شصت و سومین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۶۷، روز پنجشنبه هفتم بهمن ۱۴۰۰ با ادای شهادت رحمان درکشیده برگزار شد.
رحمان درکشیده بیست و ششم آذر ۱۳۵۹ به اتهام فعالیت و هواداری از سازمان فدائيان خلق - اقلیت - و در حالیکه مشغول نوشتن شعار علیه جنگ ایران و عراق بود، دستگیر شد. شاهد در زمان دستگیری ۱۶ سال داشت. حکم آزادی رحمان درکشیده شش ماه بعد در دادگاهی صادر و قرار شد روز بیست و ششم خرداد ۱۳۶۰ آزاد شود، اما نشد. شاهد بار دوم به سه سال زندان محکوم شد، اما در کل هشت سال و دو ماه از عمرش را در زندان گذراند. او تنها در یک دوره از مهر۱۳۶۱ تا مهر ۱۳۶۳ در سلول های انفرادی گوهردشت نگهداری شد و در فروردین ۱۳۶۴ به زندان اوین منتقل شد.
رحمان درکشیده که متولد لاهیجان است، با حمید نوری در خیابان سبلان شمالی در نظام آباد در شرق تهران همسایه و هم‌محل بود. آنها تنها سه خانه با هم فاصله داشتند. رحیم، برادر شاهد با حمید نوری دوست و همکلاس بود. شاهد نیز با بهمن، برادر کوچکتر حمید نوری دوست بود. شاهد گفت قبل از دستگیری از برادرش شنیده بود که حمید نوری در سال ۱۳۵۹ از طریق یکی از بچه محل‌ها به نام ماشاالله در زندان اوین شروع به کار کرده است؛ یعنی همان سالی که متهم ادعا می کند به خدمت سربازی رفته است.
رحمان درکشیده پس از آنکه اسم واقعی اش توسط توابی به نام حسن رضوی در زندان اوین لو رفت، برای نخستین بار در سال ۱۳۶۵ در برابر «حمید عباسی» قرار گرفت. او در آنجا از نوع سوالات و اطلاعات خاص حمید عباسی مطمئن شد که همان حمید نوری، بچه محل‌شان است.
رحمان درکشیده توضیح داد که چطور به دستور حمید نوری از پدرش خواسته بودند تا در ملاقات بعدی دو پسر دیگرش را نیز با خود به زندان اوین بیاورد. شاهد گفت به جای ملاقات، پدر و دو برادرش را دستگیر کردند. پدر و یکی از برادران در نهایت آزاد شدند، اما رحیم، دوست نوری بدون هیچ فعالیت سیاسی سه ماه در سلول انفرادی زندانی شد. شاهد ادعا کرد که همه اینها بخاطر این بود که نوری او را می شناخت و از اینکه هویتش بوسیله او شناسایی شود، نگران بود.
رحمان درکشیده در گذشته و بارها پیش از دستگیری متهم دادگاه با نوشتن مقالاتی از جمله در روزنامه «کار» چاپ شهریور۹۲ و مجله «آرش» تاکید کرده بود که حمید عباسی همان حمید نوری است.
حمید نوری نیز در دومین جلسه دفاعیاتش در آذر ماه امسال ، در پاسخ به سوال دادستان تایید کرد که رحمان درکشیده را می شناسد و با رحیم، برادر او دوست بوده است. حمید نوری ادعا کرد که از زندانی بودن رحمان درکشیده خبر نداشته و اگر هم داشته است، یادش نمی آید.
رحمان درکشیده در تیر ماه ۱۳۶۷ - یکماه قبل از شروع اعدام ها – از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شد. او در ششم شهریور ۱۳۶۷ در برابر هیات مرگ از جمله نیری و اشراقی قرار گرفت و تایید کرد که مسلمان نیست و نماز هم نمی خواند. او در نهایت روز بعد از دادگاه قبول کرد که نماز بخواند. او همچنین در بهمن سال ۱۳۶۷در مصاحبه ای شرکت کرد. شاهد گفت به جای حمید نوری که از دیگران مصاحبه می گرفت، شخصی به نام حمید رحمانی از او مصاحبه گرفت تا نوری با او روبرو و شناسایی نشود.
رحمان درکشیده شهادت داد که از تمام بچه های ملی کش مجاهد در زندان گوهردشت تنها سامان رحیمی معروف به اصغر زنده ماند و بقیه اعدام شدند.
رحمان درکشیده با سپردن وثیقه و معرفی یک ضامن در هجدهم بهمن ۱۳۶۷ از زندان گوهردشت آزاد شد.
ادامه شهادت رحمان درکشیده به روز دهم فوریه منتقل شد که بصورت تلفنی صورت خواهد گرفت.
جلسه بعدی دادگاه دوازدهم بهمن ۱۴۰۰، اول فوریه ۲۰۲۲ با شهادت علیرضا امید معاف برگزار خواهد شد.
