همزمان با پیوستن گروه زیادی از سربازان ارتش ارمنستان به معترضان، سرژ سرکیسیان نخست‌وزیر ارمنستان که به تازگی در این سمت منصوب شده بود، از سمت خود کناره‌گیری کرد.
بحران سياسی ارمنستان از دو هفته پيش و از زمانی آغاز شد که سرژ سرکيسيان، رئيس جمهوری آن کشور پس از دو دوره رياست جمهوری با رأی اکثريت پارلمان به نخست وزيری رسيد. پس از آن بود که مخالفان دولت ارمنستان خواهان کناره گيری آقای سرکيسيان از قدرت شدند.
روز یکشنبه نيکول پاشينيان، نمايندۀ پارلمان و رهبر اعتراضات با سرژ سرکيسيان نخست وزير ارمنستان دیدار کرد اما در میانه دیدار و پس از اتهام زنی دو طرف، نخست وزیر جلسه را ترک کرد. بعد از آن بود که بر اعتراضات افزوده شد و روز دوشنبه گروه بزرگی از سربازان ارتش ارمنستان اسلحه های خود را بر زمين گذاشتند و با پرچم ملی به صف مخالفان پيوستند.
سرژ سرکيسيان در مناسبات خارجی خود، به عنوان چهره ای متعادل و متوازن تلقی می شود، اما در داخل مخالفان او را به فساد متهم می کنند. او گرچه از متحدان نزديک روسيه است، اما توانسته مناسبات نسبتاً گرمی با اتحاديه اروپا ايجاد کند.
نيکول پاشينيان، روزنامه نگار و سياستمدار ۴۳ ساله ای است که شايد تا ماه پيش کسی تصورش را نمی کرد قادر به هدايت يک حرکت صدها هزار نفری و در دست گرفتن رهبری اپوزيسيون يک کشور باشد.
نيکول پاشينيان می گويد هدف اين اعتراضات به هيچ وجه راه اندازی يک انقلاب مخملی نيست، اما او قول داده است به مبارزه ادامه دهد.
در همین حال آرمن سرکيسيان، رئیس جمهور کنونی به نشانۀ همبستگی با معترضان در تظاهرات شرکت کرد؛ وی نيز خواهان برکناری سرژ سرکيسيان از مقام نخست وزيری بوده است.
