با تشدید برخوردها با زندانیان سیاسی در ایران در ماه‌های اخیر، شماری از آنها به دلیل اعتراض به شرایط زندان، با برخوردهای تنبیهی از جمله ممنوعیت ملاقات و یا محرومیت از رسیدگی پزشکی مناسب روبرو شده‌اند.
در تازه‌ترین موارد، سیامک امینی، زندانی سیاسی در اوین، که دچار یک بیماری خودایمنی نادر است، از رسیدگی پزشکی محروم مانده و کاظم علی‌نژاد، زندانی سیاسی در اوین، نیز از روز ششم مهر از ملاقات با خانواده خود محروم شده است.
سیامک امینی مبتلا به نوعی بیماری خودایمنی نادر موسوم به «بهجت» (Behçet’s) است که باعث التهاب رگ‌های خونی در بدن بیمار می‌شود و نیازمند رسیدگی تخصصی پزشکی است.
هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گزارش داد که مقامات زندان اوین برای چندمین بار به بهانه مخالفت آقای امینی از پوشیدن لباس زندان، از اعزامش به بیمارستان خودداری کرده‌اند و او از رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
سیامک امینی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که به دلیل حمایت از اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ در اواسط اردیبهشت ماه، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری به ۴ سال و ۳ ماه حبس و مجازات تکمیلی محکوم شد.
او در دادگاه تجدیدنظر استان تهران با اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی-خارجی» به ۳ سال و ۶ ماه و یک روز حبس و با اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به ۷ ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.
منع عضویت در گروه‌ها و دستجات سیاسی و اجتماعی، منع استفاده از تلفن هوشمند و منع خروج از کشور به مدت ۲ سال، از دیگر مجازات‌های اعلام شده در حکم دادگاه علیه آقای امینی هستند.
به نوشته هرانا، کاظم علی نژاد، زندانی سیاسی در زندان اوین، هم به دلیل سر دادن شعارهای اعتراضی در زندان، از روز ششم مهر برای «تنبیه» از امکان ملاقات با خانواده خود محروم شده است.
این زندانی سیاسی در شهریور امسال در اعتراض به تراکم بالای جمعیت در زندان اوین و رعایت نشدن اصل تفکیک جرائم، خودسوزی کرد و یک روز بعد پس از پانسمان زخم‌ها از بیمارستان به زندان اوین بازگردانده شد.
آقای علی‌نژاد، اواسط دی سال گذشته، در پرونده‌ای مشترک همراه با ۱۰ متهم سیاسی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «توهین به مقدسات» به ۵ سال حبس تعزیری، با اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری و همچنین با اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شد.
او همچنین به مجازات‌های تکمیلی شامل ۲ سال منع اقامت در استان تهران و سایر استان‌های مجاور، ۲ سال منع عضویت در گروه‌ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ضبط گوشی تلفن همراه محکوم شد.
آقای علی‌نژاد در اردیبهشت ماه، توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران با اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد و از اتهاماتی چون توهین به مقدسات و فعالیت تبلیغی علیه نظام، تبرئه شد.
مسئولان جمهوری اسلامی همواره در مواجهه با زندانیان معترض و اطلاع‌رسانی آنها درباره وضعیت زندان و زندانیان، به اقدامات تنبیهی از جمله تشکیل پرونده‌های تازه، صدور احکام حبس مضاعف، انتقال به سلول انفرادی و محرومیت از تماس تلفنی و ملاقات با خانواده متوسل می‌شوند.
این‌گونه قدامات با انتقاد سازمان‌های حقوق بشری مواجه شده است.
