محمد ابراهیم‌زاده، همسر صدیقه وسمقی، زندانی سیاسی دین پژوه و مخالف حجاب اجباری، اعلام کرد که او به‌طور کامل، بینایی خود را از دست داده و براثر فشار زندان نیز دچار عارضه قلبی شده است.
آقای ابراهیم‌زاده در گفتگو با وب‌سایت «رویداد ۲۴» که روز پنجشنبه ششم اردیبهشت، منتشر شد، اشاره کرد که همسرش پیش از بازداشت، «در اثر یک بیماری ژنتیکی» مشکل بینایی داشت اما «اخیرا به‌طور کامل بینایی‌اش را از دست داده است».
همسر صدیقه وسمقی افزود که این موضوع در آزمایش‌هایی که ۲۷ فروردین در انتقال او از زندان به بیمارستان فارابی انجام شد، مورد تایید پزشک قرار گرفته است.
وی با اظهار نگرانی از وضعیت سلامتی همسرش گفت که «خانم وسمقی قبل از بازداشت، میدان دید داشت و این دید مرکزی در طول این مدت از دست رفته است.»
محمد ابراهیم‌زاده درباره پیشروی نابینایی خانم وسمقی گفت که «در زندان متوجه شدند نمی‌تواند راه برود و زمین می‌خورد. می‌گوید من فقط مزاحم دوستان بند هستم. نمی‌توانم غذای خودم را بیاورم یا ظرف‌هایم را بشورم. حتی برای سرویس بهداشتی هم به یک نفر احتیاج دارم.»
آقای ابراهیم‌زاده افزود که ماموران زندان بعد از مشاهده این وضعیت با انتقال صدیقه وسمقی به بیمارستان موافقت کردند و «آزمایش‌ها حدود ۳ ساعت طول کشید و من هم حضور داشتم.»
وی با اشاره به نتایج معاینات بیمارستان فارابی مبنی بر این‌که همسرش «تحمل حبس ندارد»، اضافه کرد: «این نتایج باید از طرف بهداری زندان به پزشکی قانونی ارسال می‌شد اما هنوز ارسال نشده است.»
همسر خانم وسمقی اشاره کرد که آزمایش میدان دید در بیمارستان فارابی مانده بود که انجام دهند اما پزشک گفته بود «احتیاجی به اندازه‌گیری میدان دید ندارد، چون اصلاً دید ندارد.»
ابراهیم‌زاده می‌گوید خانم وسمقی قبل از بازداشت، میدان دید داشت و این دید مرکزی در طول این مدت از دست رفته است، هرچند زندان در از دست رفتن این دید تاثیر نداشته است.
او همچنین در مورد عارضه قلبی همسرش گفت که «قبل از حبس هیچ‌گونه مشکل قلبی نداشته است. امیدوارم این بیماری نباشد و تنها ناشی از فشار زندان باشد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل خانم وسمقی، هم با اشاره به نظر مثبت پزشکی قانونی درباره «عدم تحمل حبس» موکلش اظهار امیدواری کرد که تا هفته آینده با «تقاضای آزادی مشروط» وی از طرف دادستانی موافقت شود.
پیش از این، حساب کاربری صدیقه وسمقی در اینستاگرام از اعزام این اسلام شناس و منتقد جمهوری اسلامی از زندان اوین به بیمارستان فارابی خبر داده و نوشته بود که او در زمان اعزام «بدون روسری» بود.
بر اساس متنی که در این حساب کاربری منتشر شد، خانم وسمقی روز ۲۷ فروردین همراه با سه مامور(یک زن و دو مرد) برای معاینه چشم به بیمارستان فارابی اعزام شد.
بنابر گزارش‌ها، در روزهای نخستین فروردین ماه مقامات زندان اوین «به دلیل عدم تمکین صدیقه وسمقی به حجاب اجباری، اجازه خروج از بند زنان برای ملاقات با خانواده» را به او نداده بودند و این زندانی سیاسی نیز برای اعتراض در دفتر زندان تحصن کرده بود.
صدیقه وسمقی از اسلام‌شناسان، اندیشمندان و افکار عمومی خواسته است با «تقبیح» رفتارهای جمهوری اسلامی، برای «رهایی» زنان در ایران و جهان اسلام از «سلطه‌ای سخت و رنج‌آور» و هموارشدن «مسیر برابری و دموکراسی» تلاش کنند.
در یادداشتی که روز ۱۵ فروردین در صفحه اینستاگرامی خانم وسمقی منتشر شد، او با اشاره به برابری زنان و مردان، خواهان به رسمیت شناخته شدن «آزادی، حقوق انسانی و تعیین سرنوشت فردی» برای زنان شد.
وی «خط قرمز استبداد دینی حاکم» در ایران علیه زنان را منشاء «رفتارهای توهین‌آمیز» ماموران حکومتی و «ضرب و شتم» و «انتقال اجباری» زنان به بازداشتگاه‌ها در طول دهه‌های گذشته توصیف کرد.
این زندانی سیاسی «نپوشاندن موی سر» را از جمله اتهامات وارد شده علیه خود ذکر کرد و نوشت که به این دلیل، متحمل «مجازات حبس» شده و از «حق بدیهی یک زندانی یعنی ملاقات با خانواده» محروم شده است.
بازداشت صدیقه وسمقی که روز ۲۶ اسفند سال گذشته در منزلش در تهران صورت گرفت، با انتقادهایی مواجه شده است.
