بنا به گزارش مجله تایم، در اواسط دوره اول ریاست جمهوری باراک اوباما، نگرانی مقامات ایالات متحده در مورد احتمال حمله نظامی یک جانبه اسرائیل به ایران به شدت افزایش یافته بود. ایران به تلاش های اوباما پس از انتخابات سال ٢٠٠٨ برای برقراری ارتباط با مقامات تهران بی توجهی کرده بود و پیشنهاد بین المللی که در اکتبر سال ٢٠٠٩ برای ارسال بخشی از اورانیوم غنی شده به خارج از ایران را رد کرده بود و همین امر نگرانی و بدبینی ها نسبت به ماهی این فعالیت ها و آینده برنامه اتمی این کشور را افزایش داد.
رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین آمریکا در کتاب خاطرات خود که اخیراً منتشر شد، نوشته است «من عقیده داشتم باید از نظر نظامی باید حمله احتمالی و اقدام تلافی جویانه ایران آماده می کردیم». آقای گیتس در ژانویه سال ٢٠١٠ به آقای اوباما گفته بود «باید پیامدهای حمله غیرمنتظره اسرائیل را مدنظر داشته باشد» و احتمال کمک ایالات متحده به اسرائیل و ارزیابی واکنش احتمالی نسبت به اقدام تلافی جویانه ایران را ارزیابی کند.
مقامات ارشد ایالات متحده حدوداً در همان زمان برای گفتگو در مورد شیوه های احتمالی متقاعد کردن نخست وزیر اسرائیل برای خودداری از حمله نظامی یک جانبه دیدار کردند.
مجله تایم به نقل از دو مقام پیشین دولت اوباما نقل کرده است که هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده در یکی از این دیدارها پرسشی را مطرح کرده است که «امکان دارد که به جای تلاش برای متقاعد کردن اسرائیل به خویشتنداری، در عوض ایالات متحده از تاکتیک نشان دادن چراغ سبز به اسرائیلی ها استفاده کند تا به جای ما مشکل را حل کنند؟»
بنا به گزارش تایم، «به عبارت دیگر، به جای التماس بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل برای فراهم کردن زمان و فرصتی برای استفاده از دیپلماسی، شاید ارزش داشته باشد که به او گفته شد حمله های هوایی را اجرا کند».
یک مقام پیشین دولت آمریکا به تایم گفته است «کلینتون در واقع این ایده را مورد تایید قرار نداد» و فقط دیدگاه و «گزینه ای بود که برای در نظر گرفتن مطرح کرده بود و در نهایت در دولت هم پیگیری نشد». نیک مریل، مسئول رسانه ای فعلی خانم کلینتون از اظهارنظر در این مورد خودداری کرده است.
کنت پولاک، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون و نویسنده کتابی در مورد ایران به تایم گفته است «در شرایطی که حتی ایده حمله اسرائیل به ایران با تایید ایالات متحده دراماتیک است، خانم کلینتون فکر کرده بود این تجربه اقدام مسئولانه ای برای طی کردن روند مشورت های اداری است».
آقای پولاک می گوید «هر وقت که مسئله ای شبیه این موضوع مطرح می شود، باید مورد بحث قرار بگیرد و بی توجهی به آن در واقع غیرمسئولانی است». او در گفتگو با تایم افزوده است به شخصه فکر می کند باید (آمریکا) در برابر حمله یک جانبه اسرائیل (به ایران) مقاومت کند و «گاهی اوقات فقط می خواهید به مسئله نگاه کنید و اگر تصور کنید که فکر خوبی نیست، فرصتی برایتان فراهم می شود که برای مخالفت با آن دیدگاه های متقاعدکننده تری داشته باشید. بنابراین در نهایت به اتخاذ یک سیاست بهتر منتهی خواهد شد که راهکار جایگزین را خواهید یافت».
در شرایطی که آقای اوباما برای حل و فصل بحران اتمی ایران هنوز استفاده از دیپلماسی را در صدراولویت سیاست خارجی خود با تهران قرار داده است، اسرائیل نیز بی صبرانه اما با نارضایتی از حمله به تاسیسات اتمی ایران خودداری کرده است.
