شهرت جهانی بامیان، در افغانستان، مجسمه های بودای آن است که در قرن ششم میلادی ساخته شده بودند و در سال ۲۰۰۱ توسط طالبان تخریب شدند. همچنین از معدود شهرهایی است که زنان در ملاء عام دوچرخه سواری می کنند، لباس‌های مدرن می پوشند، و در کنار مردان در فعالیت‌ها و کلاس‌های آموزشی مشارکت دارند. بامیان در انتخابات گذشته، تنها استانی بود که شمار رای دهندگان زن در آن جا از مردان بیشتر بود.
شکیبا آرین می گوید: «اوضاع در بامیان بسیار خوب است و من از این بابت خیلی خوشحالم. اوائل خوب نبود، اما رفته‌رفته به مرورو زمان بهتر شد.»
اما این آزادی ها، با آنچه که طالبان در دو دهه قبل در زمان حکومت شان اعمال می کردند، خیلی فرق دارند. زنان حق بیرون آمدن از خانه را، مگر در مواقع ضروری نداشتند، حجاب اجباری بود و تحصیل زنان منع شده بود.
پس از دو دهه جنگ، حالا طالبان و دولت افغانستان بر سر میز مذاکرات صلح نشسته اند. اما زنان نگرانند که زندگی شان دستخوش چه تغییراتی خواهد شد.
یک زن دوچرخه سوار می‌گوید: «من شخصا خیلی نگرانم، چون از کودکی از نظر آموزشی، ورزشی، جامعه و خانواده، در آزادی زیادی بزرگ شدم. اما وقتی طالبان برگردن، این آزادی ها رو دیگه نخواهیم داشت.»
بسیاری از این زنان جوان، پس از سقوط طالبان متولد شده اند. به برخی از حقوق و آزادی ها عادت کرده اند. اما حالا، احتمال بازگشت طالبان به قدرت، حتی از طریق توافق سیاسی، این ترس را ایجاد کرده است که ممکن است آنها، همه آزادی هایی که با آن بزرگ شده اند را، از دست بدهند.
