران خطر برنامه‌های توسعه موشک‌های اتمی و بالیستیک ایران است.»
سال گذشته جیمز کلاپر، مدیر «سازمان اطلاعات ملی» آمریکا گواهی داد که ایران ممکن است «موشک بالیستیک را برای حمل سلاح‌های اتمی خود انتخاب کند» و در ماه فوریه ایران سامانه موشک دور برد سفیر را آزمایش کرد.
این گزارش می‌گوید «در سال ۲۰۱۳ مرکز اطلاعات ملی هوا و فضای آمریکا، در باره این سامانه گفت: ایران می تواند با توسعه و آزمایش سامانه موشک بالیستیکی خود تا سال ۲۰۱۵ آمریکا را هدف قرار دهد.»
به دلیل تاخیر در تهیه گزارش سالانه درباره نیروی نظامی ایران، کمیسیون نیروهای مسلح سنا از وزارت دفاع خواسته است درباره خطر موشکی ایران به این کمیسیون گزارش دهد و نیز گزارش ماه ژانویه را روز آمد کند.
یان برمن، کارشناس مسائل ایران در شورای سیاست خارجی آمریکا می‌گوید انتشار این گزارش خبر خوبی است «و جای خالی آن مدت‌هاست که احساس می شد.»
برمن می‌گوید: «تاریخ این گزارش مدتی است که منقضی شده و تاخیر در انتشار آن نشان می‌دهد که دولت آمریکا از راه یافتن اطلاعات نگران کننده به مذاکرات اتمی با تهران بیم دارد.»
او می افزاید «یافته های این گزارش تصریح می‌کند که در سال گذشته فعالیت‌های مخرب ایران در منطقه نه تنها کاهش نیافته است، بلکه، به رغم دیالوگ ایران با غرب، افزایش هم یافته است. نتیجه این امر را می توان در پیروزی‌های شورشیان حوثی در میدان جنگ، در ماندگاری رژیم اسد در سوریه، و در بالارفتن توان شبه نظامیان شیعه در عراق مشاهده کرد.»
به گفته برمن «اقدام‌های ایران به شدت صلح و امنیت خاورمیانه را تهدید می‌کند. و پرسش اساسی این است که کاخ سفید درباره آن چه راهی درسر دارد؟»
مارک دوبوویتس، تحلیل‌گر دیگر مسائل ایران می‌گوید تهران با ادامه توسعه موشک‌های بالیستیک با قابلیت حمل کلاهک اتمی، خطوط قرمز شورای امنیت سازمان ملل را نقض می کند.
دوبوویتس که مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دمکراسی‌هاست می افزاید: «دولت اوباما به این درخواست تهران که برنامه موشکی در مذاکرات منظور نشود، تسلیم شده، اما در عوض کوشیده است کنگره را مطمئن کند که با جلوگیری از ساخت کلاهک اتمی ایران، خطر موشکی از میان می رود.»
او می‌گوید: «دادن این امتیاز عمده به ایران توان سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا را برای کشف این مورد کاهش می دهد که آیا ایران موشک های بالیستیک حامل کلاهک اتمی را که قادر به هدف قرار دادن ایالات متحد آمریکا باشد، می سازد یا خیر؟» زیرا به گفته او «تجسس و کشف و جلوگیری از ساخت کلاهک اتمی که می‌تواند در تاسیسات کوچک ومخفی انجام شود، بسیار مشکل‌تر از کشف برنامه موشکی تهاجمی ست. و این خود نمونه دیگری از معایبی است که در توافق احتمالی اتمی با ایران وجود دارد. زیرا راه تهران را به سوی توسعه این سامانه هموارتر می‌کند.»