با وجودی که بحث و گفتگو در مورد احتمال به رای گذاشتن لایحه قانونی تحریم های جدید علیه ایران در سنای ایالات متحده مطرح شده است، اما آقای اوباما روز پنج شنبه از سنای کشور خواست تا تحریم های ایران را کنار بگذارد.
همزمان با انتشار گزارش مجله تایم، تعدادی از رسانه های ایالات متحده در این مورد اظهارنظر کرده و پرسش هایی را در مورد موضع واقعی خانم کلینتون، وزیر خارجه پیشین ایالات متحده درقبال برنامه اتمی ایران و حمله نظامی اسرائیل به این کشور مطرح نموده اند.
با این وجود، مجله تایم روز ١٤ ژانویه گزارش داد «هیلاری کلینتون تصور نمی کند که بهره گیری از دیپلماسی با ایران کارساز نیست و در واقع او اولین مقام دولت اوباما بود که این ایده را مطرح کرد که ایران می تواند براساس یک توافق نامه اتمی بین المللی می تواند برنامه غنی سازی اورانیوم را در داخل کشور حفظ کند».
براساس این گزارش، جیک سالیوان، یکی از مشاوران مورد اعتماد وزارت امور خارجه در دوران وزارت خانم کلینتون در عمان با ایران مذاکرات اتمی برگزار کرده بود.
دنیس راس، یکی از کارمندان ارشد پیشین امور سیاست خاورمیانه دولت آقای اوباما در کاخ سفید به تایم گفته است «او (خانم کلینتون) علاقه ای به کنترل و مهار کردن فعالیت های اتمی ایران نداشت و معتقد بود این رویکرد کارساز نخواهد بود».
با وجودی که هنوز دفتر خانم کلینتون در مورد این خبر اظهارنظر رسمی نکرده است اما به نظر می رسد موضع رسمی کاخ سفید و دولت باراک اوباما بر بهره گیری از دیپلماسی با ایران و اجرای مفاد توافق نامه موقتی متمرکز شده است که اواخر ماه نوامبر سال گذشته عقد شد.
جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا روز ١٢ ژانویه تصمیم در مورد اجرای مفاد توافق نامه از روز ٢٠ ژانویه را ستود و گفت اجرای طرح مشترک این موافقت نامه قدم مهمی است و ایالات متحده «با چشم باز به استقبال چالش های بزرگتر و جدی تری می رود که در تدوین توافق نامه جامع و نهایی روبرو خواهد بود».
رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین آمریکا در کتاب خاطرات خود که اخیراً منتشر شد، نوشته است «من عقیده داشتم باید از نظر نظامی باید حمله احتمالی و اقدام تلافی جویانه ایران آماده می کردیم». آقای گیتس در ژانویه سال ٢٠١٠ به آقای اوباما گفته بود «باید پیامدهای حمله غیرمنتظره اسرائیل را مدنظر داشته باشد» و احتمال کمک ایالات متحده به اسرائیل و ارزیابی واکنش احتمالی نسبت به اقدام تلافی جویانه ایران را ارزیابی کند.
مقامات ارشد ایالات متحده حدوداً در همان زمان برای گفتگو در مورد شیوه های احتمالی متقاعد کردن نخست وزیر اسرائیل برای خودداری از حمله نظامی یک جانبه دیدار کردند.
مجله تایم به نقل از دو مقام پیشین دولت اوباما نقل کرده است که هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده در یکی از این دیدارها پرسشی را مطرح کرده است که «امکان دارد که به جای تلاش برای متقاعد کردن اسرائیل به خویشتنداری، در عوض ایالات متحده از تاکتیک نشان دادن چراغ سبز به اسرائیلی ها استفاده کند تا به جای ما مشکل را حل کنند؟»
بنا به گزارش تایم، «به عبارت دیگر، به جای التماس بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل برای فراهم کردن زمان و فرصتی برای استفاده از دیپلماسی، شاید ارزش داشته باشد که به او گفته شد حمله های هوایی را اجرا کند».
