برادر علیرضا رجایی، فعال سیاسی که پس از آزادی از زندان به دلیل ابتلا به سرطان مورد جراحی چشم و صورت قرار گرفت، اعلام کرد که اگر در زندان برای درمان او همکاری می شد نیازی به برداشتن نیمی از صورت او نبود.
غلامرضا رجایی روز چهارشنبه ۱۹ مهر در گفت و گو با وبسایت کلمه، ضمن تشریح مراحل درمان علیرضا رجایی، تایید کرد که اگر علیرضا در زندان مداوا می‌شد این حجم از گستردگی سرطان در بدن او اتفاق نمی‌افتد.
او گفت: «از اواخر فرودین ۹۴ علایم بیماری علی ظاهر شد، به خصوص وقتی چرک از سینوس خارج شد برای ما مشخص بود که اتفاق بدخیمی در بدنش در حال وقوع است. علی خودش پنج مرتبه به بهداری مراجعه کرد و هم دستور پزشک زندان و هم دندانپزشک زندان دستور به اعزام او به بیمارستان داده بودند اما تا آبان ماه سال ۱۳۹۴ که ایشان آزاد شدند، متاسفانه این اتفاق میسر نشد.»
آقای رجایی که خود پزشک است، اضافه کرد: «اگر در مدتی که علیرضا زندان بود درمان انجام می‌شد این همه درگیری اتفاق نمی‌افتاد. در زمانی که تومور در محدوده سینوس بود فقط سینوس را بر می‌داشتند و نیاز به برداشتن نیمی از صورت او نبود. متاسفانه این رسیدگی انجام نشد و وقتی که از زندان آزاد شد درگیری کامل عضله و فک و چشم را داشتیم.»
این در حالیست که در پی جراحی صورت علیرضا رجایی و طرح انتقاداتی مبنی بر خودداری از درمان این فعال سیاسی در زندان، غلامحسین محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضاییه گفته بود که او دوسال پیش از زندان آزاد شده و اکنون سرطان گرفته است. او همچنین ادعا کرده بود که خدمات درمانی از آقای رجایی دریغ نشده بود.
علیرضا رجایی، روزنامه نگار و فعال سیاسی ملی - مذهبی در ادامه درمان سرطان سینوس خود پس از آزادی از زندان، شهریور ماه گذشته ناچار به انجام یک عمل جراحی سنگین شد که در جریان آن یک چشم و بخشی از صورتش را از دست داد.
پیشتر مادر علیرضا رجایی به وبسایت کلمه گفته بود که دندان او در زندان عفونت کرده بود و اجازه درمان نیافته بود. با بالا گرفتن این عفونت، پزشکان زندان، پزشکی قانونی و بیمارستان بقیه الله توصیه اکید به ادامه درمان در بیرون زندان کرده بودند اما مقام‌های قضایی باز هم اجازه درمان نداند.
او از سال ۱۳۷۹ به دلیل فعالیت‌های سیاسی خود سه بار به زندان افتاد.
آقای رجایی در انتخابات مجلس ششم در سال ۱۳۷۸ به مجلس شورای اسلامی راه یافت اما پس از اینکه شورای نگهبان آرای تعدادی از صندوق‌های تهران را باطل کرد، غلامعلی حداد عادل به جای او به مجلس رفت.
