موته اگده، نخست‌وزیر گرینلند، بر تمایل خود برای پیگیری استقلال این جزیره از دانمارک تأکید کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این موضوع که در سخنرانی سال نو میلادی او ابراز شد، از دید بسیاری، نشان‌دهنده تغییر قابل توجهی در مواضع مرتبط با آینده این جزیره در مدار قطب شمال است.
سخنرانی اگده در پی ابراز تمایل دونالد ترامپ، رئیس جمهوری منتخب آمریکا، مبنی بر «مالکیت و کنترل» گرینلند از سوی ایالات متحده انجام شد و او در آن، تمایل خود برای تقویت روابط گرینلند با سایر کشورها را نیز ابراز کرد.
نخست‌وزیر گریلند گفت: «زمان آن فرا رسیده است که گام برداریم و آینده خود را شکل دهیم و این باید با توجه به این باشد که با چه کسانی همکاری نزدیک خواهیم داشت و چه کسانی شرکای تجاری ما خواهند بود.»
در سالیان اخیر، یک جنبش استقلال‌خواهانه در گرینلند پا گرفته است که بخشی از آن به افشای اقدامات غیراخلاقی مقامات دانمارکی در طول قرن بیستم، از جمله راه‌اندازی کارزار کنترل زاد و ولد که در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد، برمی‌گردد.
گرینلند تا سال ۱۹۵۳ میلادی مستعمره دانمارک بود و حال یک سرزمین خودمختار در قلمرو سلطنتی دانمارک است. دولت دانمارک مدیریت حوزه‌های سیاست خارجی و امنیت آن سرزمین را بر عهده دارد.
گرینلند در سال ۲۰۰۹ به حق ادعای استقلال از طریق رأی‌گیری دست یافت و در سال ۲۰۲۳، دولت گرینلند نخستین پیش‌نویس قانون اساسی خود را ارائه کرد.
موته اگده گفت: «تاریخ و شرایط کنونی نشان داده که همکاری ما با پادشاهی دانمارک در ایجاد برابری کامل موفق نبوده است.»
او افزود: «زمان آن فرا رسیده است که کشور ما گام بعدی را بردارد و مانند سایر کشورهای جهان باید تلاش کنیم تا موانع همکاری برداشته شده و به سمت جلو حرکت کنیم.»
در حالی که اکثریت ۵۷ هزار نفر از ساکنان گرینلند از استقلال حمایت می‌کنند، در مورد زمان‌بندی و تأثیر آن بر استانداردهای زندگی آنها اختلاف نظرهایی وجود دارد.
دولت گرینلند دو‌بار پیشنهادهای دونالد ترامپ برای خرید جزیره را رد کرده و تأکید می‌کند که «ما برای فروش نیستیم و هرگز برای فروش نخواهیم بود.»
گرینلند به دلیل اهمیت استراتژیک و منابع معدنی‌اش مورد توجه چین، روسیه، و ایالات متحده قرار داشته است.
ایالات متحده و دانمارک در سال ۱۹۵۱ یک پیمان دفاعی امضاء کردند که بر اساس آن، پایگاه هوایی شمال گرینلند در اختیار نیروهای نظامی آمریکا قرار گرفت.
دانمارک در سال ۱۹۱۷ جزایر «وست ایندیز» را به مبلغ ۲۵ میلیون دلار به ایالات متحده فروخت که بعدتر به نام «ویرجین آیلندز» ایالات متحده تغییر نام پیدا کرد.
نخست‌وزیر گرینلند در سخنرانی سال نوی خود به اظهارات آقای ترامپ یا ایالات متحده اشاره نکرد.
اقتصاد گرینلند به رغم بهره داشتن از منابع غنی معدنی، نفت و گاز طبیعی، همچنان شکننده است و به شدت به ماهیگیری و کمک‌های سالانه دانمارک وابسته است.
گرینلند قرار است پیش از ششم ماه آوریل (هفدهم فروردین) انتخابات پارلمانی خود را برگزار کند.
