سارا دماوندان - هفتاد و دومین جشنواره فیلم برلین پس از شش روز رقابت میان کارگردانان و بازیگران شناخته شده، چهارشنبه شانزدهم فوریه به کار خود پایان داد.
همه‌گیری کووید۱۹ علاوه بر این که دنیا را تحت الشعاع قرار داد باعث شد که پس از دو سال، مراسم جشنواره فیلم برلین که با نام برلیناله در جهان شناخته شده، به جای ۱۰ روز، شش روز، و با محدودیت‌های کرونایی و قوانینی چون استفاده از ماسک، تست کووید و همچنین داشتن گواهی واکسیناسیون برگزار شود و همچنین برای جلوگیری از ازدحام جمعیت و رعایت پروتکل های بهداشتی، به جای آنکه عصر شنبه را برای مراسم اختتامیه در نظر بگیرند، چهارشنبه ۱۶ فوریه ساعت ۱۹ به وقت اروپای مرکزی را برای اهدای جوایز در نظر گرفته شد.
در رقابت امسال، در مجموع ۱۸ فیلم از ۱۷ کشور برای دریافت خرس طلایی و نقره‌ای به رقابت پرداختند.
هیئت داوران بین‌المللی به ریاست فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده ام. نایت شیامالان تصمیم خواهند گرفت که چه کسی خرس طلایی و نقره‌ای را با خود به خانه ببرد.
برلیناله امسال از نظر محتوایی به دلیل همه گیری کرونا آنگونه که حامد سلیمانزاده داور بخش فوروم برلیناله در گفت و گو با صدای آمریکا به آن اشاره کرده، نسبت به قبل از کیفیت پایین‌تری برخوردار بود. به گفته او، داستان‌ها کوچک شدند و در بخش عظیمی از فیلم‌ها اعتراض به قدرت‌های تمامیت خواه دیده می‌شد.
آقای سلیمانزاده همچنین از نقد جدی داوران به ساخته‌های آثار کارگردانان بزرگی چون فرانسوا اوزان نام برد که به گفته این داور ایرانی، این نقدها کار انتخاب فیلم برتر را دشوار خواهد کرد.
دامنه نارضایتی و نقد داوران این دوره به بخش‌های دیگر هم رسیده و در بخش فروم نیز آنگونه که باید رضایتمندی حاضل نشده و به گفته حامد سلیمانزده کیفیت کار پایین بود و باعث غافلگیری آن‌ها شد.
جشنواره برلیناله در کنار کن و ونیز یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های بین‌المللی فیلم است که امسال با ضوابط بهداشتی و محدودیت‌های فراوانی برگزار شد. استفاده از ماسک در سینما‌ها اجباری و به دلیل شیوع بیماری همه گیر ظرفیت به ۵۰ درصد کاهش یافت. مهمانی‌ها و پذیرایی‌ها امسال لغو شد و همچنین افرادی کمتری بر روی فرش قرمز قدم زدند.
