هفدهم ماه مه مصادف با ۲۷ ماه اردیبهشت، به عنوان روز جهانی «مبارزه با همجنسگراهراسی، تراجنسیهراسی و دوجنسگراهراسی» نام گرفته است.
مضمون امسال این روز جهانی، «هیچکس عقب نمیماند: برابری، آزادی و عدالت برای همه» انتخاب شده است.
در این روز که به مناسبت تصمیم سال ۱۹۹۰ سازمان بهداشت جهانی برای حذف همجنسگرایی از فهرست «اختلالات روانی» ایجاد شده است، هر سال برنامههایی در سراسر جهان برای پایان دادن به تبعیض و خشونت علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی برگزار میشود.
سیاستگذاران، رهبران، رسانهها و عموم مردم در این روز برای رسیدگی به نیاز فوری به مبارزه با خشونت و تبعیض علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی و ایجاد جوامعی فراگیر و غنی شده با تنوع آنها، فراخوانده میشوند.
گروهی از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد تبعیض و خشونت بر اساس گرایش جنسی و هویت جنسیتی در بیانیهای به این مناسبت تأکید کردهاند که تبعیض سیستماتیک، تهدید و تجربه مستقیم خشونت برای بسیاری در سرتاسر جهان یک واقعیت است، و تحقق حقوق بشر آنها را در شرایطی که افراد اقلیت جنسی و جنسیتی با خطر کشته شدن از جمله از طریق اعدامهای خودسرانه مورد تأیید حکومت در برخی کشورها مواجه هستند، تضعیف میکند.
در این بیانیه آمده است که اعمال محدودیتهای ابراز عمومی هویت، بهویژه در شرایطی که فضای جامعه مدنی نیز محدود است، به ایجاد محیطی میانجامد که در آن خشونت و تبعیض صورت میگیرد و مجازاتی نیز ندارد.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد میگویند افرادی که از نظر اجتماعی و اقتصادی بر اساس گرایش جنسی و هویت جنسیتی خود به حاشیه رانده شدهاند به احتمال زیاد آسیب پذیریهای خاصی را تجربه میکنند که بی خانمانی، فقر، قرار گرفتن در معرض آلودگی، تخریب محیط زیست و اثرات آب و هوا و سموم از جمله آنها است.
شورای اتحادیه اروپا هم بیانیهای منتشر کرده و گفته است که همجنسگراهراسی، دوجنسگراهراسی و ترنسهراسی در اتحادیه اروپا جایی ندارند.
در این بیانیه تأکید شده است که برای اطمینان حاصل کردن از اینکه هیچکس عقب نماند، باید بر مبارزه با نابرابریها و شکلهای مختلف تبعیض تمرکز کرد.
شورای اتحادیه اروپا میگوید برابری، آزادی و عدالت باید برای همه بدون توجه به گرایش جنسی و هویت جنسیتی واقعی و یا مفروض آنها اعمال شود.
اتحادیه اروپا از دولتها در سراسر جهان خواسته است تا قوانین تبعیضآمیز خود را لغو کنند، برای مقابله و حذف جرایم ناشی از نفرت و سخنان تنفرآمیز اقدام کرده و از هرگونه خشونت علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی جلوگیری کنند، و در راستای برداشتن موانع ساختاری و نهادی که مشارکت این افراد را در تصمیمگیریها و فرآیندهای سیاسی محدود میکنند گام بردارند.
از سال ۲۰۱۹، یازده کشور برابری ازدواج را قانونی کردهاند.
در ایران، اقلیتهای جنسی و جنسیتی با تبعیضها و موانع متعددی روبرو هستند.
قتلهای ناموسی، بازداشتهای خودسرانه و صدور احکام سنگین همچون زندان، شلاق و اعدام برای اعضای این جامعه در بیش از ۴۰ سال گذشته از سوی جمهوری اسلامی ایران، درکنار دیگر قوانین ناقض حقوقبشر حکومت اسلامی در ایران فضا را بر جامعه اقلیتهای جنسی و جنسیتی تنگ کرده است
چندی پیش، سخنگوی شورای شهر تهران گفت که «باید فضایی برای حضور ترنسها و دیگر افراد در نظر گرفته شود.»
علیرضا نادعلی افزود که آنها نباید در چهارراه ولیعصر که پرترددترین چهارراه کشور است تردد کنند.
فضای خفقانی که جمهوری اسلامی در طول این سالها برای اعضای جامعه «الجیبیتیکیو پلاس» ایجاد کرده است هزاران نفر از اعضای این جامعه را از ایران کوچ داده است.