یک پژوهشگر آمریکایی معتقد است توافقی که به دنبال مذاکرات اتمی ۱+۵ با ایران به دست می‌آید باید بتواند ذخیره اورانیوم غنی شده تهران را غیرقابل استفاده کند.
جوزف سیرنسیونه، بنیانگذار بنیاد «پلاوشر» و متخصص تسلیحات کشتار جمعی به بخش فارسی صدای آمریکا گفت که اختلاف بر سر دسترسی یا نبود دسترسی جمهوری اسلامی ایران به اورانیوم غنی شده‌اش، از مواردی نیست که بتواند باعث شکست گفتگوهای۱+۵ با تهران در لوزان سوئیس شود.
او توضیح داد: «فرقی نمی‌کند که ایرانی‌ها گاز اورانیومی را که دارند از کشور خارج کنند یا نه. برای آمریکا مهم است که این مواد قابلیت تبدیل شان به اورانیوم غنی شده با درصد بالا را از دست بدهد. تهران قبلا این اورانیوم را به اکسید تبدیل کرده یا از آن در استوانه‌های سوخت استفاده کرده است. هم اکنون، ایرانی‌ها از امکانات لازم برای تبدیل دوباره این استوانه‌های سوخت به گاز اورانیوم برخوردار نیستند و باید متعهد شوند که در آینده نیز این کار را نخواهند کرد».
از سوی دیگر، گفته می شود که در توافق اتمی با تهران، دوره‌ای ده ساله از راستی آزمایی فعالیت‌های ایران پیش‌بینی شده است و برخی از مخالفان این توافق احتمالی، از جمله اسرائیل معتقدند، که پس از طی این مدت، ایران به راحتی می‌تواند به سلاح اتمی دست یابد.
این در حالی است که جوزف سیرنسیونه معتقد است که حتی در صورت پایان یافتن آن مدت نیز تمام محدویت‌ها در مورد فعالیت‌های اتمی تهران از بین نخواهد رفت.
این کارشناس برجسته تسلیحات کشتار جمعی گفت: «این حقیقت ندارد که ایران بعد از ۱۰ سال راه همواری برای رسیدن به بمب اتمی خواهد داشت، چرا که بخش‌هایی از این قرارداد مثل الماس تا ابد باقی خواهد ماند. مثلا بازرسی‌ها و بخش‌هایی از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته ای.» او توضیح داد که البته ایران بعد از ده سال می‌تواند سانتریفیوژ‌های بیشتری داشته باشد ضمن این که همچنان نظام بازرسی‌ها پا برجا می‌ماند و بنا بر تعهدات خود در پیمان منع گسترش، ملزم است که بمب نسازد.
در عین حال، جوزف سیرنسیونه اضافه کرد: «از حالا تا آن زمان، باید محدودیت‌های جدیدی برای ایران بوجود آوریم، مثلا، بجای غنی سازی اورانیوم در یک کشور، شرایطی ایجاد کنیم که این کار بوسیله یک کنسرسیوم خاورمیانه‌ای انجام شود یا اینکه ایران را قانع کنیم که اورانیوم غنی شده مورد نیازش را از منابع دیگر و به قیمت ارزانتر تهیه کند.»
به اعتقاد این کارشناس، هیچ توافقی نمی‌تواند تمام مسایل را حل کند، اما این توافق اتمی می‌تواند به صورت سنگ زیر بنای برنامه پیچیده تری درآید که باعث محدود شدن برنامه اتمی ایران شود.
ایران و کشورهای ۱+۵ از چهارشنبه ۶ فروردین گفت و گوهای خود را برای رسیدن به چارچوب یک توافق جامع بر سر برنامه هسته‌ای ایران از سر گرفتند. گزارش‌ها حاکی از آن است که نحوه ادامه برنامه تحقیق و توسعه فناوری اتمی ایران و نحوه لغو تحریم‌ها جهانی علیه ایران از موارد اختلاف نظر بین طرفین است.
