درسال ۲۰۱۲ میلادی، ۱۷ میلیون کشاورز در سراسر جهان، محصولی را برداشت کردند که بذر آن از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده بود. بیش از۹۰ درصد کشاورزان فوق از اهالی کشورهای درحال توسعه بودند.
این نوع کشاورزی علی رغم جمع کثیری از کارشناسان، سبب افزایش محصول، کاهش مصرف حشره کش و فراهم کردن خوراک برای ۹ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ میشود.
درسال ۱۹۷۰ میلادی، مری دل چیلتون، کارش را با این باورشروع کرد که حضور گونه ای باکتری ریزنقش، مانع اعمال تغییر قاطع درهویت ژنی دانه های قابل کشت ذرت میشد.
خانم چیلتون که یکی ازسه برنده جایزه معتبر موسوم به «خوراک وخواربار جهان» است، میگوید دراثنای مطالعه روی گونه ای عفونت بافتی، به نادرستی تصورش پی برد و برپایۀ زمینه ای که دانشمند بلژیکی «مارک ون مونتاگ» نهاد، دریافت که روییدن غده برتنۀ درخت، معلول نفوذ تکه ای از دی-ان-ای یک باکتری به درون ژن سلول آن درخت است و درخت هم ناگزیر به تولید خوراک برای باکتری.
مری دل چیلتون و مارک ون مونتاگ و راب فرالی، دو برندۀ دیگر جایزه امسال «خوراک و خواربار جهان» پس ازمدت کوتاهی دریافتند، دانشمندان می توانند آن باکتری را برای تولید وتکثیر، پرورش سالم، وانعطاف و تطبیق پذیری دقیق گیاهان به کار به گیرند.
مری دل چیلتون به صراحت گفت: «از این پس، دیگر لزومی ندارد، حشره کش برای حفظ مزارع تولید ذرت به کارگرفته شود.» تقریباً ژن نیمی ازذرت وپنبه تولید آمریکا، مهندسی شده و استفاده از حشره کش تا ۵۰ میلیون کیلوگرم در سال کاهش یافته است.
امّا هنس هرن، برندۀ جایزۀ فوق در سال ۱۹۹۵ میلادی می گوید «دستکاری ژنتیک با منظورغلبه بر گرسنگی و قحطی، بهترین راه حل نیست و باید روش دیگری یافت.»
با این حال، مری دل چیلتون بر این باور خود مصر است که به لطف اعمال تدبیر تصحیح، و تغییر ژن دانۀ برنج، تأمین منابع تغذیه انبوه جمعیت کره زمین، سهل تر می شود و احتمال جنگ بشری بر سر غذا کاهش می یابد.
این نوع کشاورزی علی رغم جمع کثیری از کارشناسان، سبب افزایش محصول، کاهش مصرف حشره کش و فراهم کردن خوراک برای ۹ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ میشود.
درسال ۱۹۷۰ میلادی، مری دل چیلتون، کارش را با این باورشروع کرد که حضور گونه ای باکتری ریزنقش، مانع اعمال تغییر قاطع درهویت ژنی دانه های قابل کشت ذرت میشد.
خانم چیلتون که یکی ازسه برنده جایزه معتبر موسوم به «خوراک وخواربار جهان» است، میگوید دراثنای مطالعه روی گونه ای عفونت بافتی، به نادرستی تصورش پی برد و برپایۀ زمینه ای که دانشمند بلژیکی «مارک ون مونتاگ» نهاد، دریافت که روییدن غده برتنۀ درخت، معلول نفوذ تکه ای از دی-ان-ای یک باکتری به درون ژن سلول آن درخت است و درخت هم ناگزیر به تولید خوراک برای باکتری.
مری دل چیلتون و مارک ون مونتاگ و راب فرالی، دو برندۀ دیگر جایزه امسال «خوراک و خواربار جهان» پس ازمدت کوتاهی دریافتند، دانشمندان می توانند آن باکتری را برای تولید وتکثیر، پرورش سالم، وانعطاف و تطبیق پذیری دقیق گیاهان به کار به گیرند.
مری دل چیلتون به صراحت گفت: «از این پس، دیگر لزومی ندارد، حشره کش برای حفظ مزارع تولید ذرت به کارگرفته شود.» تقریباً ژن نیمی ازذرت وپنبه تولید آمریکا، مهندسی شده و استفاده از حشره کش تا ۵۰ میلیون کیلوگرم در سال کاهش یافته است.
امّا هنس هرن، برندۀ جایزۀ فوق در سال ۱۹۹۵ میلادی می گوید «دستکاری ژنتیک با منظورغلبه بر گرسنگی و قحطی، بهترین راه حل نیست و باید روش دیگری یافت.»
با این حال، مری دل چیلتون بر این باور خود مصر است که به لطف اعمال تدبیر تصحیح، و تغییر ژن دانۀ برنج، تأمین منابع تغذیه انبوه جمعیت کره زمین، سهل تر می شود و احتمال جنگ بشری بر سر غذا کاهش می یابد.
