رسانه‌های ایران از جان‌باختن یکی از کارگران مصدوم انفجار معدن طبس و افزایش شمار قربانیان این حادثه به ۵۳ نفر خبر داده‌اند.
بر اساس گزارش‌های منتشر‌شده، کاظم نخعی، از کارگران مصدوم این حادثه که در بیمارستان صدوقی یزد بستری بود، از اهالی روستای خنجری بخش انابد شهرستان بردسکن در استان خراسان رضوی است. شش نفر دیگر نیز از همین روستا در این حادثه جان باختند.
یک مصدوم دیگر از این روستا نیز در شرایط «وخیم» و با «سطح هوشیاری پایین» قرار دارد ولی در خانه تحت مراقبت است.
پیش از این، همسر کاظم نخعی گلایه کرده بود که در این مدت، هیچ مسئولی از بردسکن، یزد، یا طبس پیگیر وضعیت شوهرش نشده بود. آنها یک نوزاد و دو فرزند ۱۴ و ۱۱ ساله دارند.
پیشتر، خبرگزاری ایلنا روز جمعه چهارم آبان از ادامه فعالیت معدن معدنجو بدون امکانات لازم برای ایمنی محل کار خبر داد و نوشت: «کارگران همچنان بدون امکانات ایمنی مشغول کار هستند.»
این خبرگزاری در گزارش خود تاکید کرد که خیلی‌ها در معدنجو به سر کار بازگشته‌اند و فقط بلوک محل حادثه فعلاً تعطیل است.
انفجار در این معدن زغال‌سنگ طبس در شبانگاه ۳۱ شهریور جان ده‌ها تن از کارگران را گرفت و سبب شد شماری دیگری از کارگران مصدوم و یا دچار گازگرفتگی شوند.
سه هفته پیش از آن نیز، نشت گاز متان در یک معدن دیگر در همین منطقه باعث مصدومیت چند کارگر شده بود.
احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، روز اول مهر در مورد انفجار در معدن زغال‌سنگ طبس مدعی شد که «حادثه غیر قابل پیش‌بینی بود.»
این سخنان موج انتقادها را به همراه داشت و برخی از رسانه‌ها و نیز تشکل‌های کارگری حکومتی هم آن را رد کردند.
کمیته «همبستگی با جنبش کارگری ایران» در بریتانیا در بیانیه‌ای در مورد کشته شدن کارگران معدن معدنجوی طبس، آن را «کشتار» نامید و تاکید کرد که انفجار روز ۲۱ شهریور در این معدن «ناشی از بی توجهی کارفرمایان و دولت» بوده است.
کارگران معدن در ایران با دستمزد‌های ناچیز، شرایط سخت کاری و استاندارد‌های ایمنی ناکافی مشغول کار هستند.
رسانه‌های داخل ایران گزارش داده‌اند که از آغاز سال جاری تا پیش از وقوع انفجار در معدنجو، «بیش از ۱۰ حادثه مرگبار» در معادن کشور رخ داده است.
در این گزارش‌ها اشاره شده است که در دهه ۹۰ خورشیدی، بیش از ۳ هزار حادثه در معادن کشور رخ داد که موجب کشته شدن بیش از ۴۳۰ معدنچی و آسیب دیدگی حدود ۱۳ هزار کارگر دیگر شد.
