سایت "دیلی بیست" با اشاره به تمایل ایران برای نوسازی ناوگان هوایی خود در پی توافق اتمی این کشور با قدرت های جهانی می نویسد ایران ممکن است با تبدیل شدن به یک دبی دیگر، یک ابرقدرت در عرصه حمل و نقل هوایی شود.
به نوشته این سایت، جغرافیای مسیرهای هوایی یک انقلاب اخلالگر را تجربه می کند و خاورمیانه اخلالگر اصلی است. به نوشته این سایت ایران نزدیک به چهار دهه تحت تحریم های بین المللی بود و سوال اکنون این است که آیا برای ایران خیلی دیر شده است که به طور موثری وارد این عرصه شود؟
دیلی بیست می گوید سالها پیش با پیشرفته شدن هواپیماها مسیرهای پروازی نیز دچار تغییراتی شد و شرکت پان آمریکن، تهران را به عنوان نقطه خوبی برای پرواز های خود شناخت. محمدرضا شاه پهلوی نیز علاقمند بود خود را به عنوان یک بازیگر در عرصه حمل و نقل هوایی نشان دهد و همانطور که به خرید تسلیحات دفاعی آمریکایی علاقه داشت، به صنعت هوایی آمریکا نیز علاقمند بود.
موقعیت جغرافیایی تهران نیز در مسیرهای هوایی اروپا به خاورمیانه و آسیا همیشه بهینه بوده است. در اولین نقشه های پس از جنگ برای توسعه مسیرهای شرکت پان آمریکن، لندن، فرانکفورت، رم، استانبول، تهران، دهلی، بانکوک، هنگ کنگ و توکیو قرار داشتند.
با ورود بوئینگ های ۷۴۷ شرکت پان آمریکن برای پروازهای عالی بین قاره ای خود مسیرهای سریعتری را انتخاب کرد مثلا مسافران می توانستند بطور مستقیم از لندن یا فرانکفورت به تهران بروند و از تهران بطور مستقیم به بانکوک و یا هنگ کنگ بروند.
دیلی بیست می نویسد به مرکزیت تهران در این مسیرها توجه کنید، آن زمان کسی توجه نکرد اما راحتی تهران طلایه دار است: یک فرودگاه می تواند بدون آنکه خود مقصد سفر باشد در یک شبکه پرواز بین المللی به یک هاب یا قطب تبدیل شود. موقعیت جغرافیایی تهران اگر جایی باشد که بسیاری از شرکت های هواپیمایی نیاز به توقف در آن داشته باشند، ارزش واقعی آن است، درست مثل آمریکا که شهرهایی مثل آتلانتا، بالتیمور و شیکاگو قطب های پرواز هستند.
در سال ۱۹۸۵ هم تیم کلارک پس از آنکه رئیس بخش برنامه ریزی شرکت تازه تاسیس خط هوایی امارات مستقر در دبی شد، موقعیت دبی را این چنین یافت: وسط مسیر اروپا به آسیا است. نویسنده دیلی بیست می گوید امروزه دبی شلوغ ترین فرودگاه جهان برای پروازهای بین المللی است و در سال ۲۰۱۵ بیش از ۷۰ میلیون نفر وارد آن شدند و قرار است فرودگاه جدیدی تا سال ۲۰۲۰ در آن احداث شود که گنجایش پذیرش ۱۶۰ میلیون مسافر در سال را دارد. دبی و شرکت هواپیمایی اش به تنهایی ۲۷ میلیارد دلار در سال درآمد نصیب امارات می کنند.
موقعیت جغرافیایی تهران اگر جایی باشد که بسیاری از شرکت های هواپیمایی نیاز به توقف در آن داشته باشند، ارزش واقعی آن است، درست مثل آمریکا که شهرهایی مثل آتلانتا، بالتیمور و شیکاگو قطب های پرواز هستند
به نوشته دیلی بیست با این همه موقعیت جغرافیایی تهران از دبی نیز بهتر است چرا که شمال تر و نزدیک تر به مسیرهای سنتی اروپا به آسیا واقع شده است.
دیلی بیست می گوید امروز اولویت اصلی ایرانی ها باید نوسازی هواپیماهای قدیمیشان باشد و ایران در خارج می تواند بازار ایرانی های مقیم خارج در کالیفرنیا، کانادا و اروپا را دریابد به طوریکه این بازار حتی خرید هواپیمای عظیم ایرباس A380 را برای ایرانی ها توجیه می کند که می تواند ۶۰۰ مسافر حمل کند.
دیلی بیست می گوید شاه شخصا به صنعت هوانوردی علاقه داشت و به بوئینگ سفارش داده بود که هواپیماهایی از نوع ۷۴۷ تولید کند که سریعتر پرواز کند و بوئینگ چهل و پنج فروند 747sp تولید کرد امروز فقط ایران آنها را در اختیار دارد.
این نشریه می گوید با رفع تحریم ها صنعت هوانوری می تواند به عرصه دیگری برای رقابت های چند صد ساله میان تمدن های ایران و عرب تبدیل شود.
