اسماعیل گرامی، فعال صنفی کارگران و بازنشستگان، پس از آن که در پی دریافت احضاریه روز یکشنبه ۲۱ مرداد به دادسرای اوین مراجعه کرد، بازداشت و به زندان منتقل شد.
منابع خبری صنفی از جمله «شورای بازنشستگان ایران» اعلام کردند، ضابطان قضایی «در پی ورود به خانه» اسماعیل گرامی در روز هفدهم مرداد و بر اساس احضاریه‌ای به تاریخ ۱۰ تیر از این فعال صنفی خواستند به دادسرا مراجعه کند.
بر اساس این گزارش، «پس از تماس مجدد، امروز (یکشنبه) ساعت هفت به دادسرای [اوین] مراجعه کرده و سپس بدون هیچ برگه احضاریه‌ای که حاکی از متهم بودن ایشان باشد، به بازپرسی شعبه ۳ ارجاع دادند.»
مطابق این گزارش، «طبق تصمیم بازپرس و ضابط پرونده، قرار بازداشت» برای آقای گرامی صادر شده و او را «به زندان اوین انتقال دادند.»
در ماه گذشته دادگاه کیفری دو مجتمع قضائی قدوسی در تهران، اسماعیل گرامی، فعال کارگری، را به «اخلال در نظم و آسایش عمومی از طریق برپایی تجمعات غیرقانونی تحت عنوان تجمع بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی» متهم کرده بود.
پیش از آن نیز دادگاه انقلاب اسلامی ناحیه ۳۳ تهران اواسط اردیبهشت به این کارگر بازنشسته اتهام «اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات غیرقانونی» را تفهیم کرده بود، اما سپس با تأمین قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
اسماعیل گرامی فعال حقوق کارگری در سال‌های اخیر سابقه بازداشت و تحمل زندان به دلیل فعالیت‌های صنفی داشته است.
او در ماه‌های گذشته بارها در یادداشت‌هایی که در کانال‌های تلگرامی تشکل‌های صنفی منتشر شده، از سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی در قبال کارگران و بازنشستگان انتقاد کرده است.
آقای گرامی در یک یادداشت با بیان این که مقامات می‌گویند بازنشستگان بروند «خانه و زانوی غم بغل» بگیرند و «دعا و نفرین» کنند و «برای فقر و فلاکت خود زار زار گریه» کنند، گفته بود: «آن قدر به کف خیابان می‌رویم تا حق خودمان را بگیریم. پیروزی از آن ما است.»
شعار «فقط کف خیابون، به دست میاد حقمون» در ماه‌های گذشته بارها در جریان اعتراضات معیشتی بازنشستگان سر داده شده است.
آقای گرامی از جمله در روز هفتم اردیبهشت در یادداشتی با عنوان «خب، حالا ما بازنشستگان چکار باید بکنیم؟» نوشته بود: «تا آنجا که ما شماها را می شناسیم، به ما جواب می دهید که برویم به خانه و زانوی غم بغل بگیریم، دعا کنیم و نفرین کنیم و برای فقر و فلاکت خود زار زار گریه کنیم و ماده ۹۶ تامین اجتماعی را از ذهن مان پاک بکنیم. ولی نه!! ما ... راه خودمان را می رویم، راهی که تجربه کرده و نتیجه گرفته ایم. آن قدر به کف خیابان می رویم تا حق خودمان را بگیریم، پیروزی از آن ما است.»
به طور معمول، دستگاه های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی با وارد کردن چنین اتهاماتی به فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان آنها را به زندان و سایر مجازات‌ها محکوم می‌کنند. این برخوردها با انتقاد گسترده سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری و صنفی در جهان مواجه شده است.