یک مقام پیشین دولت آمریکا به تایم گفته است «کلینتون در واقع این ایده را مورد تایید قرار نداد» و فقط دیدگاه و «گزینه ای بود که برای در نظر گرفتن مطرح کرده بود و در نهایت در دولت هم پیگیری نشد». نیک مریل، مسئول رسانه ای فعلی خانم کلینتون از اظهارنظر در این مورد خودداری کرده است.
کنت پولاک، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون و نویسنده کتابی در مورد ایران به تایم گفته است «در شرایطی که حتی ایده حمله اسرائیل به ایران با تایید ایالات متحده دراماتیک است، خانم کلینتون فکر کرده بود این تجربه اقدام مسئولانه ای برای طی کردن روند مشورت های اداری است».
آقای پولاک می گوید «هر وقت که مسئله ای شبیه این موضوع مطرح می شود، باید مورد بحث قرار بگیرد و بی توجهی به آن در واقع غیرمسئولانی است». او در گفتگو با تایم افزوده است به شخصه فکر می کند باید (آمریکا) در برابر حمله یک جانبه اسرائیل (به ایران) مقاومت کند و «گاهی اوقات فقط می خواهید به مسئله نگاه کنید و اگر تصور کنید که فکر خوبی نیست، فرصتی برایتان فراهم می شود که برای مخالفت با آن دیدگاه های متقاعدکننده تری داشته باشید. بنابراین در نهایت به اتخاذ یک سیاست بهتر منتهی خواهد شد که راهکار جایگزین را خواهید یافت».
در شرایطی که آقای اوباما برای حل و فصل بحران اتمی ایران هنوز استفاده از دیپلماسی را در صدراولویت سیاست خارجی خود با تهران قرار داده است، اسرائیل نیز بی صبرانه اما با نارضایتی از حمله به تاسیسات اتمی ایران خودداری کرده است.
با وجودی که بحث و گفتگو در مورد احتمال به رای گذاشتن لایحه قانونی تحریم های جدید علیه ایران در سنای ایالات متحده مطرح شده است، اما آقای اوباما روز پنج شنبه از سنای کشور خواست تا تحریم های ایران را کنار بگذارد.
همزمان با انتشار گزارش مجله تایم، تعدادی از رسانه های ایالات متحده در این مورد اظهارنظر کرده و پرسش هایی را در مورد موضع واقعی خانم کلینتون، وزیر خارجه پیشین ایالات متحده درقبال برنامه اتمی ایران و حمله نظامی اسرائیل به این کشور مطرح نموده اند.
با این وجود، مجله تایم روز ١٤ ژانویه گزارش داد «هیلاری کلینتون تصور نمی کند که بهره گیری از دیپلماسی با ایران کارساز نیست و در واقع او اولین مقام دولت اوباما بود که این ایده را مطرح کرد که ایران می تواند براساس یک توافق نامه اتمی بین المللی می تواند برنامه غنی سازی اورانیوم را در داخل کشور حفظ کند».
براساس این گزارش، جیک سالیوان، یکی از مشاوران مورد اعتماد وزارت امور خارجه در دوران وزارت خانم کلینتون در عمان با ایران مذاکرات اتمی برگزار کرده بود.
دنیس راس، یکی از کارمندان ارشد پیشین امور سیاست خاورمیانه دولت آقای اوباما در کاخ سفید به تایم گفته است «او (خانم کلینتون) علاقه ای به کنترل و مهار کردن فعالیت های اتمی ایران نداشت و معتقد بود این رویکرد کارساز نخواهد بود».
با وجودی که هنوز دفتر خانم کلینتون در مورد این خبر اظهارنظر رسمی نکرده است اما به نظر می رسد موضع رسمی کاخ سفید و دولت باراک اوباما بر بهره گیری از دیپلماسی با ایران و اجرای مفاد توافق نامه موقتی متمرکز شده است که اواخر ماه نوامبر سال گذشته عقد شد.
جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا روز ١٢ ژانویه تصمیم در مورد اجرای مفاد توافق نامه از روز ٢٠ ژانویه را ستود و گفت اجرای طرح مشترک این موافقت نامه قدم مهمی است و ایالات متحده «با چشم باز به استقبال چالش های بزرگتر و جدی تری می رود که در تدوین توافق نامه جامع و نهایی روبرو خواهد بود».
