روزنامه شرق در شماره روز سه‌شنبه ۳۱ شهریور خود از بروز پدیده‌ای با عنوان "سالمندان سرراهی" در ایران خبر داد و به نقل از معاون توانبخشی بهزیستی استان تهران نوشت این سالمندان افرادی هستند که در گوشه و کنار شهر رها شده و به دلایل مختلف هیچ اطلاعی از هویتشان در دست نیست.
پیشتر احمد دلبری مدیرکل سازمان بهزیستی تهران نیز در یک نشست خبری گفته بود "به دلیل مشکلات مالی تعداد سالمندان مجهول‌الهویه افزایش یافته است." او یکی از راهکارهای این مسئله را معافیت از مالیات مراکز نگهداری از سالمندان عنوان کرد.
روزنامه شرق همچنین به نقل از رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران، در همین زمینه نوشت "این‌ها بخشی از سالمندانی هستند که در واقع به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌توانند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند و به ناچار و ناخواسته زندگی بی‌هویت در خیابان را ترجیح می‌دهند؛ چون چاره‌ای جزی این برایشان باقی نمانده است."
به گفته حسن موسوی چلک "بخشی دیگر نیز سالمندان بیمار هستند که ادامه زندگی در خانواده برایشان غیرممکن شده است". او گفت: "این افراد ممکن است افرادی مبتلا به آلزایمر یا بیماری‌های روانی باشند."
وی در ادامه گفت با توجه به افزایش جمعیت سالمندان ایران، غیر از مشکلات مالی، ضعیف بودن نظام حمایتی کشور از سالمندان در شناسایی و کمک به سالمندان نیازمند و نقص نظام بیمه‌ای مزید بر علت است.
خبرگزاری فارس نیز به نقل از مدیرکل سازمان بهزیستی تهران نوشت که درحال حاضر ۶۴ آسایشگاه شبانه‌روزی نگهداری از سالمندان در تهران وجود دارد که ۴ هزار و ۵۰۰ سالمند در این مراکز زندگی می‌کنند. از این تعداد ٩٠٠ نفر، سالمندان مجهول‌الهویه هستند.
به گفته آقای دلبری یارانه سالمندان در سرای سالمندان کمتر از ۶۰ هزار تومان است، ولی بهزیستی در این مراکز بیش از ۴۰۰ هزار تومان هزینه می‌کند. با این حساب یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه نگهداری یک سالمند بوده و لازم است حمایت‌های مالی از سالمندان افزایش یابد.
وبسایت مرکز آمار ایران جمعیت بالای ۶۵ سال کشور را طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، کمتر از چهار میلیون و ۵۰۰ هزار نفر اعلام کرده است.
