آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان، بر تعهد ایالات متحده بر به کارگیری طیف گسترده‌ای از سیاست‌ها و منابع دیپلماتیک خود را برای پیشگیری و برخورد با خشونت مبتنی بر جنسیت در سراسر جهان تاکید کرد.
۴ آذر (۲۵ نوامبر) به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان نامگذاری شده است. سازمان ملل متحد این روز را برای تمرکز بر موضوع خشونت علیه زنان و دختران و درخواست اقدامات بیشتر و موثرتر برای مبارزه با آن تعیین کرده است.
وزیر امور خارجه آمریکا در این بیانیه که روز شنبه ۴ آذر منتشر شد ضمن تاکید بر به‌کارگیری راهبرد «به‌روز شده» ایالات متحده برای پیشگیری و واکنش به خشونت مبتنی بر جنسیت در سطح جهانی در سال میلادی ۲۰۲۲، گفت که وزارت امور خارجه آمریکا به تازگی یک برنامه جدید ۳ میلیون دلاری را برای «پیشگیری، کاهش، و برخورد به خشونت جنسیتی آنلاین در آسیای جنوبی و مرکزی» ارائه کرده است.
بلینکن گفت که گسترش خشونت جنسیتی به طرز نگران کننده‌ای بالا است و به هیچ کشور، جامعه یا گروه اجتماعی-اقتصادی رحم نمی‌کند. او همچنین وعده داد که ایالات متحده با همکاری با شرکای خود، به کار برای آینده‌ای عاری از خشونت جنسیتی آنلاین ادامه خواهد داد.
کانون نویسندگان ایران نیز روز جمعه ۳ آذر در آستانه روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، در بیانیه‌ای از «زن‌ستیزی نظام‌مند» و «تحمیل حجاب اجباری» به وسیله حاکمیت اسلامی در ایران انتقاد کرد.
اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ در پی کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد و شماری از زنان در اعتراض به حجاب اجباری، روسری‌ها خود را آتش زده و گیسوانشان را بریدند.
در بخشی از بیانیه کانون نویسندگان ایران، «اعتراض به حجاب اجباری» در هفدهم اسفند ۵۷، نخستین گام علنی «جنبش مقاومت و آزادی‌خواهی زنان» پس از «استقرار حاکمیت اسلامی» ذکر شده است.
کانون نویسندگان ایران، «قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی» را سبب «شعله‌ور» شدن «جنبش مقاومت و آزادی‌خواهی زنان» و تبدیل آن به «جنبشی عمومی» خوانده است.
در این بیانیه، اقدامات جمهوری اسلامی برای مقابله با این جنبش عمومی و «کنترل خشم و اعتراض زنان و مطیع‌سازی آنان»، «سرکوب پیوسته معترضان در سراسر کشور»، «بازداشت‌های گسترده»، «صدور احکام سنگین زندان»، «بهره‌گیری از حربه‌ی دیرینه تجاوز»، «مسموم‌سازی در مدارس و خوابگاه‌های دخترانه» و «دیوانه‌انگاری‌ها و خودکشی‌سازی‌ها» ناموفق ارزیابی شده است.
عفو بین‌الملل ماه گذشته در بیانیه خود در پیام‌رسان‌های اجتماعی، حجاب اجباری در ایران را ابزاری برای «نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر زنان و دختران» خوانده و از آن انتقاد کرده است.
این نهاد از کشورهای جهان خواست که با توسل به راهکارهای قوانین بین‌المللی مقامات حکومت ایران را به دلیل «دستور، برنامه‌ریزی و نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر زنان و دختران» به وسیله اعمال حجاب اجباری پاسخگو قرار دهند.
مجله «فوربز» نیز با انتشار مطلبی به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان، نوشته است که در سراسر جهان حدود ۷۳۶ میلیون زن، یعنی حدوداً از هر سه زن یک نفر، حداقل یک بار در زندگی خود مورد خشونت فیزیکی و یا جنسی قرار گرفته است.
این خشونت‌ها شامل کتک زدن، آزار روانی، تجاوز از جمله تجاوز به همسر، زن‌کشی، اعمال جنسی اجباری، اعمال جنسی ناخواسته، سوء استفاده جنسی از کودکان، ازدواج اجباری، آزار و اذیت خیابانی، تعقیب، آزار و اذیت سایبری، قاچاق، برده‌داری، بهره‌کشی جنسی، ناقص‌سازی اندام تناسلی زنان و دختران، و ازدواج کودکان است.
آخرین برآوردهای جهانی اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که به طور متوسط بیش از ۵ زن یا دختر در هر ساعت (یا هر ۱۱ دقیقه یک نفر) توسط یکی از اعضای خانواده خود کشته می‌شوند. در سال ۲۰۲۰، تقریباً ۴۷ هزار زن و دختر در سراسر جهان توسط شریک جنسی خود یا سایر اعضای خانواده کشته شدند.
قاره آسیا با ۱۸۶۰۰ قتل بیشترین تعداد قربانیان را به خود اختصاص داده است. آفریقا نیز به نسبت تعداد جمعیت زنان بالاترین تعداد قربانیان در جهان را دارد.
