کارگردان: ژان-لوک گودار
فرانسه، ۱۹۸۰، رنگی، ۸۷ دقيقه
هرکس برای خودش که به مناسبت بازگشت گودار از ناکجاآباد رمزآلود پس از ۱۹۶۸ مورد تحسين قرار گرفت، بعد از «بی نفس» بيشترين تحسين و تمجيد ها را دريافت داشت. گودار در اين جا به سراغ موضوع فاحشه گری که قبلا در فيلم های «گذران زندگی خودش» و «۲ يا ۳ چيزی که من از او ميدانم» بدانها پرداخته بود می رود و داستان زندگی يک کارگردان تلويزيونی که هدف خودش را در زندگی گم کرده، دوست دخترش که می خواهد ترکش کند و فاحشه جوانی را بازگو می کند که اتفاقا از آن دو نفر ديگر زندگی مرتب تر و نظم و ترتيب دارتری دارد. داستان زندگی اين کاراکتر ها بصورت تکه تکه در کنارهم نشان داده می شود، و حتی گاهی اوقات با هم برخوردهايی هم پيدا می کنند.
فيلم «هرکس برای خودش» حالت روايی ساده و تک خطی ندارد، بلکه بيشتر بشکل يک قطعه موسيقی ساخته شده است، يعنی به حالت تنظيم ريتمی، موضوعی، صدايی و تصويری با مقدار معتنابهی ديالوگ پرمغز و صحنه های تحريک کننده جنسی با سليقه و زيبايی خيره کننده ای که تا مدتها در ذهن می ماند. تماشای اين فيلم به همه دوست داران سينمای موج نو ی فرانسه توصيه می شود.
