لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۰۰:۳۰

مستند «آنیتا هیل»: بازنگری یک تحول اجتماعی


آنیتا هیل هنگام اکران فیلم مستندی که درباره او ساخته شده بود، در جشنواره فیلم ساندنس حضور یافت - پارک سیتی، یوتا، ۱۸ژانویه ۲۰۱۳
آنیتا هیل هنگام اکران فیلم مستندی که درباره او ساخته شده بود، در جشنواره فیلم ساندنس حضور یافت - پارک سیتی، یوتا، ۱۸ژانویه ۲۰۱۳

فیلم مستندی که یک کارگردان سرشناس از آنیتا هیل ساخته، نزدیک به یک ربع قرن بعد از افشاگری شجاعانه این حقوقدان، به موردی می پردازد که زمینه ساز برابری جنسیتی در آمریکا شد.

سال ۱۹۹۱ (۱۳۷۰) در آمریکا حرف زدن از آزار جنسی تابو شمرده می شد. اما یک زن جوان شهامت به خرج داد و در جلسه ای که در سنا برای تعیین صلاحیت یک عضو دیوان عالی کشور برپا شده بود، درباره آزار جنسی رئیسش افشاگری کرد. با تابوشکنی او، مهر سکوت درباره آزار جنسی شکست و باب بحث عمومی راجع به این موضوع را در جامعه باز کرد.

آنیتا هیل استاد حقوق در برابر یک کمیته ۱۴ نفری از اعضای سنا، که همگی مرد بودند، شهادت داد کلارنس توماس – که جلسه برای رسیدگی به صلاحیت او برای عضویت دیوان عالی کشور تشکیل شده بود – هنگامی که رئیس آنیتا بود، او را مورد آزار و سوء استفاده جنسی قرار می داد. میلیون ها آمریکایی بر صفحه تلویزیون زن جوان موقری را دیدند که با کلامی فصیح از تجربه دردناک شخصی اش حرف می زد.

بیست و سه سال بعد از آن رویداد، فریدا ماک، کارگردان نامی و برنده جایزه اسکار، در مستندی به نام «آنیتا»، با بازنگری آن لحظه های دراماتیک، پیشرفت جامعه در برابری جنسیتی را – بخصوص برای نسل جوانتر – در متن داستان قرار می دهد.

خانم ماک می گوید: «زنان هر جا که باشند مسائل مربوط به آزار جنسی را دور و برشان احساس می کنند؛ در محیط کار، ارتش و دانشگاه» و اشاره می کند که هر سال در محیط های دانشگاهی از هر ۵ زن یکی در معرض آزار جنسی قرار دارد.

با این همه، او قبول دارد که از سال ۱۹۹۱ تا به حال پیشرفت هایی حاصل شده:
«حالا، آزار جنسی بیشتر در فرهنگ لغت دیده می شود.»

بعد از ادای شهادت آنیتا هیل در برابر سنا، زنها شروع کردند به حرف زدن از تجربه های شخصی شان. این طوری بود که مسأله آزار جنسی در محیط های کاری علنی شد. خانم ماک می گوید همین آگاهی، تفاوت بسیار بزرگی ایجاد کرد.

کارن گلدبرگ، استاد دانشگاه آمریکایی در واشنگتن می گوید:
«سال بعد از ادای سوگند آقای کلارنس توماس برای دیوان عالی کشور، شکایات زیادی در مورد آزار جنسی در کمیسیون برابری فرصت ها ثبت شد.»

خانم گلدبرگ که در پرونده های دادگاهی آزار جنسی به عنوان شاهد باتجربه حضور پیدا می کند، می گوید هنوز بسیاری از موارد هست که یا گزارش نمی شود یا حل نشده باقی می ماند:
«رسانه ها آنقدر روی موارد مصالحه و حل اختلاف انگشت می گذارند که گویا هنجار اصلی این موارد است؛ در حالی که این طور نیست. موارد نوعی حل اختلاف در پرونده های آزار جنسی به طور تکان دهنده ای پرداخت خسارت مالی بسیار اندکی را نشان می دهد. وقتی به هزینه روانی و احساسی که قربانی آزار جنسی برای پیگیری پرونده فکر کنیم، می بینیم که غالباً هزینه این کار بسیار بالاتر از آن چیزی است که قربانی به دست می آورد.»

به گفته خانم ماک، آزار جنسی در میان کارگران بیداد می کند. ۱۷ میلیون زن – عمدتاً اقلیت های قومی – به عنوان کارگران کم مهارت مشغول به کارند که انگلیسی نمی دانند و غالباً هدف آزار جنسی قرار می گیرند. هر چند که در نهایت «کارمند حرفه ای و متخصص، کارگر، با تحصیلات عالی یا کم سواد، همه سوء استفاده جنسی را تجربه کرده اند.»

به ویژه در ارتش، ترسِ از دست دادن کار و عدم تمایل به زیر سؤآل بردن مقام ارشد مهر سکوت بر موارد آزار جنسی و تجاوز می زند.

مستند «جنگ نامرئی» ساخته کربی دیک، پرده از روی موارد گزارش شده تجاوز در ارتش برمی دارد. جیمی کارتر رئیس جمهوری پیشین آمریکا هم به تازگی در مصاحبه ای با صدای آمریکا در این باره صحبت کرد:
«تنها در سال ۲۰۱۲، موارد گزارش شده آزار جنسی در ارتش ۲۶،۰۰۰ مورد بود. ولی از این تعداد، فقط ۳۰۰ نفر محاکمه و مجازات شدند.

برای خانم ماک، ساختن فیلم مستند اخیر تنها یادآور پیشرفت جامعه آمریکا در این زمینه است.
XS
SM
MD
LG