احمد قلعه بانی، مدیر عامل شرکت نفت ایران روز یک شنبه ۱۷ مهر ماه، در گفتگو با خبرگزاری فارس، از خروج کامل شرکت گازپروم روسیه ازمیدان نفتی آذر خبر داد و گفت: «یک کنسرسیوم متشکل از پیمانکاران داخلی کار توسعه این میدان را به عهده می گیرند.» مدیر عامل شرکت نفت ایران، در ادامه گفتگوی خود با خبرگزاری فارس افزود: «متاسفانه شرکت گازپروم روسیه در خصوص تعهدات خود به ایران تعلل کرد و شرکت ملی نفت نیز بارها به این شرکت اخطار داد اما هیچ توجهی به این اخطار ها نمی شد.»
رضا تقی زاده، تحلیل گر امور اقتصادی در اسکاتلند، با اشاره به این موضوع که «میدان نفتی آذر، واحدی درمیدان نفتی اناران است که یک میدان مشترک با کشور عراق است که ۲ و نیم میلیارد بشکه ذخیره نفتی دارد و با استفاده از فن آوری پیشرفته می شود ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار بشکه نفت از آن استخراج کرد» به صدای آمریکا گفت: «حرفی که آقای قلعه بانی با زبان تندی بیان کرده است، عملا خلع ید از شرکت گازپروم روسیه از صنعت نفت ایران است.هر چند در عمل با رفتن شرکت گازپروم روسیه آخرین شرکت نسبتا معتبری که در ایران، امید به فعالیت داشت، ایران را ترک می کند. این نشان می دهد که ایران نه تنها در جهت بهره برداری از منابع نفت و گاز با اشکالات عمده روبروست، بلکه با واگذاری حوزه های مشترک نفتی به کشورهای همسایه عملا اجازه می دهد ذخایر نفتی ایران توسط کشور همسایه مورد بهره برداری قرار بگیرد. همین شرکت گازپروم روسیه و شریک نروژی این شرکت با کشور عراق قراردادی را در زمینه توسعه همین میدان نفتی امضا کرده اند.»
رضا تقی زاده، در ادامه گفتگوی خود با صدای آمریکا، افزود: «آن چه را که آقای قلعه بانی مبنی بر توسعه میدان نفتی آذر به وسیله کنسرسیوم داخلی مطرح کرده است، این پرسش را مطرح می کند که اگر واقعا ادعای ایشان درست است و این امکانات در داخل چه از نظر فن آوری، و چه از نظر مالی موجود دارد چرا این قرار داد را در گذشته به کنسرسیوم های داخلی واگذار نکرده اند؟»
چند ساعت بعد از اظهارات مدیر عامل شرکت نفت ایران، مبنی بر اخراج روس ها از صنعت نفت ایران، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از قول سرتیپ رستم قاسمی، اعلام کرد: «استقبال از شرکت های خارجی برای حضور در پروژهای نفتی دلیل ناتوانی ایران نیست.»
هر چند خبرگزاری فارس، روز شنبه ۱۶ مهر ماه، در گزارشی با عنوان «خبط بزرگ در تدوین قانون وزارت نفت، خارجی ها بر نفت ایران مسلط می شوند؟» اعلام کرد: «بی دقتی در تدوین قانون وزارت نفت باعث گنجانده شدن بندی در آن شده است که بر خلاف نیت و هدف قانونگذار و به دلیل وضعیت خاص حقوق قراردادهای نفت و گاز عملاً امکان مالکیت پیمانکار خارجی بر نفت درون مخازن نفتی ممکن میشود که به جز مخالفت صریح با قانون اساسی عواقب خوشایندی نیز برای آن پیشبینی نمیشود.»
رضا تقی زاده، با اشاره به این موضوع که «شرکت های معتبر اروپایی و آمریکایی در ایران، به خصوص در ۱۵ سال گذشته، سهم عمده ای را برای بهره برداری از نفت و گاز ایران داشته اند ولی به دنبال اعمال تحریم های بیش تر علیه جمهوری اسلامی ایران، از سال ۲۰۰۶ میلادی شرکت های بزرگ نفتی چون شل SHELL، بی پی BP و اینک گازپروم GAZPROM فعالیت خود در ایران متوقف کرده اند» به صدای آمریکا گفت: «عملا ایران شرکت های نفتی را به عنوان پیمانکار استخدام می کرد تا با استخراج منابع نفت و گاز ایران، درصدی از تولید را در اختیار بگیرند، در حال حاضر به علت تحریم ها ایران به دنبال شرکت های نفتی کوچک تری است که امکانات فنی و امکانات مالی بسیار کم تر دارند که این مسئله بر نحوه مشارکت در بهره برداری از صنایع نفت و گاز ایران اثر می گذرد و شاید آن موردی باشد که خبرگزاری فارس به صورت غیر مستقیم به آن اشاره می کند.»
به نوشته خبر آن لاین (شنبه ۱۶ مهر) در حالی که بر اساس برنامه تولید در شرکت نفت ایران باید روزانه ۴ میلیون و ۱۲ هزار بشکه تولید کند در حالی که در حال حاضر حدود ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه در هر روز تولید می کند.» به گزارش همین منبع خبری، «مسئولان مناطق نفتی حساسیت خود نسبت به حفظ تولید نفت را از دست داده اند و با وجود تلاش های شرکت ملی نفت اما همچنان تولید با سیر نزولی مواجه است، چرا کهمدیریت یکپارچه در مناطق نفت خیز وجود ندارد.»
رضا تقی زاده، با تاکید بر این موضوع که «تولید نفت ایران تنها روی کاغذ از هدف های اعلام شده قبلی بیش از ۱ میلیون بشکه در روز عقب است» وضعیت نفت ایران را «خطرناک» توصیف کرد و به صدای آمریکا گفت: «به طور طبیعی هر سال یک درصدی از ظرفیت نفت ایران به علت بهره برداری از حوزه های قدیمی که به عمر نهایی خود نزدیک شده اند کاهش می باید. از این رو کشورهای کوچک تر با ذخایر کوچک تری نسبت به ایران، مسابقه افزایش تولید را از ایران می برند و جایگاه ایران در بازارهای جهانی در حال از دست رفتن است.»
رضا تقی زاده، در ادامه گفتگو با صدای آمریکا، چشم انداز صادرات نفت ایران را بسیار تیر و تاریکی دانست، که با ادامه سیاست های فعلی موجب توقف صادرات نفت ایران ظرف دهه آینده خواهد شد.