همسر محمد نوریزاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، از انتقال تنبیهی او به سلول انفرادی پس از «اعتراض به گرانفروشی میوه و ترهبار» به زندانیان و «دزدی آشکار» از آنها خبر داد.
فاطمه ملکی روز چهارشنبه ۲۳ خرداد، در یادداشتی اینستاگرامی نوشت که محمد نوریزاد در «دو ماه اخیر درگیر اعتراض به گرانفروشی میوه و ترهبار به زندانیان بوده؛ زندانیانی که اغلب آنها در تامین نیازهای روزمره خود درماندهاند.»
این عضو خانواده زندانیان سیاسی توضیح داد که محمد نوریزاد نتوانست شاهد این «دزدی آشکار»، آنهم از زندانی باشد و پس از بینتیجه ماندن اعتراضش، از روز شنبه ۱۹ خرداد دست به اعتصاب غذا و دارو زده و از ملاقات حضوری و تماس تلفنی هم خودداری کرده است.
به نوشته فاطمه ملکی، همسرش دلیل زندانی شدنش را «اعتراض به دزدی های آشکار و پنهان مسئولین» جمهوری اسلامی خوانده و پرسیده است: «حالا شما انتظار دارید در برابر این دزدی آشکار سکوت کنم؟ دزدی! آنهم از جیب زندانی؟»
خانم ملکی در اعتراض به برخورد مسئولان زندان اوین با محمد نوریزاد پرسید: «به چه حکمی و به چه جرمی او را به انفرادی انداختهاید؟»
او با ابراز نگرانی درباره وضعیت سلامتی همسر ۷۲ سالهاش، مسئولیت «هر اتفاقی» برای محمد نوریزاد را بر عهده مقامهای مسئول دانسته است.
محمد نوریزاد پیشتر هم در اعتراض به «دزدی بسیار بزرگ» مقامهای جمهوری اسلامی از زندانیان در پروندهای جدید به «۶۱ ماه» حبس محکوم شده بود.
این زندانی سیاسی در فایلی صوتی با بیان این که «من وقتی یک دزدی بسیار بزرگ را میبینم ساکت نمینشینم» توضیح داده بود:«مثلا چیزی قریب به ۹۰ میلیارد تومان پول زندانیان را که در کارتشان بود در کل ایران برداشتند، همه ساکت ماندند. من گوشتکوب برداشتم زدم [تلفنها را] شکستم.»
پیش از این نیز صدای آمریکا در گزارشی درباره وضعیت زندان اوین به شرایط بد «زندانیان غیر خودی» اشاره کرده بود.
محمد نوریزاد، کارگردان، فیلمنامهنویس و از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴» برای استعفای علی خامنهای و گذار جمهوری اسلامی، در سالهای اخیر بارها بازداشت و حبس شده است.
او پس از امضای نامه در دادگاه انقلاب اسلامی مشهد به ۱۵ سال زندان، دو سال تبعید به شهرستان ایذه و دو سال ممنوعیت خروج از ایران محکوم شد.
اعتراضات محمد نوریزاد در زندان هم ادامه یافت و تا کنون چند پرونده دیگر حین تحمل حبس، برای این زندانی سیاسی گشوده شده است.
او در اردیبهشت سال ۹۹ به یک سال زندان دیگر به دلیل دفاع از حقوق بهائیان ساکن شهرستان ایوانکی در استان سمنان محکوم شد.
محمد نوریزاد در مرداد سال ۹۹ در پرونده دیگری در دادگاه کیفری دو مشهد به دلیل حضور در مقابل ساختمان محل برگزاری دادگاه تجدید نظر کمال جعفری یزدی، به «اخلال در نظم عمومی» متهم، و به ۸ ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و تبعید به طبس و برای اتهام «نشر اکاذیب» به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد؛ حکمی که در دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی نیز تأیید شد.
این فعال مدنی سپس در سال ۹۹ از زندان وکیلآباد مشهد به زندان اوین منتقل شد و در ۲۶ آبان ۱۴۰۰، در پی موافقت دادستان با توقف اجرای حکم، از اوین آزاد شد، اما کمی بعد؛ یعنی سوم بهمن همان سال برای گذراندن باقیمانده دوران محکومیتش به زندان اوین احضار شد.
این زندانی سیاسی در تیرماه ۱۴۰۲ بار دیگر در پروندهای تازه، به دو سال حبس محکوم شد.