کارگردان:
لويی بونوئل
مکزيک، ۱۹۶۵، سياه و سفيد، ۴۲ دقيقه
فيلم سيمون بيابانی بازگو کننده زندگی يک شخصيت تاريخی-اسطوره ای است بنام «سيمون استايلايت»، قديس قرن پنجم ميلادی، که قداست و ربانيت خودش را با کاری بيهوده ولی خارق العاده يعنی با ايستادن بر روی يک ستون در وسط بيابانی بمدت ۳۷ سال نشان داد.
سيمون براين برج تنهايی و عزلت برای خشنودی جمعيت تماشاگرانش از روی سکو دست به اجرای معجزاتی ميزد و سر مردم را به اين ترتيب گرم ميکرد. از جمله کارهايی که وی برای سرگرمی مردم ميکرد مثلا خوردن کاهو مثل يک خرگوش بود که البته نشان دادن اين صحنه ها برای تماشاچی سينما نميتواند معنی زيادی داشت باشد.
در عين حال سيمون در مقابل وسوسه های شيطان هم مقاومت ميورزيد تا اينکه نهايتا، در چرخش نابهنگامی به سبک مخصوص فيلمهای بونوئل، يک هواپيمای جت وی را ميبرد به يک ديسکو در گرينويچ ويلج.
اين فيلم بيشتر از نقطه نظر بصری و کنار هم چيدن امکانات گوناگون تصويری مورد توجه قرار گرفت تا از نظر داستانی و از اين رو نقش بونوئل را به عنوان يک سبک گرا تثبيت کرد.
