نرگس محمدی، فعال حقوق بشر که در زندان به سر می‌برد، در سالگرد تولد دو فرزند خود، دوری از آنان را «نمایش عریان استبداد و ظلم» خواند.
خانم محمدی در نامه‌ای که روز سه شنبه هفتم آذر از زندان منتشر کرد نوشت که این سومین بار است که شمع تولد کیانا و علی، دو فرزندش را در زندان روشن می‌کند و دیگر تصویر روشن و واقعی از چهره‌های فرزندانش ندارد.
نرگس محمدی نائب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر که سال ۸۹ به شش سال زندان محکوم شده بود، سال ۱۳۹۴ نیز به دلیل شرکت در تجمع های اعتراضی علیه اسیدپاشی به زنان باردیگر بازداشت شد و چندی بعد نیز در دادگاه به ۱۶ سال حبس محکوم شد که براساس اعمال ماده ۱۳۴، ده سال از این حکم زندان، اجرا می‌شود.
در آن پرونده، اتهام‌های او اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی از طریق ادامه فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر و گروه‌های زنان فمینیست، برگزاری اجتماعات پیرامون حقوق شهروندی، آلودگی هوا و گرامیداشت ۸ مارس و تبلیغ علیه نظام و کارزار لغو اعدام عنوان شده است.
خانم محمدی پس از محکومیت اعلام کرد که زندان را تحمل می کند اما محکومیت خود را قانونی نمی‌داند.
او از آن هنگام، و در پی خروج فرزندانش از کشور، موفق به دیدار با آنها نشده است.
این فعال حقوق بشر در ادامه نامه خود نوشت: «هجران طولانی شده و به این می‌اندیشم که اگر روزی در جدال استبداد با آزادی، در کشمکش دل و عقل و عشق و مصلحت، دل وانهادیم، اکنون به روزگاری رسیدیم که به جدال دل با دل مبتلا شده و به تکه‌تکه شدن قلب‌هایمان تن داده‌ایم.»
در پی محکومیت خانم محمدی بسیاری از شخصیتها و نهادهای حقوق بشر از جمله عفو بین الملل، وزارت خارجه آمریکا، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر ایران و تعدادی از نمایندگان مجلس خواستار آزادی او شدند، اما دستگاه قضایی ایران با آزادی او مخالفت کرد.
