کارگردان: ژان-لوک گودار
فرانسه، ، رنگی، ۱۰۷ دقيقه
به محض اکران به تو درود می فرستم، ماری، پاپ اعظم، کليسای کاتوليک و تظاهرکنندگان بيشماری در سراسر جهان آن را بدليل اهانت به مقدسات کليسا محکوم کردند. عواقب اين فيلم نشان می دهد که پس از ۲۶ سال فيلمسازی گودار هنوز توانايی و جسارت بر ملا نمودن دگم های خشک بطور موثر و ايجاد جاروجنجال را از دست نداده است. البته آنچه که در اين جاروجنجال گم شد خود فيلم بود که بطور غير مترقبه ای صاف و شفاف و آرام و روشن بود. اثری حساس و شعرگونه که داستان باکره بودن حضرت مريم را به صورت امروزی در آورد و با مضامين قرن بيستم مطرح کرد.
مريم يک کارگر پمپ بنزين است که بسکتبال هم بازی می کند و مدام با دست درازی ها و ابراز عشق دوست پسرش، جوزف، که سخت از به رختخواب نرفتن مريم با او پکر است مبارزه می کند. اين فيلم تفکر و بررسی عميقی است درباره جوهر کفر و تقدس که در ظاهر مهمل بنظر می رسد ولی با دقت بيشتر منطق محکم و استوار آن آشکار می شود. «به تو درود می فرستم، ماری» عبادت خالصانه و غنی و جذابی است درباره طبيعت آنچه که کسل کننده است و آنچه که متعالی است و همينطور دو سه نکته پرمغز هم درباره رابطه تن جسمانی و روح آسمانی دارد که نبايد از نظر دور داشت.
