اتحادیه آزاد کارگران ایران از برگزاری تجمع اعتراضی تعدادی از کارکنان «آبفا» شهرستان شوش برای پیگیری مطالبات خود خبر داد.
براساس اعلام کانال اطلاع رسانی این اتحادیه، کارگران گفته‌اند در کنار اختلاف فاحش بین حقوق پرسنل؛ برخی از پرسنل بین ۶ تا ۱۰ ماه حقوق معوقه دارند.
عدم پرداخت حق بیمه در سال‌های گذشته و خلف وعده پیمانکاران شرکت «آبفا» نیز از دیگر موارد اعتراضی این کارکنان بوده است.
کارگران از بروز مشکلات خانوادگی به‌واسطه «مسائل مالی» خبر داده و گفته‌اند که اگر به این موضوع رسیدگی نشود موجب آسیب‌های اجتماعی در بین خانواده‌ها خواهد شد.
پرداخت دستمزد در ایران یکی از چالش‌های قدیمی است که باعث شده کارگران و کارکنان ادارات و سازمان‌های مختلف همواره رقم قابل توجهی تحت عنوان حقوق معوق داشته باشند.
در همین زمینه جمعی از کارگران ابنیه فنی راه آهن محور ریلی بافق تا زرند کرمان نیز شهریور ماه سال جاری از عدم پرداخت مطالبات معوق خود خبر دادند.
به نوشته خبرگزاری «ایلنا» این کارگران در پیگیری وضعیت مطالبات خود و همکاران‌شان سه‌شنبه ۲۸ شهریور ماه مقابل ساختمان استانداری کرمان دست به تجمع صنفی زده بودند.
کارگران کارخانه «پاک سمن» واقع در شهرک صنعتی شماره یک زنجان نیز ۲۷ شهریور با برگزاری تجمعی اعتراضی از اجرای ناقص مقررات شغلی در این واحد تولیدی گلایه کردند.
ایلنا که بعنوان خبرگزاری وابسته به «خانه کارگر» بخشی از مسائل و مشکلات جامعه کارگری را پوشش می‌دهد در این رابطه به نقل از کارگران نوشت که «در این واحد تولیدی مدت زمانی بیشتر از آنچه که در قوانین کار و تامین اجتماعی تعیین شده، کار می‌کنیم اما برخلاف قانون از دریافت مزایایی چون حق مرخصی و اضافه کار محروم هستیم.»
مشکلاتی که پرداخت نشدن به موقع حقوق به دنبال داشته گاهی موجب فشار مضاعف اقتصادی و خودکشی کارگران نیز می‌شود. در همین رابطه روز ۱۱ شهریور خبر خودکشی کارگر شهرداری ایلام منتشر شد و علت خودکشی او را ماه‌ها حقوق معوق و وضعیت بد معیشتی اعلام کردند.
کارگران کارخانه سیمان ارومیه نیز صبح روز شنبه اول مهرماه در اعتراض به دستمزدها دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.
به گزارش کانال‌های تلگرامی کارگران، اعتصاب‌کنندگان بر کافی نبودن حقوق ۱۲ میلیون تومانی خود برای امرار معاش تاکید کردند.
اعتراضات معیشتی در ایران به کارگران و کارمندان منحصر نمی‌شود و بازنشستگان نیز همواره پای ثابت این اعتراضات هستند.
متناسب‌سازی حقوق براساس نرخ تورم، اجرای طرح همسان‌سازی حقوق‌ها، استخدام رسمی کارگران قراردادی و بی‌ثبات‌کار و تخصیص بیمه تکمیلی به کارگران از جمله اصلی‌ترین مطالبات کارگران معترض بوده است.
اعتراضات کارگران به شرایط معیشتی همواره با سرکوب ماموران حکومتی روبه‌رو شده و شماری از فعالان کارگری احضار، بازداشت و زندانی شده‌اند.
پیش از این، اتحادیه آزاد کارگران ایران در نامه‌ای به «بخش بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری در جهان» از آنان درخواست کرد که موارد مربوط به «سرکوب گسترده کارگران، معلمان، بازنشستگان و تمامی گروه‌های مزدبگیر زحمتکش و تشکل‌های مستقل» را به عنوان «تداوم نقض خشن و آشکار حقوق انسانی کارگران در ایران مد نظر قرار دهند.»
فواد کیخسروی، عضو هیئت مدیره این اتحادیه، پیش از این به صدای آمریکا گفته است: «عمق تضییع حقوق کارگران و سرکوب فعالان جنبش کارگری ابعاد بسیار فاجعه‌باری به خود گرفته است.»
