در بیستمین روز از اعتصاب غذای زهره سرو، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان اوین، یک منبع آگاه به صدای آمریکا خبر داد که او در پی رد «پیشنهاد همکاری» با سپاه و سپس «تهدید» مقامات سپاه، با خوردن تعدادی قرص اقدام به خودکشی کرد.
این منبع موثق روز چهارشنبه ۲۲ آذر به صدای آمریکا گفت: «دیروز (سه‌شنبه ۲۱ آذر) ساعت چهار بعد از ظهر»، مقامات «سپاه در دفتر حفاظت» زندان، به زهره سرو «پیشنهاد همکاری داده‌اند و بعد که او قبول نکرده، تهدیدش کرده‌اند که کلیه پرونده‌هایی که منع تعقیب خورده را به جریان می‌اندازیم.»
بنا بر گزارش این منبع آگاه، زهره سرو که از این اظهارات تحت فشار روانی قرار گرفته بود، در «ساعت ۶ بعدازظهر ۳۰ قرص آلپرازولام می‌خورد.»
پس از این اقدام، مقامات زندان شامگاه سه‌شنبه زهره سرو را به «بیمارستان لقمان» منتقل کرده‌اند و کادر درمان در آن جا این زندانی سیاسی را «شست‌و‌شوی معده» داده‌اند.
بر اساس اظهارات منبع مطلع، زهره سرو که تا حدود دو ساعت قبل در بیمارستان بوده، «همچنان اعتصاب را نگه داشته و گفته است: این بار با جانم مقابلشان می‌ایستم تا حقم را بگیرم.»
به گفته منبع مطلع، مقامات زندان زهره سرو را به بند زنان زندان اوین بازگردانده‌اند و این زندانی سیاسی گفته که باز هم این کار را می‌کند.»
بی‌توجهی مقامات قضایی و سازمان زندان‌ها به وضعیت این زندانی سیاسی در حالی است که نهادهای حقوق بشری پیش از این بارها از جان باختن برخی زندانیان در ایران ناشی از محرومیت از حق درمان و یا در پی اعتصاب غذا، خبر داده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی در سال گذشته، با انتشار مشخصات ۹۶ زندانی که به دلیل دسترسی نداشتن به امکانات پزشکی جان باخته‌اند، اعلام کرد که ۲۰ تن از آنان - از جمله هدی صابر، افشین اسانلو، شاهرخ زمانی، پیام خالدی، وحید صیادی نصیری، بهنام محجوبی و بکتاش آبتین - زندانی سیاسی بوده‌اند.
صدای آمریکا روز سه‌شنبه ۲۱ آذر در گزارشی اختصاصی خبر داده بود که زهره سرو با وخامت حالش در هجدهمین و نوزدهمین روز اعتصاب غذا دو بار به بیمارستان منتقل شده و پس از چند ساعت به زندان برگردانده شده بود.
اقدام به خودکشی زهره سرو و تصمیم او برای ادامه اعتصاب غذا در حالی است که بنا بر اعلام منبع آگاه، روز سه‌شنبه دکتر گفته بود «در صورت ادامه اعتصاب غذا احشای داخلی بدنش آسیب جدی می‌بیند و احتمال کما هست.»
زهره سرو، زندانی سیاسی مشروطه‌خواه، از دوم آذر در بند زنان زندان اوین در اعتراض به «تداوم پرونده‌سازی، جلوگیری از آزادی مشروط یا مرخصی، و محرومیت از حق درمان» اعتصاب غذا کرده است.
بنا بر تشخیص پزشک، «رباط صلیبی و مینیسک پای راست» زهره سرو «پاره شده» و او به جراحی نیاز دارد.
این زندانی سیاسی در سال ۱۴۰۰ «پس از گذراندن دو سال و نیم در زندان قرچک» ورامین، برای مدت «۴۵ روز آزاد شده بود»، اما دوباره بازداشت شد و «تقریبا سه سال است که در زندان اوین» به سر می‌برد. به گفته منبع، «پس از آتش‌سوزی سال ۱۴۰۱ در اوین، حکومتی‌ها به بهانه انتقال زهره سرو به بیمارستان برای مداوا، او را از زندان خارج کردند و برای مدت نزدیک به «پنج ماه به زندان قرچک تبعید شد.»
بسیاری از کنشگران حقوق بشر، اعتصاب غذا را به عنوان آخرین راه اعتراض یک زندانی برای درخواست حقوق و رساندن صدای خود به افکار عمومی می‌دانند.
